Το "ΑΙΤ¨ παραθέτει μετάφραση άρθρου των New York Timeς που αναφέρεται στην συγκινητική ιστορία του Παλαιστινίου της Ιερουσαλήμ, Ελίας Χούρι, ο οποίος αποφάσισε να χρηματοδοτήσει μία αραβική μετάφραση βιβλίου του γνωστού Ισραηλινού συγγραφέα Άμος Όζ, όταν ο γιος του σκοτώθηκε σε τρομοκρατική ενέργεια Παλαιστινίων. Το βιβλίο του Οζ στα αραβικά κυκλοφορεί ήδη στο Λίβανο με θετικές κριτικές. Το άρθρο παρουσιάζει και την συγκινητική προσωπική ιστορία του κ. Χούρι ο οποίος επιδεικνύει τρομερή ευαισθησία και θάρρος. Διαβάστε την.
"Παλαιστίνιος Βλέπει Δίδαγμα στη Μετάφραση Έργου Ισραηλινού"
“New York Times” (6.3.2010)
Του Ethan Bronner
http://www.nytimes.com/2010/03/07/world/middleeast/07khoury.html?ref=middleeast
Ιερουσαλήμ – Πριν έξι χρόνια όταν επικρατούσε η βία σε καθημερινή βάση εδώ, ο εικοσάχρονος γιός του Ελίας Χούρι, ο Τζωρτζ, σκοτώθηκε σε τρομοκρατική επίθεση Παλαιστινίων. Τα μέλη της οικογένειας Χούρι είναι Παλαιστίνιοι, και επομένως η δολοφονία του Τζωρτζ – ο οποίος είχε πάει να κάνει τζόγκινγκ και πυροβολήθηκε πισώπλατα από ενόπλους σε ένα αυτοκίνητο – οδήγησε σε μία συγγνώμη. Οι δολοφόνοι είπαν «συγγνώμη», νομίζαμε ότι το άτομο που έκανε τζόγκινγκ ήταν Εβραίος.
Ο κ. Χούρι όχι μόνο ήταν απαρηγόρητος αλλά το θεώρησε αποκρουστικό. Ως ένας διακεκριμένος δικηγόρος της Ιερουσαλήμ, ο οποίος συχνά αγωνίζεται κατά των Ισραηλινών απαλλοτριώσεων γης από τους Παλαιστινίους, θεωρεί τη βία δηλητήριο που κατατρώει τον κορμό του λαού του.
Επομένως στην μνήμη του Τζωρτζ, ενός χαρισματικού φοιτητή νομικής και μουσικού, ο κ. Χούρι έκανε κάτι που προκάλεσε σοκ σε πολλά μέλη της κοινότητάς του. Πλήρωσε για να μεταφραστεί στα αραβικά η αυτοβιογραφία του Άμος Οζ, του πιο γνωστού συγγραφέα και ειρηνιστή του Ισραήλ.
Η αραβική μετάφραση του βιβλίου «Μια ιστορία αγάπης και σκότους» κυκλοφόρησε τον περασμένο μήνα στη Βηρυτό, όπου δέχθηκε θετικές κριτικές – με αξιοσημείωτη εκείνη του Άμπντο Ουάζεν, υπεύθυνο πολιτιστικών θεμάτων στην παναραβική εφημερίδα «Αλ Χαγιάτ», αλλά και οργισμένες αντιδράσεις. Το βιβλίο θα κυκλοφορήσει ευρύτερα στην περιοχή τις επόμενες εβδομάδες.
Εξηγώντας την απόφασή του, ο κ. Χούρι είπε ότι η λογοτεχνία αποτελεί μια σημαντική γέφυρα και ότι είχε έναν συγκεκριμένο στόχο στο μυαλό του με αυτό το βιβλίο, κάτι που ο ίδιος αναφέρει στην εισαγωγή της μετάφρασης.
«Το βιβλίο διηγείται την ιστορία της αναγέννησης του εβραϊκού λαού», λέει καθισμένος στο δικηγορικό του γραφείο. «Μπορούμε να διδαχθούμε απ’ αυτό σχετικά με το πώς ο εβραϊκός λαός εξήλθε από την τραγωδία του Ολοκαυτώματος και μπόρεσε να αναδιοργανωθεί, να οικοδομήσει την χώρα του και να γίνει ένας ανεξάρτητος λαός. Εάν δεν μπορούμε να διδαχθούμε απ’ αυτό, δεν θα μπορέσουμε να κάνουμε τίποτα για την ανεξαρτησία μας».
Ο κ. Χούρι μόνο Σιωνιστής δεν είναι. Είπε ότι η γη της οικογένειας του στη Ναζαρέτ, περίπου 750 εκτάρια, κατασχέθηκε από το Ισραήλ για «λόγους ασφάλειας» λίγο μετά την ίδρυση του κράτους, οδηγώντας την οικογένειά του σε χρεοκοπία.
Ο πατέρας του, ο Νταούντ, ένας μορφωμένος άνθρωπος, αγωνίστηκε κατά των κατασχέσεων με όλο το είναι του και η υπηρεσία εσωτερικής ασφάλειας Σιν Μπέτ του απαγόρευσε να απασχοληθεί ακόμα και σε δουλειές χαμηλού επιπέδου για περίπου 20 χρόνια. Τελικά βρήκε δουλειά ως λογιστής στο ξενοδοχείο Κινγκ Ντέιβιντ της Ιερουσαλήμ.
Λίγο αργότερα, σκοτώθηκε σε παλαιστινιακή τρομοκρατική επίθεση στο κέντρο της Ιερουσαλήμ όταν μία βόμβα η οποία είχε τοποθετηθεί σε ψυγείο σκότωσε 13 ανθρώπους. Ο Ελίας Χούρι βρισκόταν μόλις λίγα μέτρα μακριά την ώρα του συμβάντος.
Έχοντας χάσει την γη του από το Ισραήλ και τον πάτερα και τον γιο του από τους Παλαιστινίους, ο κ. Χούρι βρίσκεται στην σπάνια θέση να μπορεί ζητήσει και από τις δύο πλευρές να κάνουν μια νέα ενδοσκόπηση. Ο Χούρι, ο οποίος είναι Παλαιστίνιος εθνικιστής που μιλά άπταιστα εβραϊκά και αγγλικά, είπε ότι πιστεύει ότι η αυτοβιογραφία του Οζ, με την αφήγηση της σχετικά με την ζωή των Εβραίων προσφύγων εδώ στη δεκαετία του ’30 και ’40, μπορεί να λειτουργήσει ως μέσον για να βοηθήσει τους Παλαιστινίους και άλλους Άραβες να δουν τους Εβραίους υπό ένα διαφορετικό πρίσμα.
Το βιβλίο θεωρείται από πολλούς το αριστούργημα του Άμος Οζ και ένα από τα σημαντικότερα βιβλία στη σύγχρονη εβραϊκή γλώσσα. Ενώ δεν αναφέρεται συγκεκριμένα στο θέμα στης συνύπαρξης όπως κάνουν κάποια άλλα μυθιστορήματά του, σκιαγραφεί μια πολύ συγκινητική εικόνα των Εβραίων προσφύγων από την Ευρώπη που προσπαθούν να βρουν τον δρόμο τους.
Ο κ. Ουάζεν, ο κριτικός στη Βηρυτό χαρακτήρισε όμορφο το έργο του Οζ και επαίνεσε «τον μοναδικό κόσμο» που δημιουργείται μέσα σε αυτό, λέγοντας ότι σίγουρα αξίζει να διαβάσει κανείς αυτόν τον «εχθρό».
Στην εισαγωγή του δικού του βιβλίου, ο Σάρι Νουσέιμπε, ο Παλαιστίνιος φιλόσοφος, ο οποίος έγραψε την δική του δυνατή αυτοβιογραφία για το πως μεγάλωσε στην Ιερουσαλήμ την ίδια εποχή, είπε ότι εντυπωσιάστηκε από τα παράλληλα βιώματα των Εβραίων και των Παλαιστινίων Αράβων εκείνη την περίοδο.
«Δεν ήταν και οι δύο πλευρές της σύγκρουσης τελείως απορροφημένες με την δική τους τραγωδία, αγνοώντας ή ακόμα και διατηρώντας ανταγωνιστική στάση για την εκδοχή των άλλων»; γράφει. Δεν βρίσκεται αυτή η αδυναμία να φανταστούμε την ζωή της «άλλης πλευράς» στην καρδιά της Ισραηλο – Παλαιστινιακής σύγκρουσης»; λέει ο Νουσέιμπε.
Ο κ. Χούρι πιστεύει πως έτσι είναι.
«Εάν δεν κατανοήσουμε ό ένας τον άλλον, πάντοτε θα υπάρχει καχυποψία και κενά τα οποία δεν μπορούν να γεφυρωθούν», είπε.
Ο Άμος Οζ, ο οποίος έχει γνωρίσει την οικογένεια Χούρι – τον Ελίας, την σύζυγό του Ρίμα, και τα δύο άλλα παιδιά τους μέσα από αυτό το έργο, είπε τηλεφωνικώς ότι η υποστήριξη τους για μια αραβική μετάφραση του βιβλίου του τού δημιούργησε έντονα συναισθήματα.
«Αυτό είναι το κατάλληλο βιβλίο για να μεταφραστεί στα αραβικά διότι περιέχει μια μη ηρωική εκδοχή της γέννησης του Ισραήλ και το περιγράφει ως έναν εβραϊκό καταυλισμό προσφύγων», λέει ο Οζ. «Ο Ελίας θέλει να δημιουργήσει μία συναισθηματική γέφυρα μεταξύ των λαών μας και για να το κάνεις αυτό πρέπει να δεις την αφήγηση της άλλης πλευράς. Το να διαβάζεις λογοτεχνία είναι σαν να σε μεταφέρουν στο υπνοδωμάτιο του άλλου».
Ο Οζ αναφέρει ότι στο δικό του βιβλίο ο πατέρας του αφηγείται πως όταν ήταν νέος στην Ευρώπη οι τοίχοι ήταν καλυμμένοι με μηνύματα που έλεγαν «Εβραίοι, να πάτε στην Παλαιστίνη». Όταν έφτασε εδώ κάποια χρόνια αργότερα, στους τοίχους έγραφαν «Εβραίοι, έξω από την Παλαιστίνη».
Ο Οζ προσθέτει ότι: «Ανυπομονώ να το διαβάσουν οι Άραβες και να καταλάβουν ότι το Ισραήλ όπως και η Παλαιστίνη, είναι ένας προσφυγικός καταυλισμός».
“New York Times” (6.3.2010)
Του Ethan Bronner
http://www.nytimes.com/2010/03/07/world/middleeast/07khoury.html?ref=middleeast
Ιερουσαλήμ – Πριν έξι χρόνια όταν επικρατούσε η βία σε καθημερινή βάση εδώ, ο εικοσάχρονος γιός του Ελίας Χούρι, ο Τζωρτζ, σκοτώθηκε σε τρομοκρατική επίθεση Παλαιστινίων. Τα μέλη της οικογένειας Χούρι είναι Παλαιστίνιοι, και επομένως η δολοφονία του Τζωρτζ – ο οποίος είχε πάει να κάνει τζόγκινγκ και πυροβολήθηκε πισώπλατα από ενόπλους σε ένα αυτοκίνητο – οδήγησε σε μία συγγνώμη. Οι δολοφόνοι είπαν «συγγνώμη», νομίζαμε ότι το άτομο που έκανε τζόγκινγκ ήταν Εβραίος.
Ο κ. Χούρι όχι μόνο ήταν απαρηγόρητος αλλά το θεώρησε αποκρουστικό. Ως ένας διακεκριμένος δικηγόρος της Ιερουσαλήμ, ο οποίος συχνά αγωνίζεται κατά των Ισραηλινών απαλλοτριώσεων γης από τους Παλαιστινίους, θεωρεί τη βία δηλητήριο που κατατρώει τον κορμό του λαού του.
Επομένως στην μνήμη του Τζωρτζ, ενός χαρισματικού φοιτητή νομικής και μουσικού, ο κ. Χούρι έκανε κάτι που προκάλεσε σοκ σε πολλά μέλη της κοινότητάς του. Πλήρωσε για να μεταφραστεί στα αραβικά η αυτοβιογραφία του Άμος Οζ, του πιο γνωστού συγγραφέα και ειρηνιστή του Ισραήλ.
Η αραβική μετάφραση του βιβλίου «Μια ιστορία αγάπης και σκότους» κυκλοφόρησε τον περασμένο μήνα στη Βηρυτό, όπου δέχθηκε θετικές κριτικές – με αξιοσημείωτη εκείνη του Άμπντο Ουάζεν, υπεύθυνο πολιτιστικών θεμάτων στην παναραβική εφημερίδα «Αλ Χαγιάτ», αλλά και οργισμένες αντιδράσεις. Το βιβλίο θα κυκλοφορήσει ευρύτερα στην περιοχή τις επόμενες εβδομάδες.
Εξηγώντας την απόφασή του, ο κ. Χούρι είπε ότι η λογοτεχνία αποτελεί μια σημαντική γέφυρα και ότι είχε έναν συγκεκριμένο στόχο στο μυαλό του με αυτό το βιβλίο, κάτι που ο ίδιος αναφέρει στην εισαγωγή της μετάφρασης.
«Το βιβλίο διηγείται την ιστορία της αναγέννησης του εβραϊκού λαού», λέει καθισμένος στο δικηγορικό του γραφείο. «Μπορούμε να διδαχθούμε απ’ αυτό σχετικά με το πώς ο εβραϊκός λαός εξήλθε από την τραγωδία του Ολοκαυτώματος και μπόρεσε να αναδιοργανωθεί, να οικοδομήσει την χώρα του και να γίνει ένας ανεξάρτητος λαός. Εάν δεν μπορούμε να διδαχθούμε απ’ αυτό, δεν θα μπορέσουμε να κάνουμε τίποτα για την ανεξαρτησία μας».
Ο κ. Χούρι μόνο Σιωνιστής δεν είναι. Είπε ότι η γη της οικογένειας του στη Ναζαρέτ, περίπου 750 εκτάρια, κατασχέθηκε από το Ισραήλ για «λόγους ασφάλειας» λίγο μετά την ίδρυση του κράτους, οδηγώντας την οικογένειά του σε χρεοκοπία.
Ο πατέρας του, ο Νταούντ, ένας μορφωμένος άνθρωπος, αγωνίστηκε κατά των κατασχέσεων με όλο το είναι του και η υπηρεσία εσωτερικής ασφάλειας Σιν Μπέτ του απαγόρευσε να απασχοληθεί ακόμα και σε δουλειές χαμηλού επιπέδου για περίπου 20 χρόνια. Τελικά βρήκε δουλειά ως λογιστής στο ξενοδοχείο Κινγκ Ντέιβιντ της Ιερουσαλήμ.
Λίγο αργότερα, σκοτώθηκε σε παλαιστινιακή τρομοκρατική επίθεση στο κέντρο της Ιερουσαλήμ όταν μία βόμβα η οποία είχε τοποθετηθεί σε ψυγείο σκότωσε 13 ανθρώπους. Ο Ελίας Χούρι βρισκόταν μόλις λίγα μέτρα μακριά την ώρα του συμβάντος.
Έχοντας χάσει την γη του από το Ισραήλ και τον πάτερα και τον γιο του από τους Παλαιστινίους, ο κ. Χούρι βρίσκεται στην σπάνια θέση να μπορεί ζητήσει και από τις δύο πλευρές να κάνουν μια νέα ενδοσκόπηση. Ο Χούρι, ο οποίος είναι Παλαιστίνιος εθνικιστής που μιλά άπταιστα εβραϊκά και αγγλικά, είπε ότι πιστεύει ότι η αυτοβιογραφία του Οζ, με την αφήγηση της σχετικά με την ζωή των Εβραίων προσφύγων εδώ στη δεκαετία του ’30 και ’40, μπορεί να λειτουργήσει ως μέσον για να βοηθήσει τους Παλαιστινίους και άλλους Άραβες να δουν τους Εβραίους υπό ένα διαφορετικό πρίσμα.
Το βιβλίο θεωρείται από πολλούς το αριστούργημα του Άμος Οζ και ένα από τα σημαντικότερα βιβλία στη σύγχρονη εβραϊκή γλώσσα. Ενώ δεν αναφέρεται συγκεκριμένα στο θέμα στης συνύπαρξης όπως κάνουν κάποια άλλα μυθιστορήματά του, σκιαγραφεί μια πολύ συγκινητική εικόνα των Εβραίων προσφύγων από την Ευρώπη που προσπαθούν να βρουν τον δρόμο τους.
Ο κ. Ουάζεν, ο κριτικός στη Βηρυτό χαρακτήρισε όμορφο το έργο του Οζ και επαίνεσε «τον μοναδικό κόσμο» που δημιουργείται μέσα σε αυτό, λέγοντας ότι σίγουρα αξίζει να διαβάσει κανείς αυτόν τον «εχθρό».
Στην εισαγωγή του δικού του βιβλίου, ο Σάρι Νουσέιμπε, ο Παλαιστίνιος φιλόσοφος, ο οποίος έγραψε την δική του δυνατή αυτοβιογραφία για το πως μεγάλωσε στην Ιερουσαλήμ την ίδια εποχή, είπε ότι εντυπωσιάστηκε από τα παράλληλα βιώματα των Εβραίων και των Παλαιστινίων Αράβων εκείνη την περίοδο.
«Δεν ήταν και οι δύο πλευρές της σύγκρουσης τελείως απορροφημένες με την δική τους τραγωδία, αγνοώντας ή ακόμα και διατηρώντας ανταγωνιστική στάση για την εκδοχή των άλλων»; γράφει. Δεν βρίσκεται αυτή η αδυναμία να φανταστούμε την ζωή της «άλλης πλευράς» στην καρδιά της Ισραηλο – Παλαιστινιακής σύγκρουσης»; λέει ο Νουσέιμπε.
Ο κ. Χούρι πιστεύει πως έτσι είναι.
«Εάν δεν κατανοήσουμε ό ένας τον άλλον, πάντοτε θα υπάρχει καχυποψία και κενά τα οποία δεν μπορούν να γεφυρωθούν», είπε.
Ο Άμος Οζ, ο οποίος έχει γνωρίσει την οικογένεια Χούρι – τον Ελίας, την σύζυγό του Ρίμα, και τα δύο άλλα παιδιά τους μέσα από αυτό το έργο, είπε τηλεφωνικώς ότι η υποστήριξη τους για μια αραβική μετάφραση του βιβλίου του τού δημιούργησε έντονα συναισθήματα.
«Αυτό είναι το κατάλληλο βιβλίο για να μεταφραστεί στα αραβικά διότι περιέχει μια μη ηρωική εκδοχή της γέννησης του Ισραήλ και το περιγράφει ως έναν εβραϊκό καταυλισμό προσφύγων», λέει ο Οζ. «Ο Ελίας θέλει να δημιουργήσει μία συναισθηματική γέφυρα μεταξύ των λαών μας και για να το κάνεις αυτό πρέπει να δεις την αφήγηση της άλλης πλευράς. Το να διαβάζεις λογοτεχνία είναι σαν να σε μεταφέρουν στο υπνοδωμάτιο του άλλου».
Ο Οζ αναφέρει ότι στο δικό του βιβλίο ο πατέρας του αφηγείται πως όταν ήταν νέος στην Ευρώπη οι τοίχοι ήταν καλυμμένοι με μηνύματα που έλεγαν «Εβραίοι, να πάτε στην Παλαιστίνη». Όταν έφτασε εδώ κάποια χρόνια αργότερα, στους τοίχους έγραφαν «Εβραίοι, έξω από την Παλαιστίνη».
Ο Οζ προσθέτει ότι: «Ανυπομονώ να το διαβάσουν οι Άραβες και να καταλάβουν ότι το Ισραήλ όπως και η Παλαιστίνη, είναι ένας προσφυγικός καταυλισμός».
*Στην φωτογραφία από τους New York Times διακρίνουμε τον κ. Ελίας Χούρι με την σύζυγό του να στέκονται μπροστά σε πορτραίτο του χαμένου γιού τους Τζωρτζ.
*Αξίζει να σημειωθεί ότι το βιβλίο του Άμος Οζ "Ιστορίες αγάπης και σκότους" κυκλοφορεί και στα ελληνικά από τις Εκδόσεις Καστανιώτη από το 2004.
Πολύ ενδιαφέρουσα ανάρτηση... Μπορώ να πω πως το συγκεκριμένο βιβλίο είναι ένα από τα καλύτερα που έχω διαβάσει ποτέ. Σε μεταφέρει κατευθείαν στο Ισραήλ την εποχή που προσπαθούσε να οργανωθεί. Διαβάζοντάς το ένιωσα ότι ήμουν και εγώ εκεί, έβλεπα ζωντανές εικόνες μπροστά μου. Θα πρέπει να διαβαστεί οπωσδήποτε από αυτούς που ασχολούνται με το Ισραήλ γενικότερα.
ΑπάντησηΔιαγραφή