Η γυναικεία υποκρίσια της Free Gaza

Το "ΑΙΤ" αναδημοσιεύει μετάφραση άρθρου από την "ynetnews" όπου η εκπαιδευτικός Anat Silverman στιλητεύει την στάση των γυναικών του κινήματος "Free Gaza" επειδή προσφέρουν υποστήριξη στη Χαμάς, η οποία είναι μια ακραία ισλαμική οργάνωση που προσπαθεί να περιορίσει δραστικά τα δικαιώματα των γυναικών στη Λωρίδα της Γάζας. Το άρθρο αναφέρεται και στο καθεστώς ισλαμικού νόμου που προσπαθεί η Χαμάς να επιβάλλει στους κατοίκους της Λωρίδας. Για μια διαφορετική γυνακεία οπτική γωνία για το θέμα διαβάστε το άρθρο.

«Γυναικεία Υποκρισία για τη Γάζα».
Οι γυναίκες της Free Gaza, υποστηρίζουν τη Χαμάς, μια οργάνωση που έχει ορκιστεί να απορρίψει τα δικαιώματα των γυναικών

“Ynetnews” (29.6.2010)
Της Anat Silverman
http://www.ynetnews.com/articles/0,7340,L-3912144,00.html

Για ένα μεγάλο μέρος του κόσμου, η εξηνταεννιάχρονη Greta Berlin, εκπρόσωπος και συνιδρυτής του κινήματος Free Gaza είναι ηρωίδα. Η Berlin τράβηξε πρόσφατα την διεθνή προσοχή με την διοργάνωση του στολίσκου βοήθειας της Γάζας, αποκαλώντας το Ισραήλ «τρομοκρατικό κράτος» σε συνεντεύξεις και άρθρα της.

Μαζί με άλλα ηγετικά στελέχη του κινήματος, που αποτελούνται κυρίως από εύπορες κυρίες της Καλιφόρνιας, η Berlin διαδίδει μια αντι-ισραηλινή ρητορική μίσους, ενώ ταυτόχρονα η ίδια είναι στρατευμένη στον παλαιστινιακό αγώνα.

Η ειρωνεία είναι ότι αυτοί οι αυτοαποκαλούμενοι ανθρωπιστές με πρώτη την Greta Berlin, αποφάσισαν να υποστηρίξουν και να πάρουν το μέρος της Χαμάς, της ριζοσπαστικής ισλαμικής τρομοκρατικής οργάνωσης που επιδιώκει να περιορίσει δραστικά τα δικαιώματα των γυναικών στη Γάζα και να εξαφανίσει κάθε μορφή φιλελευθερισμού στη Λωρίδα.

Από τότε που ανέλαβε την εξουσία η Χαμάς έχει επιβάλλει αυστηρούς θρησκευτικούς κανονισμούς σύμφωνα με τον ισλαμικό νόμο στη δημόσια ζωή της Λωρίδας. Το περασμένο Καλοκαίρι ένας υψηλόβαθμος δικαστής διέταξε τις γυναίκες δικηγόρους να φορούν ισλαμικές μαντίλες ώστε οι γυναίκες να ντύνονται σύμφωνα με τον ισλαμικό νόμο, ο οποίος τις υποχρεώνει να είναι καλυμμένες δημόσια και να φορούν ευρύχωρα ρούχα, ώστε να φαίνονται μόνο τα χέρια και τα πρόσωπά τους.

Το Παλαιστινιακό Κέντρο για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα που εδρεύει στη Γάζα εξέδωσε ανακοίνωση χαρακτηρίζοντας το νέο κώδικα ενδυμασίας για τις γυναίκες δικηγόρους «επικίνδυνη παραβίαση των προσωπικών ελευθεριών και των δικαιωμάτων των γυναικών».

Από τότε που η Χαμάς ανήρθε στην εξουσία, ομάδες επιτήρησης πραγματοποιούν περιπολίες στις παραλίες της Γάζας για να σιγουρευτούν ότι οι γυναίκες και οι άνδρες είναι κατάλληλα ντυμένοι, δίνοντας προειδοποιήσεις ή προχωρώντας ακόμα και σε συλλήψεις γυναικών που δεν κάνουν μπάνιο με ολόσωμο ένδυμα. Ένας αυξανόμενος αριθμός δημοσίων σχολείων υποχρεώνει τα κορίτσια να φορούν μαντίλες και πέπλα ως στολές στέλνοντας αυτά που φορούν τζιν στα σπίτια τους.

Από τις μουσικές συναυλίες μέχρι τα κομμωτήρια, η Χαμάς έχει επιβάλλει την σφραγίδα της δικής της ερμηνείας του ισλαμικού νόμου σε κάθε τομέα της καθημερινής ζωής. Τον Μάρτιο του 2010, η Χαμάς απαγόρευσε στους άνδρες να δουλεύουν σε γυναικεία κομμωτήρια στα οποία έχουν σημειωθεί εκρήξεις και άλλες επιθέσεις από τότε που η Χαμάς ανέλαβε την εξουσία πριν τρία χρόνια. Η Χαμάς εξέδωσε προειδοποίηση ότι όποιος παραβιάζει το νέο νόμο για τα κομμωτήρια θα συλλαμβάνεται και θα δικάζεται.

Τον Απρίλιο η Χάμας έστειλε την αστυνομία να διαλύσει την πρώτη μεγάλη συναυλία χιπ χοπ στη Γάζα. Ένας αστυνομικός της Χαμάς είπε ότι οι χορευτικές φιγούρες ήταν «ανήθικες». Η Χαμάς απαγορεύει σε άνδρες και γυναίκες να χορεύουν μαζί δημόσια και στρατευμένα μέλη της Χαμάς που φέρουν καλάσνικοφ φέρεται να έχουν σταματήσει τέτοιους χορούς στο παρελθόν.

Δικαιολογία για αντι-ισραηλινό μίσος;

Κάτω από το καθεστώς της Χαμάς, οι τάξεις των ομάδων ριζοσπαστικών Σαλαφιστών Ισλαμιστών που σχετίζονται με την Αλ Κάιντα, οι οποίες είναι ιδεολογικά πιο ακραίες από την Χαμάς αυξάνονται με επικίνδυνο ρυθμό. Τον Μάιο, ένοπλοι μασκοφόροι εισέβαλλαν σε καλοκαιρινή κατασκήνωση για παιδιά του ΟΗΕ έπειτα από κατηγορίες φονταμενταλιστών Μουσουλμάνων εναντίον της UNRWA ότι διδάσκει σε «κορίτσια γυμναστική, χορούς και ανηθικότητα». Αυτές οι σαλαφιστικές ομάδες έχουν στοχοποιήσει ιντερνέτ καφέ, έχουν πυρπολήσει χριστιανικά ιδρύματα και έχουν πραγματοποιήσει επιθέσεις εναντίον ξένων σχολείων και γάμων.

Εάν αυτή είναι η «ελεύθερη» Γάζα που η Greta Berlin και οι άλλοι φιλελεύθεροι Καλιφορνέζοι συνεργάτες της οραματίζονται, τότε κάποιος πρέπει να αναρωτηθεί ποιος είναι ο πραγματικός στόχος του κινήματος Free Gaza. Όπως δήλωσε ο εικοσιενάχρονος Jihad Rostom στο BBC τον Μάρτιο του 2010, η «Χαμάς θέλει να επιβληθεί στον λαό. Θέλει να παραδοθεί ο λαός σε αυτούς. Αυτή είναι η κάλυψή τους. Έχουν καταστρέψει το όνομα του Ισλάμ λέγοντας ότι τα κάνουν όλα αυτά λόγο θρησκείας».

Μια άλλη κάτοικος της Γάζας, η Lama Hourani, η οποία εργάζεται για τα δικαιώματα των εργαζόμενων γυναικών στη Γάζα, δήλωσε στο BBC ότι σύμφωνα με τον τρόπο με τον οποίο η Χαμάς παρουσιάζει το Ισλάμ «οι ελευθερίες της γυναίκας πάντοτε εναπόκεινται στη έγκριση κάποιου αρρένα συγγενή. Δεν θεωρούν τους άνδρες και γυναίκες ισότιμους».

Επομένως, εγείρονται ερωτηματικά για την λογική και τους στόχους της εκστρατείας της Greta Berlin στα ΜΜΕ. Υποστηρίζει πραγματικά τα παιδιά και τις γυναίκες στη Γάζα ή χρησιμοποιούνται αυτά ως δικαιολογία για να ξεθυμάνει το μίσος της εναντίον του Εβραϊκού Κράτους;

Η Berlin δεν έχει πει τίποτα για την μεταχείριση των γυναικών στο καθεστώς της Χαμάς στη Γάζα. Δεν υπάρχει ελευθερία έκφρασης ή ισότητα των φύλων στο ριζοσπαστικό καθεστώς της ισλαμικής Χαμάς και μεταξύ των ακραίων σαλαφιστικών ομάδων που θέλουν να ελέγξουν τη Γάζα.

Οι πολιτικές ελευθερίες που η Greta Berlin απολαμβάνει ζώντας στις ΗΠΑ ως Αμερικανίδα και οι πολιτικές ελευθερίες που απολαμβάνουν οι γυναίκες που ζουν στο Ισραήλ, τόσο οι Εβραίες όσο και οι Χριστιανές και Μουσουλμάνες, είναι σχεδόν ανύπαρκτες για τις γυναίκες στη Γάζα και σε πολλές άλλες μουσουλμανικές χώρες. Αυτά αποτελεί μια πραγματικότητα για τη ζωή στη Γάζα η οποία δεν έχει καμία σχέση με το Ισραήλ αλλά σχετίζεται με την ερμηνεία και εφαρμογή της Σαρία (ισλαμικού νόμου) από την πλευρά της Χαμάς.

Αποτελεί ντροπή ότι γυναίκες δυτικού και φιλελεύθερου προσανατολισμού δεν κάνουν τίποτα για να υποστηρίξουν τα δικαιώματα Μουσουλμάνων γυναικών σε χώρες όπου οι πολιτικές ελευθερίες εκχωρούνται μόνο σε άνδρες που υποστηρίζουν τα κόμματα της εξουσίας.

Η Anat Silverman, η οποία προέρχεται από την πολιτεία Maine των ΗΠΑ γράφει από την Ιερουσαλήμ, όπου εργάζεται ως εκπαιδευτικός στην Σχολή Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης του Εβραϊκού Πανεπιστημίου. Επίσης εργάζεται ως διεθνής ανταποκρίτρια στο Κέντρο Τύπου της Σντερότ.

*Στις φωτογραφίες διακρίνουμε ομάδα επιτήρησης της Χαμάς να πραγματοποιεί περιπολία σε παραλία της Γάζας επιθεωρώντας τις γυναίκες ώστε να είναι όλες "κατάλληλα" ντυμένες (πάνω) (πηγή: New York Daily News) και γυναίκα της Γάζας που φορά μαντήλα (κάτω).

Η υποκρισία των επικριτών του Ισραήλ

Από την ιστοσελίδα του δημοσιογράφου Ζάν Κοέν αναδημοσιεύουμε την μετάφραση της ομιλίας της ισπανίδας δημοσιογράφου και πρώην πολιτικού Pilar Rahola στο Παγκόσμιο Φόρουμ για την Καταπολέμηση του Αντισημιτισμού που πραγματοποιήθηκε τον Φεβρούαριο .

Γιατί τόσοι πολλοί έξυπνοι άνθρωποι, όταν μιλάνε για το Ισραήλ, γίνονται ξαφνικά ηλίθιοι;
Δευτέρα, 28 Ιούνιος 2010 08:45

AISHCOM 20.6.10

Της Pilar Rahola

http://cohen.gr/newsite/index.php?option=com_content&view=article&id=1214:2010-06-28-05-46-29&catid=34:middle-east&Itemid=60

Η ομιλία αυτή εκφωνήθηκε στις 8 Φεβρουαρίου του 2010 στη Διάσκεψη του Παγκόσμιου φόρουμ για την Καταπολέμηση του Αντισημιτισμού που πραγματοποιήθηκε στην Ισπανία. Η Pilar Rahola είναι Ισπανίδα Καταλανή δημοσιογράφος, συγγραφέας, πρώην πολιτικός και Βουλευτής και μέλος της ακροαριστεράς.

Μια συνάντηση με εκατό δικηγόρους και δικαστές πριν από ένα μήνα στη Βαρκελώνη.
Συγκεντρώθηκαν για ν’ ακούσουν τις απόψεις μου σχετικά με τη σύγκρουση στη Μέση Ανατολή. Ξέρουν ότι είμαι ένα αιρετικό σκάφος στο ναυάγιο της “μονόπλευρης συλλογιστικής” που κυριαρχεί στη χώρα μου αναφορικά με το Ισραήλ. Θέλουν να μ’ ακούσουν επειδή αναρωτιούνται για ποιο λόγο η Pilar - μια σοβαρή δημοσιογράφος - ρισκάρει να χάσει την αξιοπιστία της υπερασπίζοντας τους κακούς, τους ένοχους. Θ’ απαντήσω προκλητικά: Όταν μιλάτε για το Ισραήλ, νομίζετε όλοι ότι είστε ειδικοί στη διεθνή πολιτική αλλά στην πραγματικότητα δεν ξέρετε τίποτα. Θα τολμούσατε να μιλήσετε για τη σύγκρουση στη Ρουάντα; Στο Κασμίρ; Στην Τσετσενία; – Όχι.
Καλλιεργημένοι άνθρωποι, όταν διαβάζουν για το Ισραήλ, είναι έτοιμοι να πιστέψουν ότι οι Εβραίοι έχουν έξι χέρια. Είναι νομικοί, η γεωπολιτική δεν είναι στα χωράφια τους. Όμως ενάντια στο Ισραήλ τολμούν, όπως κάνουν και όλοι οι άλλοι. Γιατί; Επειδή το Ισραήλ βρίσκεται μονίμως κάτω από το μεγεθυντικό φακό των ΜΜΕ και η στρεβλή εικόνα που αυτά διαμορφώνουν μολύνει τα μυαλά του κόσμου. Το να μιλά λοιπόν κανείς εναντίον του Ισραήλ είναι στα πλαίσια του πολιτικά ορθού, δείχνει σύμπνοια και δεν κοστίζει τίποτα. Έτσι καλλιεργημένοι άνθρωποι, όταν διαβάζουν για το Ισραήλ, είναι έτοιμοι να πιστέψουν ότι οι Εβραίοι έχουν έξι χέρια όπως, κατά τη διάρκεια του Μεσαίωνα, οι άνθρωποι πίστευαν όλων των ειδών τα εξωφρενικά πράγματα.
Το πρώτο ερώτημα, λοιπόν, είναι γιατί τόσοι πολλοί έξυπνοι άνθρωποι, όταν μιλάν για το Ισραήλ, γίνονται ξαφνικά ηλίθιοι. Το πρόβλημα που έχουν όσοι από εμάς δεν δαιμονοποιούν το Ισραήλ είναι ότι δεν γίνεται συζήτηση για τη σύγκρουση. Το μόνο που υπάρχει είναι οι πηχυαίοι τίτλοι των εφημερίδων. Δεν υπάρχει ανταλλαγή ιδεών. Πετάμε συνθήματα ο ένας στον άλλο, δεν έχουμε σοβαρές πληροφορίες, υποφέρουμε από το σύνδρομο της "εύπεπτης δημοσιογραφίας", γεμάτης με προκαταλήψεις, προπαγάνδα και απλουστεύσεις. Διανοούμενοι στοχαστές και διεθνείς δημοσιογράφοι έχουν παραιτηθεί από το Ισραήλ. Δεν υπάρχει. Αυτός είναι ο λόγος που, όταν κάποιος προσπαθεί να προχωρήσει πέρα από τη “μονόπλευρη συλλογιστική” της κριτικής του Ισραήλ, γίνεται ύποπτος και άπιστος και αμέσως απομονώνεται. Γιατί;
Προσπαθώ εδώ και χρόνια ν’ απαντήσω στο ερώτημα αυτό: γιατί;
Γιατί, από όλες τις συγκρούσεις στον κόσμο, μόνο αυτή η συγκεκριμένη τους ενδιαφέρει;
Γιατί ποινικοποιείται μια μικρή χώρα που αγωνίζεται να επιβιώσει;
Γιατί η χειραγωγημένη πληροφόρηση θριαμβεύει τόσο εύκολα;
Γιατί όλοι οι Ισραηλινοί υποβαθμίζονται σε μια απλή μάζα δολοφονικών ιμπεριαλιστών;
Γιατί δεν υπάρχει Παλαιστινιακή ενοχή;
Γιατί ο Arafat είναι ένας ήρωας και ο Sharon ένα τέρας;
Τέλος, γιατί ενώ το Ισραήλ είναι η μόνη χώρα στον κόσμο που απειλείται με εξαφάνιση, είναι και η μόνη που κανείς δεν θεωρεί ως θύμα;
Δεν πιστεύω ότι υπάρχει μια μόνο απάντηση στα ερωτήματα αυτά. Ακριβώς όπως είναι αδύνατο να εξηγηθεί πλήρως το ιστορικό κακό του αντισημιτισμού, έτσι δεν είναι δυνατό να εξηγηθεί πλήρως η σημερινή ηλιθιότητα του αντι-Ισραηλισμού. Και τα δύο πίνουν από το σιντριβάνι της μισαλλοδοξίας και του ψεύδους. Εξάλλου, αν δεχτούμε ότι ο αντι-Ισραηλισμός είναι η νέα μορφή του αντισημιτισμού, καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι, παρόλο που οι συνθήκες μπορεί να έχουν αλλάξει, οι βαθύτεροι μύθοι τόσο του Μεσαιωνικού Χριστιανικού αντισημιτισμού όσο και του σύγχρονου πολιτικού εξακολουθούν να παραμένουν άθικτοι. Αυτοί οι μύθοι είναι μέρος του χρονικού του Ισραήλ.
Για παράδειγμα, ο Μεσαιωνικός Εβραίος που κατηγορείτο ότι σκότωνε παιδιά Χριστιανών για να πιεί το αίμα τους συνδέεται άμεσα με τον Ισραηλινό Εβραίο που σκοτώνει τα παιδιά των Παλαιστινίων για να κλέψει τη γη τους. Πάντα υπάρχουν αθώα παιδιά και καταχθόνιοι Εβραίοι. Ομοίως, οι Εβραίοι τραπεζίτες που, σύμφωνα με το μύθο των Πρωτοκόλλων, ήθελαν να κυριαρχήσουν στον κόσμο μέσω των Ευρωπαϊκών τραπεζών συνδέονται άμεσα με την ιδέα των Εβραίων της Wall Street που θέλουν να κυριαρχήσουν στον κόσμο μέσω του Λευκού Οίκου. Έλεγχος του Τύπου, έλεγχος της Οικονομίας, Παγκόσμια συνωμοσία, όλα όσα δημιούργησαν το ιστορικό μίσος κατά των Εβραίων, ενυπάρχουν σήμερα στο μίσος για τους Ισραηλινούς. Το DNA των Δυτικών αντισημιτών χτυπάει, λοιπόν, στο υποσυνείδητο δημιουργώντας ένα αποτελεσματικό πολιτιστικό μέσο.
Τί χτυπά όμως στο συνειδητό; Γιατί ξεχύνεται σήμερα με τέτοια ορμή μια ανανεωμένη μισαλλοδοξία επικεντρωμένη όχι εναντίον του Εβραϊκού λαού αλλά εναντίον του Εβραϊκού κράτους; Από τη δική μου οπτική, το γεγονός αυτό έχει ιστορικά και γεωπολιτικά κίνητρα μεταξύ των οποίων είναι ο μακροχρόνιος αιματηρός Σοβιετικός ρόλος, ο Ευρωπαϊκός αντιαμερικανισμός, η ενεργειακή εξάρτηση της Δύσης και το αυξανόμενο Ισλαμιστικό φαινόμενο.
Ανακύπτει όμως και από μια σειρά ήττες που έχουμε υποστεί ως ελεύθερες κοινωνίες που οδήγησαν σ’ έναν ισχυρό ηθικό σχετικισμό.
Η ηθική ήττα της Αριστεράς. Για δεκαετίες, η αριστερά σήκωνε το λάβαρο της ελευθερίας όπου υπήρχε αδικία. Ήταν ο θεματοφύλακας των ουτοπικών ελπίδων της κοινωνίας. Ήταν ο μεγάλος οικοδόμος του μέλλοντος. Παρά τη δολοφονική κακία του Σταλινισμού που βύθισε αυτές τις ουτοπίες, η αριστερά έχει διατηρήσει ανέπαφη την αύρα του αγώνα και εξακολουθεί να προσποιείται ότι δείχνει το καλό και το κακό στον κόσμο. Ακόμη κι εκείνοι που ποτέ δεν θα ψήφιζαν αριστερές επιλογές, αποδίδουν μεγάλο κύρος σε αριστερούς διανοούμενους και τους επιτρέπουν να μονοπωλούν την έννοια της αλληλεγγύης. Όπως έκαναν πάντα. Έτσι, όσοι αγωνίστηκαν κατά του Pinochet ήταν αγωνιστές της ελευθερίας ενώ τα θύματα του Κάστρο εκδιώχθηκαν από τον παράδεισο των ηρώων και μετατράπηκαν σε μυστικούς φασίστες.
Η ιστορική αυτή προδοσία της ελευθερίας επαναλαμβάνεται σήμερα με μαθηματική ακρίβεια. Για παράδειγμα, οι ηγέτες της Hezbollah θεωρούνται ήρωες της αντίστασης ενώ ειρηνιστές σαν τον Ισραηλινό τραγουδιστή Noa δέχονται προσβολές στους δρόμους της Βαρκελώνης. Σήμερα όπως και χθες, η αριστερά πλασάρει ολοκληρωτικές ιδεολογίες, ερωτεύεται δικτάτορες και, στον αγώνα της κατά του Ισραήλ, αγνοεί την καταπάτηση θεμελιωδών δικαιωμάτων. Μισεί τους ραβίνους αλλά ερωτεύεται τους ιμάμηδες, φωνάζει εναντίον του Ισραηλινού Στρατού αλλά επικροτεί τρομοκράτες της Hamas, κλαίει για τα Παλαιστινιακά θύματα αλλά περιφρονεί τα θύματα των Εβραίων και, όταν συγκινείται από τα παιδιά της Παλαιστίνης, το κάνει μόνο αν μπορεί να κατηγορήσει τους Ισραηλινούς.
Δεν θα καταγγείλει ποτέ την κουλτούρα του μίσους ή την προετοιμασία για δολοφονίες. Κατά τη διάσκεψη της AIPAC στην Ουάσιγκτον πριν από ένα χρόνο, έθεσα τ’ ακόλουθα ερωτήματα:
Γιατί δεν βλέπουμε στην Ευρώπη διαδηλώσεις κατά των Ισλαμικών δικτατοριών;
Γιατί δεν υπάρχουν διαδηλώσεις κατά της υποδούλωσης εκατομμυρίων Μουσουλμάνων γυναικών;
Γιατί δεν υπάρχουν διαδηλώσεις κατά της χρήσης παιδιών βομβιστών στις συγκρούσεις στις οποίες εμπλέκεται το Ισλάμ;
Γιατί η αριστερά έχει εμμονή μόνο με δύο από τις πιο στέρεες δημοκρατίες του πλανήτη οι οποίες έχουν υποστεί και τις πιο αιματηρές τρομοκρατικές επιθέσεις, τις Ηνωμένες Πολιτείες και το Ισραήλ;
Επειδή η αριστερά δεν έχει πλέον ιδέες, μόνο συνθήματα. Δεν υπερασπίζεται πλέον δικαιώματα αλλά προκαταλήψεις. Και η μεγαλύτερη προκατάληψη απ’ όλες είναι αυτή που στοχεύει κατά του Ισραήλ. Θέλω λοιπόν επίσημα να καταγγείλω ότι η κύρια ευθύνη για το νέο αντισημιτικό μίσος που έχει μεταμφιεστεί σε αντι-σιωνισμό, προέρχεται από εκείνους που έπρεπε να δώσουν το παρόν για να υπερασπιστούν την ελευθερία, την αλληλεγγύη και την πρόοδο. Απεναντίας, εκείνοι υπερασπίζονται τύραννους, ξεχνούν τα θύματά τους και σιωπούν μπροστά σε μεσαιωνικές ιδεολογίες που αποσκοπούν στην καταστροφή των ελεύθερων κοινωνιών. Η προδοσία της αριστεράς είναι μια αυθεντική προδοσία κατά του μοντερνισμού.
Το Ισραήλ είναι το μέρος του κόσμου που ενώ παρακολουθείται περισσότερο είναι λιγότερο κατανοητό.
Ήττα της Δημοσιογραφίας. Έχουμε μεγαλύτερη πληροφόρηση από ποτέ αλλά δεν έχουμε έναν καλύτερα ενημερωμένο κόσμο. Αντιθέτως μάλιστα, η ταχεία κυκλοφορία πληροφοριών μας συνδέει με οποιοδήποτε σημείο του πλανήτη αλλά δεν μας συνδέει με την αλήθεια. Οι σημερινοί δημοσιογράφοι δεν χρειάζονται χάρτες από τη στιγμή που υπάρχει το Google Earth, δεν χρειάζεται να γνωρίζουν Ιστορία από τη στιγμή που υπάρχει η Wikipedia. Οι ιστορικοί δημοσιογράφοι, οι οποίοι γνωρίζουν τις ρίζες μιας σύγκρουσης, εξακολουθούν να υπάρχουν αλλά αποτελούν ένα απειλούμενο είδος που κατασπαράσσεται από τη δημοσιογραφία "fast food" που προσφέρει εύπεπτες ειδήσεις σε αναγνώστες που θέλουν γρήγορη και πρόχειρη πληροφόρηση. Το Ισραήλ είναι το μέρος του κόσμου που ενώ παρακολουθείται περισσότερο είναι λιγότερο κατανοητό. Φυσικά πρέπει κανείς να έχει κατά νου την πίεση που ασκούν μεγάλα λόμπι πετροδολαρίων, των οποίων η επιρροή στη δημοσιογραφία είναι λεπτή αλλά βαθιά. Τα μέσα μαζικής ενημέρωσης γνωρίζουν ότι, αν μιλάν κατά του Ισραήλ, δεν θα έχουν κανένα πρόβλημα. Τι θα συνέβαινε όμως αν επέκριναν μια Ισλαμική χώρα; Χωρίς αμφιβολία, κάτι τέτοιο θα περιέπλεκε την ύπαρξή τους. Μέρος του Τύπου που γράφει κατά του Ισραήλ σίγουρα αναγνωρίζει τον εαυτό του στην ειρωνική φράση του Μαρκ Τουέιν: "Βρέστε τα γεγονότα σας πρώτα και μετά διαστρεβλώστε τα όπως θέλετε".
Ήττα της κριτικής σκέψης. Σε όλα αυτά πρέπει να προστεθεί και ο ηθικός σχετικισμός που καθορίζει τη σημερινή εποχή: δεν βασίζεται στην άρνηση των αξιών του πολιτισμού αλλά μάλλον της πιο ακραίας κοινοτοπίας τους. Τι είναι ο μοντερνισμός;
Θα το εξηγήσω μ’ αυτή τη μικρή ιστορία: Αν είχα χαθεί σ’ ένα αχαρτογράφητο νησί και ήθελα να βρω μια δημοκρατική κοινωνία, θα χρειαζόμουν μόνο τρία γραπτά κείμενα: Τις Δέκα Εντολές (οι οποίες θέσπισαν τον πρώτο κώδικα του μοντερνισμού, το "Ου φονεύσεις" εδραίωσε το σύγχρονο πολιτισμό), το Ρωμαϊκό Ποινικό Κώδικα και την Παγκόσμια Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου. Και με αυτά τα τρία κείμενα θ’ αρχίζαμε ξανά. Οι αρχές αυτές σχετικοποιούνται καθημερινά, ακόμη κι από εκείνους που ισχυρίζονται ότι τις υπερασπίζονται.
"Ου φονεύσεις" ... ανάλογα βέβαια με το ποιος είναι ο στόχος. Κάτι τέτοιο πρέπει να σκέφτονται εκείνοι που φωνάζουν υποστηρίζοντας τη Hamas όπως οι διαδηλωτές στην Ευρώπη.
"Ζήτω η Ελευθερία του Λόγου !"... ή όχι. Αρκετές Ισπανικές αριστερές οργανώσεις, για παράδειγμα, προσπάθησαν να με πάνε στα δικαστήρια κατηγορώντας με για “αρνήτρια”, όπως οι ναζί, επειδή αρνούμαι το “Παλαιστινιακό Ολοκαύτωμα”. Προσπαθούν να μου απαγορεύσουν να γράφω άρθρα και θέλουν να με στείλουν στη φυλακή. Και ούτω καθεξής ...Η κοινωνική κριτική έχει χάσει τη βαρύτητά της ενώ έχει κερδίσει ο ιδεολογικός δογματισμός. Σ’ αυτήν τη διττή εξέλιξη των γεγονότων, οι ισχυρές αξίες του μοντερνισμού έχουν αντικατασταθεί από μια "αδύναμη σκέψη", ευάλωτη στη χειραγώγηση και το Μανιχαϊσμό.
Ήττα των Ηνωμένων Εθνών. Και μαζί μ’ αυτό, μια γερή ήττα των διεθνών οργανισμών οι οποίοι θα έπρεπε να προστατεύουν τ’ ανθρώπινα δικαιώματα. Αντ’ αυτού έχουν γίνει σπασμένες μαριονέτες στα χέρια τυράννων. Τα Ηνωμένα Έθνη είναι χρήσιμα μόνο σε Ισλαμοφασίστες σαν τον Ahmadinejad ή επικίνδυνους δημαγωγούς σαν τον Hugo Chavez στους οποίους προσφέρουν ένα πλανητικό μεγάφωνο για να μπορούν να ξεχύνουν το μίσος τους και, φυσικά, να επιτίθενται συστηματικά στο Ισραήλ. Και ο ΟΗΕ, επίσης, υπάρχει για να πολεμά το Ισραήλ.
Τέλος, ήττα του Ισλάμ. Το ανεκτικό και πολιτιστικό Ισλάμ δέχεται σήμερα τη βίαιη επίθεση ενός ιού ολοκληρωτισμού που προσπαθεί να σταματήσει την ηθική ανάπτυξή του. Ο ιός αυτός χρησιμοποιεί το όνομα του Θεού για τη διάπραξη των πιο τρομακτικών φρικαλεοτήτων: λιθοβολισμούς γυναικών, υποδούλωσή τους, χρήση νέων ως ανθρώπινες βόμβες. Ας μην ξεχνάμε: Μας σκοτώνουν με κινητά τηλέφωνα που συνδέονται με το Μεσαίωνα. Εάν ο Σταλινισμός κατέστρεψε την αριστερά και ο Ναζισμός κατέστρεψε την Ευρώπη, ο Ισλαμικός φονταμενταλισμός καταστρέφει το Ισλάμ. Και έχει ένα αντισημιτικό DNA. Ίσως ο Ισλαμικός αντισημιτισμός να είναι το πιο σοβαρό φαινόμενο μισαλλοδοξίας της εποχής μας. Πράγματι, μολύνει περισσότερους από 1.400.000 ανθρώπους οι οποίοι είναι εκπαιδευμένοι, μαζικά, στο μίσος τους απέναντι στους Εβραίους.
Οι Εβραίοι είναι το θερμόμετρο της παγκόσμιας υγείας. Κάθε φορά που ο κόσμος έχει πυρετό ολοκληρωτισμού, υπέφεραν.
Στο σταυροδρόμι αυτών των ηττών, είναι το Ισραήλ. Ορφανό και ξεχασμένο από μία λογική αριστερά, ορφανό και εγκαταλελειμμένο από τη σοβαρή δημοσιογραφία, ορφανό και καταδικασμένο από έναν αξιοπρεπή ΟΗΕ και ένα ανεκτικό Ισλάμ, το Ισραήλ αντιμετωπίζει το πρότυπο του 21ου αιώνα: την απουσία μιας σταθερής δέσμευσης με τις αξίες της ελευθερίας. Τίποτα δεν φαίνεται παράξενο. Η Εβραϊκή κουλτούρα εκπροσωπεί, όπως καμία άλλη, τη μεταφορά μιας έννοιας πολιτισμού που πλήττεται σήμερα από παντού. Οι Εβραίοι είναι το θερμόμετρο της παγκόσμιας υγείας. Κάθε φορά που ο κόσμος έχει πυρετό ολοκληρωτισμού, υπέφεραν. Στον Ισπανικό Μεσαίωνα, στους διωγμούς των Χριστιανών, στα Ρωσικά πογκρόμ, στον Ευρωπαϊκό φασισμό, στον Ισλαμικό φονταμενταλισμό. Πάντα, ο πρώτος εχθρός του ολοκληρωτισμού ήταν ο Εβραίος. Και στη σημερινή εποχή της ενεργειακής εξάρτησης και της κοινωνικής αβεβαιότητας, το Ισραήλ ενσαρκώνει τον αιώνιο Εβραίο.
Ένα έθνος παρία μεταξύ των εθνών, για ένα λαό παρία μεταξύ των λαών. Αυτός είναι ο λόγος που ο αντισημιτισμός του 21ου αιώνα έχει φορέσει το αποτελεσματικό προσωπείο του αντι-Ισραηλισμού ή του συνώνυμού του, του αντι-Σιωνισμού. Είναι όλη η κριτική κατά του Ισραήλ αντισημιτική; ΟΧΙ. Αλλά όλος ο σημερινός αντισημιτισμός έχει μετατραπεί σε προκατάληψη και δαιμονοποίηση του Εβραϊκού Κράτους. Νέα ρούχα για ένα παλιό μίσος.
Ο Benjamin Franklin είχε πει: "Όπου υπάρχει ελευθερία εκεί είναι η χώρα μου". Και ο Albert Einstein είχε προσθέσει: "Ο κόσμος είναι ένα επικίνδυνο μέρος. Όχι λόγω των ανθρώπων που είναι κακοί αλλά λόγω των ανθρώπων που δεν κάνουν τίποτα γι’ αυτό". Αυτή είναι η διπλή δέσμευση, εδώ και τώρα. Ποτέ μη μένεις αδρανής μπροστά στο ενεργό κακό και υπερασπίσου τις χώρες της ελευθερίας.
Σας ευχαριστώ.
http://www.aish.com/jw/s/96560674.html

*Στην φωτογραφία διακρίνουμε την ισπανίδα διανοούμενη Pilar Rahola

Αιγύπτιος βουλευτής ομολογεί τον ξυλοδαρμό Ισραηλινών στρατιωτών, επικρίσεις και για Τουρκία

Το "ΑΙΤ" παραθέτει μετάφραση άρθρου της ισραηλινής ειδησιογραφικής ιστοσελίδας "ynetnews", την ιστοσελίδα της μεγάλης ισραηλινής εφημερίδας "Yedioth Ahronot", το οποίο αναφέρει ότι Αιγύπτος βουλευτής της Μουσουλμανικής Αδελφότητας ο οποίος επέβαινε στον στολίσκο της Γάζας, ομολόγησε ότι ο ίδιος και οι ακτιβιστές στο πλοίο ξυλοκόπησαν Ισραηλινούς στρατιώτες και τους πήραν τα όπλα. Η ομολογία του βουλευτή προκάλεσε θύελλα αντιδράσεων στον Αιγυπτιακό Τύπο. Τα άρθρο παραθέτει και απόψεις Αιγυπτίων σχολιαστών που επικρίνουν τη στάση της Τουρκίας. Διαβάστε το.

«Αιγύπτιος βουλευτής επικρίνεται γιατί μίλησε για ξυλοδαρμό στρατιωτών»

Ο Μοχάμεντ Μπελντάγκι, βουλευτής της Μουσουλμανικής Αδελφότητας, ο οποίος βρισκόταν στον στολίσκο που πήγαινε στη Γάζα, διηγείται την ακινητοποίηση στρατιωτών. Οι Αιγυπτιακές εφημερίδες δεν χαίρονται με τα καυχήματά του λέγοντας ότι «βοηθούν το Ισραήλ».

“ynetnews.” (9.6.2010)
Του Roee Nahmias

http://www.ynetnews.com/articles/0,7340,L-3902389,00.html

Θύελλα έχει ξεσπάσει στα μέσα μαζικής ενημέρωσης της Αιγύπτου με τις διηγήσεις των γεγονότων στον στολίσκο. Η εκδοχή των γεγονότων που έλαβαν χώρα στον στολίσκο ο οποίος κατευθυνόταν στη Γάζα όπως ακούστηκαν από βουλευτή της Αιγύπτου, έχει προκαλέσει την οργή αρκετών κρατικών μέσων μαζικής ενημέρωσης στη χώρα, επειδή όπως ισχυρίζονται, βοηθούν τις δημόσιες σχέσεις του Ισραήλ

Ένας βουλευτής της Αιγύπτου από το κόμμα της Μουσουλμανική Αδελφότητας, ο Μοχάμεντ Μπελντάγκι, επέβαινε στον στολίσκο που πήγαινε στη Λωρίδα της Γάζας και ο οποίος καταλήφθηκε από το Ισραηλινό Πολεμικό Ναυτικό. Μετά την συμμετοχή του στις συμπλοκές που σημειώθηκαν στο κατάστρωμα του πλοίο «Mavi Marmara» συνελήφθη από το Ισραήλ και αργότερα απελάθηκε στην Αίγυπτο.

Την περασμένη εβδομάδα, έδωσε συνέντευξη στην εκπομπή «10 το βράδυ» στο Αιγυπτιακό κανάλι “Dream.” Κατά την διάρκεια της συνέντευξης είπε ότι οι συμμετέχοντες στο στολίσκο ακινητοποίησαν τρεις Ισραηλινούς κομάντο και τους άρπαξαν τα όπλα. Η ομολογία της χρήσης βίας εναντίον στρατιωτών των Ισραηλινών Ενόπλων Δυνάμεων προκάλεσε θύελλα μεταξύ των αρθογράφων της χώρας οι οποίοι ισχυρίζονται ότι αυτό αποτέλεσε «ένα δώρο δημοσίων σχέσεων για το Ισραήλ».

Σε δημοσίευμα με τίτλο: «Το δώρο της Μουσουλμανικής Αδελφότητας στο Ισραήλ», ο αρθογράφος, Αμπντουλάχ Καμάλ, επικρίνει την ομολογία του Μπελντάγκι. «Είπε ότι αυτός και εκείνοι που βρίσκονταν μαζί του στο πλοίο ακινητοποίησαν τρεις κομάντο που είχαν εισβάλλει στο πλοίο και τους πήραν τα όπλα. Καυχήθηκε γι’αυτό χωρίς να καταλαβαίνει ότι δίνει στο Ισραήλ ένα τεράστιο μαγνητοσκοπημένο δώρο το οποίο θα το ωφελήσει στην έρευνα που θα πραγματοποιήσει επιτροπή μετά την σφαγή», γράφει ο Καμάλ.

Στην στήλη του στην Αιγυπτιακή εφημερίδα «Ροσαλγιουσέφ», ο Καμάλ συνεχίζει την κριτική του λέγοντας ότι: «Το Ισραήλ ισχυρίζεται ότι αντιμετώπισε ένοπλους άνδρες στο πλοίο και έτσι αναγκάστηκε να συγκρουστεί μαζί τους. Ο βουλευτής είπε ότι αυτός και όσοι βρίσκονταν μαζί του άρπαξαν το όπλο του κομάντο και αρνήθηκε ότι ήταν άμαχοι, οι οποίοι δεν προέβησαν σε βίαιες πράξεις.

«Ίσως όλοι θα δουν το βίντεο των συμβάντων που διέρρευσε στα ΜΜΕ που δείχνουν πλάνα ενός Ισραηλινού στρατιώτη να πηδά πάνω στο πλοίο και μετά να τον κυνηγούν και να τον ξυλοκοπούν. Αυτό ακριβώς θέλει το Ισραήλ – να αποδείξει τις δικαιολογίες του από νομικής πλευράς».

Αλλά ο Καμάλ δεν εξαιρεί ούτε τους Τούρκους από την κριτική του: «Η Τουρκία δεν θέλει το καλύτερο για τους Παλαιστινίους αλλά ενδιαφέρεται να χρησιμοποιήσει το παλαιστινιακό χαρτί για τις δικές της σκοπιμότητες. Το πιο σημαντικό γι’ αυτούς είναι να γίνουν διαμεσολαβητές μεταξύ Δύσης και Ανατολής, κάτι που θα τους έδινε την δυνατότητα να ενταχθούν στην Ευρωπαϊκή Ένωση».

Ο Καμάλ στρέφεται και εναντίον του πολιτικού κόμματος του Τούρκου Πρωθυπουργού Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν και γράφει: Το Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης του οποίου ηγείται ο Ερντογάν αποτελεί μέρος της Μουσουλμανικής Αδελφότητας στη ρίζα του». Αυτό είναι το κόμμα το οποίο ήθελε να παρουσιαστεί ως η νέα και σύγχρονη εκδοχή του πολιτικού Ισλάμ και να συγχωνεύσει το Ισλάμ και την ιδεολογία. ¨Όμως η πραγματικότητα το έχει καταστήσει όμηρο της ιδεολογίας. Η πραγματικότητα αποκάλυψε την φύση του ως ομάδα που ανήκει στην διεθνή οργάνωση της Μουσουλμανικής Αδελφότητας».

Η ημερήσια εφημερίδα «Αλ Γκομχουρία» επίκρινε και αυτή τον βουλευτή. «Αυτά είναι επικίνδυνα λόγια που εξυπηρετούν το Ισραήλ». Ο Μπελντάγκι επέστρεψε στη Λωρίδα της Γάζας την Τρίτη «για να δείξει την συμπαράστασή του». Συμμετείχε σε αντιπροσωπεία εννέα Αιγυπτίων βουλευτών, επτά από τους οποίος είναι Αδερφοί Μουσουλμάνοι, που διέσχισαν το πέρασμα της Ράφα και μπήκαν στη Λωρίδα της Γάζας για να δείξουν την υποστήριξή τους και να συναντηθούν με υψηλόβαθμους αξιωματούχους της Χαμάς.

Να συνάψουμε με το Ισραήλ στρατιωτική συνεργασία

Παραθέτουμε την άποψη του Κύπριου δημοσιογράφου Σάββη Ιακωβίδη για την συνεργασία με το Ισραήλ.

"Να συνάψουμε συμφωνία στρατιωτικής συνεργασίας με το Ισραήλ"

"Σημερινή" (9.6.2010)

του Σάββα Ιακωβίδη

http://www.sigmalive.com/simerini/columns/antistaseis/274399

Η ΙΣΧΥΣ του αδύνατου είναι να εξυπηρετεί αξιόπιστα και να εξυπηρετείται ανάλογα. Να συνάπτει φιλίες και συμμαχίες με ισχυρούς, ώστε την κρίσιμη ώρα να προστατεύεται και την επομένη της νίκης να είναι ομοτράπεζός τους. Στην πολιτική δεν υπάρχει συναισθηματισμός και δεν λειτουργεί το δίκαιο, όπως αυτό μορφοποιείται στη λαϊκή συνείδηση. Ας μιλήσουμε ρεαλιστικά: Στόχος μιας αξιόπιστης πολιτικής είναι η υπεράσπιση των συμφερόντων του κράτους, η διαφύλαξη της επιβίωσης και η ασφάλεια των πολιτών. Συνεπώς, ύψιστο καθήκον της υπεύθυνης και εκλεγμένης ηγεσίας είναι να προασπίζεται με κάθε πρόσφορο και τελεσφόρο μέσο και μέτρο τα πιο πάνω. Η Κυπριακή Δημοκρατία είναι αδύναμη. Δεν έχει την πολυτέλεια να επιλέγει φίλους και εχθρούς. Οι εχθροί, επιβάλλονται. Οι φίλοι, επιλέγονται, με βάση τα κοινά συμφέροντα, τη σύγκλιση σκοπών και την ταύτιση επιδιώξεων. Να μιλήσουμε ωμά και κυνικά: Οι εχθροί του εχθρού μας, Τούρκου κατακτητή της Κύπρου, είναι ή μπορεί να γίνουν φίλοι και σύμμαχοί μας.
Αυτό τον καιρό σοβεί σοβαρότατη και βαθύτατη κρίση στις σχέσεις Τουρκίας - Ισραήλ. Αυτή η κρίση πυροδοτήθηκε μεθοδικά από την Τουρκία εδώ και μια 8ετία, με αποκορύφωμα τα τραγικά γεγονότα της Γάζας και το θάνατο ακτιβιστών. Η Κύπρος, ανέκαθεν, διατηρεί φιλικές σχέσεις με τον αραβικό κόσμο και πάντα υποστηρίζει την υπόθεση των Παλαιστινίων, χωρίς ανταπόδοση. Άνευ βλάβης αυτών των σχέσεων, που δεν τηρούνται από πλευράς ενίων αραβικών χωρών στο πλαίσιο της αμοιβαιότητας, η Λευκωσία καλείται να αναπτύξει και να ενισχύσει, σε όλους ανεξαίρετα τους τομείς, τις σχέσεις της με το Ισραήλ. Ας μη λειτουργήσουν πάλι οι γνωστές συναισθηματικές εκρήξεις, που δεν προσφέρουν τίποτε στην υπεράσπιση των κρατικών μας συμφερόντων. Το Ισραήλ είναι μία μεγάλη περιφερειακή δύναμη, με ισχυρές συνδέσεις με τις ΗΠΑ και άλλες δυνάμεις. Το εβραϊκό λόμπι είναι πανίσχυρο.
Το Ισραήλ θεωρεί την Ελλάδα και την Κύπρο ως τους φυσικούς και πιο κοντινούς του συμμάχους, απέναντι σε έναν ωκεανό Αράβων και μουσουλμάνων, οι περισσότεροι από τους οποίους θέλουν συνειδητά την καταστροφή του. Πριν από την κρίση των Ιμίων (1996), το Ισραήλ πρότεινε στην Ελλάδα τη σύναψη μιας Συμφωνίας Αμυντικής Συνεργασίας, που θα διευκόλυνε την ισραηλινή αεροπορία και θα διεύρυνε τη συνεργασία σε όλους τους τομείς άμυνας και ασφάλειας. Εξαιτίας των σχέσεων της Ελλάδας με τους Άραβες, η Αθήνα δεν ανταποκρίθηκε στο ισραηλινό αίτημα. Και οι Ισραηλινοί, φυσιολογικά, απευθύνθηκαν στην Τουρκία. Η κρίση των Ιμίων, η γκριζοποίηση του Αιγαίου, η μη σύναψη Συμφωνίας με το Ισραήλ, η διπλωματία των σεισμών και η από τότε σταδιακή αποδυνάμωση και εξουδετέρωση του Δόγματος του Ενιαίου Αμυντικού Χώρου συνήργησαν ώστε η Ελλάδα να εκδιωχθεί από την Τουρκία, από την από χιλιετηρίδων πολιτισμική, ιστορική και γεωπολιτική κοιτίδα της, την Αν. Μεσόγειο.
Η Τουρκία, με τις μεθοδεύσεις της στην περιοχή της ευρύτερης Μέσης Ανατολής, επιδιώκει ανατροπή και ανακατανομή του συσχετισμού ισχύος. Ισχυρό εμπόδιο είναι το Ισραήλ και, βεβαίως, οι ΗΠΑ, η Ρωσία, η ΕΕ και ευρωπαϊκές δυνάμεις. Οι συγκυρίες και οι εξελίξεις, που θα σηματοδοτήσουν την περιοχή στο μέλλον, επιβάλλουν όπως τώρα, όχι αργότερα, η Λευκωσία ζητήσει τη σύναψη, σε πρώτο στάδιο, ενός Συμφώνου Αμυντικής Συνεργασίας με το Ισραήλ, που από καιρό επιζητεί στενότερη συνεργασία με την Κύπρο. Θεωρούμε ότι ο πρόεδρος Χριστόφιας έχει μία -μοναδική- ευκαιρία να ενισχύσει και να θωρακίσει την Κύπρο. Να μην τη χάσει, κινούμενος ή ενεργώντας από συναισθηματικές φορτίσεις ή ιδεολογικές εξαρτήσεις.

Οι Γερμανοί τιμούν τον Ισραηλινό συγγραφέα Νταβίντ Γκρόσμαν με το βραβείο ειρήνης

Από το "Βήμα" αναδημοσιεύουμε το εξής:

"Οι Γερμανοί τιμούν έναν κήρυκα της ειρήνης"
"Βήμα" (11.6.2010)
Στον ισραηλινό πεζογράφο Νταβίντ Γκρόσμαν, ένθερμο οπαδό της συμφιλίωσης των συμπατριωτών του με τους Παλαιστινίους, το εφετινό Βραβείο Ειρήνης της Γερμανικής Ομοσπονδίας Εκδοτών
ΑΝ. ΒΙΣΤΩΝΙΤΗΣ Αθήνα - Παρασκευή 11 Ιουνίου 2010

http://www.tovima.gr/default.asp?pid=46&ct=4&artId=305325&dt=11/06/2010

Το Βραβείο Ειρήνης της Ομοσπονδίας Γερμανών Εκδοτών θα απονεμηθεί εφέτος στον 56χρονο ισραηλινό πεζογράφο και δοκιμιογράφο Νταβίντ Γκρόσμαν για την προσπάθειά του να προωθήσει την ιδέα και να προβάλει την προσπάθεια συμφιλίωσης Ισραηλινών και Παλαιστινίων. Η απονομή θα γίνει τον επόμενο Οκτώβριο στη Διεθνή Εκθεση Βιβλίου της Φραγκφούρτης. Πρόκειται για ένα από τα μεγαλύτερα γερμανικά βραβεία και απονέμεται πανηγυρικά σε ειδική τελετή στην ιστορική εκκλησία του Αγίου Παύλου της Φραγκφούρτης. Εδώ και χρόνια ο Γκρόσμαν πρωταγωνιστεί μαζί με άλλους δύο σημαντικούς συγγραφείς, τον Αβραάμ Γεοσούα και τον Αμος Οζ, στην προσπάθεια να αναπτυχθεί ουσιαστικός διάλογος ανάμεσα στο Ισραήλ και στους Παλαιστινίους για την ανάπτυξη της ειρηνευτικής διαδικασίας, η οποία θα αποτελούσε και το πρόκριμα για την ειρηνική επίλυση του παλαιστινιακού προβλήματος. Τώρα όμως ο Γκρόσμαν είναι βαθιά απαισιόδοξος. Θα περίμενε κανείς, υποστηρίζει, ότι έπειτα από την πρόσφατη αιματηρή επέμβαση των Ισραηλινών η ιδέα του αποκλεισμού της Γάζας θα «επαναξιολογούνταν», θα δινόταν ένα τέλος στο δράμα των αποκλεισμένων Παλαιστινίων και το Ισραήλ θα απαλλασσόταν από το ηθικό στίγμα του. Η εμπειρία όμως σε αυτή την «τραγική περιοχή», όπως γράφει, μας λέει ότι θα συμβεί το αντίθετο και ότι τα πρόσφατα γεγονότα σηματοδοτούν έναν νέο «κύκλο εκδίκησης και μίσους,το μέγεθος του οποίου κανείς δεν μπορεί να προβλέψει». Λόγια και απόψεις ενός θαρραλέου διανοουμένου με οξυμένη ευαισθησία και υψηλού επιπέδου δημοκρατική συνείδηση. Αλλά και πολιτικού ρεαλισμού. Που δείχνουν και το μέγεθος των προβλημάτων που αντιμετωπίζει μια μεγάλη μερίδα ισραηλινών πολιτών οι οποίοι διαφωνούν ριζικά με μια πολιτική που όχι μόνο δεν οδηγεί πουθενά αλλά απομακρύνει όλο και περισσότερο το ενδεχόμενο οιασδήποτε βιώσιμης λύσης. Γι΄ αυτό και ο Γκρόσμαν καταλήγει με την πικρή πρόβλεψη: «Θα μας είναι πιο δύσκολο (στο εξής) να ζήσουμε με την ντροπή μας».

*Στην φωτογραφία διακρίνουμε τον ισραηλινό συγγραφέα Νταβίντ Γκρόσμαν

Στη φυλακή Ιρανή δημοσιογράφος, επιλεκτικός ανθρωπισμός

Από την ιστοσελίδα "zougla" αναδημοσιεύουμε το εξής άρθρο για την φυλάκιση δημοσιογράφου από το ιρανικό καθεστώς. Αλήθεια, όλοι αυτοί οι υποστηρικτές των ανθρωπίνων δικαιώματων της "Free Gaza" στην Ελλάδα που βρίσκονται όταν καταπατώνται τα ανθρώπινα δικαιώματα στο Ιράν; Πουθενά. Όχι μόνο δεν διαμαρτύρονται για το Ιράν, αλλά κάποιοι απ' αυτούς έχουν συμμετάσχει σε εκδηλώσεις για το παλαιστινιακό της ιρανικής πρεσβείας, ενώ άλλοι έχουν ταξιδέψει ακόμα και στην Τεχεράνη για συνέδρια. Κάποια blog εδώ στην Ελλάδα που τους υποστηρίζουν, τα οποία δημοσιεύουν την πιο χυδαία αντι-ισραηλινά προπαγάνδα σε καθημερινή βάση έχουν υποστηρίξει ανοικτά το καθεστώς της Τεχεράνης ακόμα και όταν οι δυνάμεις ασφαλείας του δικατωρικού ιρανικού καθεστώτος έπνιγαν τις διαδηλώσεις εκεί στο αίμα. Επιλεκτικός ανθρωπισμός της υποκρισίας. Διαβάστε το άρθρο.

"Στη φυλακή Ιρανή δημοσιογράφος"
Πρώτη καταχώρηση: Τετάρτη, 9 Ιουνίου 2010, 12:48

http://www.zougla.gr/page.ashx?pid=2&aid=143783&cid=5
Διακεκριμένη Ιρανή δημοσιογράφος του μεταρρυθμιστικού χώρου καταδικάσθηκε σε φυλάκιση ενός έτους και σε 30ετή απαγόρευση άσκησης του δημοσιογραφικού επαγγέλματός της.Η 39χρονη Τζίλα Μπανιγιαγούμπ έχει εργαστεί για πολλές εφημερίδες του μεταρρυθμιστικού χώρου, η κυκλοφορία των οποίων απαγορεύθηκε τα τελευταία χρόνια.Συνελήφθη στις 20 Ιουνίου του 2009, λίγο μετά την αμφισβητούμενη επανεκλογή στην προεδρία της χώρας του Μαχμούντ Αχμαντινετζάντ, μαζί με τον σύζυγό της, και αφέθηκε ελεύθερη με εγγύηση δύο μήνες αργότερα. Σύμφωνα με την ιστοσελίδα Kaleme.com. της αντιπολίτευσης, η Ιρανή δημοσιογράφος καταδικάσθηκε για «προπαγάνδα κατά του ισλαμικού καθεστώτος» για τα άρθρα της στη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας του 2009 και του κινήματος διαμαρτυρίας που ακολούθησε.Η δικηγόρος της δήλωσε ότι θα ασκήσει έφεση κατά της καταδικαστικής απόφασης. Η Μπανιγιαγούμπ τιμήθηκε το 2009 με το Βραβείο Δημοσιογραφικού Θάρρους από το Διεθνές Γυναικείο Ίδρυμα Μέσων Ενημέρωσης, το οποίο εδρεύει στις ΗΠΑ. Ο σύζυγός της, Μπαμάν Αχμαντί Αμουί, επίσης δημοσιογράφος, καταδικάσθηκε πρόσφατα σε πενταετή κάθειρξη με αναστολή για άρθρα του σε εφημερίδες του μεταρρυθμιστικού χώρου.Δεκάδες δημοσιογράφοι έχουν συλληφθεί μετά την εκλογή του Αχμαντινετζάντ, τον Ιούνιο του 2009, την οποία αμφισβήτησε η αντιπολίτευση, κάνοντας λόγο για νοθεία. Πολλοί από αυτούς έχουν καταδικαστεί σε βαριές ποινές φυλάκισης.

*Στη φωτογραφία από την "zougla" διακρίνουμε την Ιρανή δημοσιογράφο, Τζίλα Μπανιγιαγούμπ την οποία συνέλαβαν οι ιρανικές αρχές.

Την Παλαιστινιακή Αρχή ανησυχεί η τουρκική υποστήριξη προς της Χαμάς

Παραθέτουμε μετάφραση ενός ρεπορτάζ του Άραβα - Ισραηλινού δημοσιογράφου, Khaled Abu Toameh, στην αγγλόφωνη ισραηλινή εφημερίδα "Jerusalem Post", σύμφωνα με το οποίο η Παλαιστινιακή Αρχή ανησυχεί για την υποστήριξη που δίνει η επίσημη Τουρκία στην Χαμάς. Στο άρθρο μπορεί κανείς να διαπιστώσει και τις εσωτερικές διαμάχες που επικρατούν στο παλαιστινιακό στρατόπεδο μεταξύ των δύο αντιπάλων παλαιστινιακών παρατάξεων, της Φατάχ και της Χαμάς.

"Η Υποστήριξη της Τουρκίας για τη Χαμάς ανησυχεί την Παλαιστινιακή Αρχή"
“Jerusalem Post”
8.6.2010
Του Khaled Abu Toameh
http://www.jpost.com/MiddleEast/Article.aspx?id=177779

Η Παλαιστινιακή Αρχή ανησυχεί για την αυξανόμενη υποστήριξη της Τουρκίας προς τη Χαμάς, είπε τη Δευτέρα αξιωματούχος της Π.Α. στη Ραμάλα.

Ο αξιωματούχους είπε ότι η ηγεσία της Παλαιστινιακής Αρχής είναι «δυσαρεστημένη» με την πολιτική της Τουρκίας απέναντι στη Χαμάς, ιδιαίτερα με τις πιέσεις για την άνευ όρων άρση του αποκλεισμού της Λωρίδας της Γάζας».

«Η πολιτική της Τουρκίας ενθαρρύνει την Χαμάς και υπονομεύει την Παλαιστινιακή Αρχή», δήλωσε ο αξιωματούχος στην “Jerusalem Post.”

«Φυσικά και θέλουμε να δούμε την άρση του αποκλεισμού, αλλά και η Χαμάς πρέπει να τερματίσει το πραξικόπημα της στη Λωρίδα της Γάζας και να αποδεχθεί πρόταση της Αιγύπτου για συμφιλίωση με την Φατάχ».

Η Παλαιστινιακή Αρχή ανησυχεί για το άνοιγμα των συνόρων στη Ράφα

Η Παλαιστινιακή Αρχή ανησυχεί επίσης ότι το εκ νέου άνοιγμα των συνόρων στη Ράφα στο Σινά θα δώσει την δυνατότητα στη Χαμάς να ενισχύσει της κυριαρχία της στη Λωρίδα της Γάζας.

«Θέλουμε να υπενθυμίσουμε στις κυβερνήσεις της Τουρκίας και της Αιγύπτου ότι τα συνοριακά περάσματα ελέγχονταν από την Παλαιστινιακή Αρχή πριν πραγματοποιήσει το πραξικόπημά της η Χαμάς το 2007», πρόσθεσε ο αξιωματούχος. «Εάν είναι να ξανανοίξουν τα σύνορα στη Ράφα αυτό πρέπει να γίνει σε συντονισμό με εμάς, όχι με την Χαμάς».

Ο Αζάμ αλ Αχμέντ, ηγετικό στέλεχος της Φατάχ στη Δυτική Όχθη, δήλωσε ότι αντιτίθεται στην άρση του αποκλεισμού στη Λωρίδα της Γάζας πριν η Χαμάς συμφωνήσει να τερματίσει την αντιδικία της με το δικό του κόμμα.

Ο Αχμέντ υπογράμμισε ότι δεν υπάρχει ανθρωπιστική κρίση στη Γάζα διότι η κυβέρνηση της Παλαιστινιακής Αρχή παραδίδει βοήθεια μέσο των ισραηλινών συνοριακών περασμάτων.

Ο Αμπάς επισκέφθηκε τον Ερντογάν στην Κωνσταντινούπολη

Ο αξιωματούχος αποκάλυψε ότι ο Πρόεδρος της Παλαιστινιακής Αρχής, Μαχμούντ Αμπάς, ο οποίος επισκέφθηκε την Κωνσταντινούπολη τη Δευτέρα, μετέφερε την ανησυχία του για την προσέγγιση μεταξύ Τουρκίας και Χαμάς στον Τούρκο Πρωθυπουργό Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν.

Σύμφωνα με τον αξιωματούχο. ο Έρντογάν προσφέρθηκε να παίξει τον ρόλο του διαμεσολαβητή μεταξύ της Παλαιστινιακής Αρχής και της Χαμάς, μια πρόταση που έγινε αποδεκτή από τον Αμπάς.

Ο Ερντογάν διακήρυξε ότι το τερματισμός της διαπάλης για την εξουσία μεταξύ των αντίπαλων παλαιστινιακών παρατάξεων «είναι αναγκαία». Ισχυρίστηκε ότι και η Χαμάς είχε καλωσορίσει τον διαμεσολαβητικό ρόλο της Τουρκίας.

Ο Ερντογάν μίλησε σε δημοσιογράφους κατά την διάρκεια κοινής συνέντευξης Τύπου με τον Πρόεδρο της Συρίας, Μπασάρ Αλ Άσαντ, ο οποίος επισκέφθηκε και αυτός την Τουρκία.

Οι διχασμοί δεν πρέπει να συνεχιστούν στις σημερινές συνθήκες», είπε ο Ερντογάν. «Νομίζω ότι μπορούμε να επιτύχουμε την ειρήνη μεταξύ της Χαμάς και της Φατάχ».

Χαμάς: Η Παλαιστινιακή Αρχή στερεί διαβατήρια από τους κατοίκους της Γάζας

Εν τω μεταξύ, η κυβέρνηση της Χαμάς κατηγόρησε την Παλαιστινιακή Αρχή ότι στερεί διαβατήρια από τους κατοίκους της Γάζας. Η κυβέρνηση είπε ότι η απαγόρευση έχει επιβληθεί από τον Ιούλιο του 2008, αφαιρώντας ουσιαστικά την δυνατότητα σε δεκάδες χιλιάδες Παλαιστινίους να ταξιδέψουν στο εξωτερικό.

«Η κυβέρνηση της Φατάχ στη Ραμάλα δεν νοιάζεται για τα δεινά τα ανθρώπων στη Λωρίδα της Γάζας, που ήδη βρίσκονται υπό πολιορκία», δήλωσε εκπρόσωπος του Υπουργείου Εσωτερικών που ελέγχεται από την Χαμάς. Κάθε πολίτης δικαιούται ένα διαβατήριο και κανένας δεν έχει το δικαίωμα να στερεί τα διαβατήρια από ανθρώπους για οποιονδήποτε λόγο».

Κανονικά τα παλαιστινιακά διαβατήρια εκδίδονται στη Δυτική Όχθη. Η Χαμάς είπε ότι για «λόγους ασφαλείας» η Παλαιστινιακή Αρχή αρνείται να στείλει χιλιάδες διαβατήρια σε κατοίκους της Λωρίδας της Γάζας που έχουν ανάγκη να ταξιδέψουν.

Σύμφωνα με την Κυβέρνηση της Χαμάς, η Παλαιστινιακή Αρχή έχει αρνηθεί να δώσει διαβατήρια σε πολλούς Παλαιστίνους ακαδημαϊκούς και «έγκριτες» προσωπικότητες για τον ίδιο λόγο.

*Στην φωτογραφία από την "Der Spiegel" διακρίνουμε Παλαιστίνιους υποστηρικτές της Χαμάς να κρατούν αφίσες του Τούρκου Πρωθυπουργού, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν.

Πολιτικά παιχνίδια της Χαμάς με την ανθρωπιστική βοήθεια

Το "ΑΙΤ" δημοσιεύει σήμερα μετάφραση άρθρου από την διαδικτυακή σελίδα της Γερμανικής "Der Spiegel." Το άρθρο αναφέρεται στις δύσκολες συνθήκες που επικρατούν στη Λωρίδα της Γάζας. Αναφέρει επίσης και το πως η Χαμάς εκμεταλλεύεται την ανθρωπιστική βοήθεια για πολιτικές σκοπιμότητες, διανέμοντάς την μόνο στους υποστηρικτές της. Επίσης, η Χαμάς αρνείται να αποδεχθεί την βοήθεια που μετέφερε ο στολίσκος της Γάζας που έχει μεταφερθεί από τις ισραηλινές αρχές στα σύνορα με την Λωρίδα. Ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο της Ulrike Putz. Διαβάστε το.

Το Πρόβλημα με την Βοήθεια
«Η Διεθνής Βοήθεια δεν είναι πάντοτε ευπρόσδεκτη στη Γάζα»
“Der Spiegel online”, 4.6.2010
Της Ulrike Putz στη Λωρίδα της Γάζας

http://www.spiegel.de/international/world/0,1518,698766,00.html

Το φορτίο με βοήθεια που ήλπιζαν να παραδώσουν στη Γάζα οι φιλο-παλαιστίνιοι ακτιβιστές στον στολίσκο πριν τους σταματήσουν οι Ισραηλινοί κομάντος βρίσκεται σε αναμονή για παράδοση. Όμως η Χαμάς θα επιτρέψει στην περιοχή τα πολύ αναγκαία εφόδια μόνο υπό κάποιες προϋποθέσεις. Στη Λωρίδα της Γάζας η βοήθεια δεν αντιμετωπίζεται πάντοτε με ενθουσιώδη υποδοχή.

Έχοντας κτίσει μια τριόροφη κατοικία στη Τζαμπαλία, βόρεια της πόλης της Γάζας, ο Ζαέντ Καντάρ ήταν κάποτε ένας περήφανος ιδιοκτήτης σπιτιού. Είχε ένα σουπερμάρκετ στο ισόγειο και κέρδιζε αρκετά για να συντηρήσει τα επτά παιδιά του. Οι γυναίκα του έτρεφε κοτόπουλα στην ταράτσα. Μετά προέκυψε ο πόλεμος της Γάζας, μια σύγκρουση που διήρκησε τρεις εβδομάδες από τον Δεκέμβριο του 2008 μέχρι τον Ιανουάριο του 2009, και ξαφνικά οι ζωή του Καντάρ καταστράφηκε. Η γειτονιά του, το σπίτι του και η επιχείρησή του καταστράφηκαν όλα. Από τότε ο σαρανταεξάχρονος άνδρας είναι ανήμπορος με όλη τη σημασία της λέξης. Η βοήθεια που έρχεται στη Λωρίδα της Γάζας, από μεγάλες και μικρές οργανώσεις παροχής βοήθειας, δεν καταφτάνει ποτέ στην οικογένεια Καντάρ.

«Οι άνθρωποι που δεν συντάσσονται με την Χαμάς δεν βλέπουν ποτέ τα προϊόντα της βοήθειας ή τις δωρεές χρημάτων», λέει ο Καντάρ. Στον αμμόλοφο που ήταν κάποτε το σπίτι του, τώρα βρίσκεται ένα καταφύγιο πρώτης ανάγκης. Το καταφύγιο έχει κτιστεί από τούβλα από μπετόν που ο Καντάρ βρήκε στα ερείπια και η οροφή αποτελείται από τον μουσαμά μιας σκηνής στην οποία στεγάστηκε η οικογένεια το πρώτο καλοκαίρι μετά τον πόλεμο. «Οι υποστηρικτές της Χαμάς παίρνουν προκατασκευασμένα σπίτια, έπιπλα και δουλειές με μισθό. Εμείς δεν παίρνουμε τίποτα», λέει παραπονεμένος ο Καντάρ.

Τα μέλη της Χαμάς παίρνουν και διανέμουν κατά βούληση

Ο λόγος για τον οποίο η οικογένειά του δεν λαμβάνει τίποτα: όπως και πολλοί γείτονές του, ο Καντάρ είναι φανατικός υποστηρικτής του κόμματος Φατάχ, τον ορκισμένο πολιτικό εχθρό των πιο ριζοσπαστικών ισλαμιστών της Χαμάς. Γι’ αυτό και ο Καντάρ έχει λίγες ελπίδες να δει οποιοδήποτε μέρος των 10.000 τόνων βοήθειας που ο στολίσκος των ακτιβιστών ο οποίος πήγαινε στη Γάζα προσπάθησε να μεταφέρει στο Λιμάνι της Λωρίδας στην αρχή της εβδομάδας.

«Ξέραμε ότι (τα μέλη) της Χαμάς θα έπαιρναν τα προϊόντα για τους εαυτούς τους και θα τα διένειμαν ανάλογα με τις προτιμήσεις τους. Για μας, και για πολλούς από τους φίλους μας, δεν υπάρχει καμιά διαφορά εάν ο κόσμος προσπαθεί να μας βοηθήσει. Η κατάσταση μας θα βελτιωθεί μόνο εάν αρθεί ο αποκλεισμός», εξηγεί ο Καντάρ.

Η αποστολή βοήθειας που προσπάθησε να σπάσει τον ισραηλινό αποκλεισμό, τα περισσότερα πλοία της οποίας έφεραν τουρκική σημαία, δεν έφτασε ποτέ στη Γάζα. Το Ισραήλ σταμάτησε τον στολίσκο με επέμβαση στο πλοίο σε μια αιματηρή αποστολή των κομάντος. Εννιά ακτιβιστές σκοτώθηκαν και πάνω από 30 τραυματίστηκαν, μαζί τους και επτά Ισραηλινοί στρατιώτες.

Η ανθρωπιστική βοήθεια μετατρέπεται σε πολιτικό παιχνίδι

Το μεγαλύτερο μέρος των προϊόντων που κατασχέθηκε προσωρινά τώρα έχει αποδεσμευθεί από το Ισραήλ και έχει μεταφερθεί στα σύνορα με τη Γάζα. Αλλά τώρα υπάρχει άλλο πρόβλημα. Η Χαμάς κάνει πολιτική. Οι αυταρχικοί ηγέτες της Λωρίδας της Γάζας έχουν θέσει προϋποθέσεις για την παράδοση της βοήθειας. Τα προϊόντα πρέπει να μεταφερθούν στη Γάζα όλα μαζί και όχι τμηματικά. Όλα ή τίποτα. Με αυτές τις απαιτήσεις η Χαμάς θέλει να εγγυηθεί ότι όλα τα δομικά υλικά θα παραδοθούν. Από το τέλος του πολέμου το Ισραήλ έχει εμποδίσει την παράδοση τσιμέντου και χάλυβα διότι αυτά τα υλικά μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την κατασκευή στρατιωτικών εγκαταστάσεων συμπεριλαμβανομένων των τούνελ και των οχυρών.

Η βοήθεια έχει μετατραπεί σε ένα παιχνίδι πολιτικού ποδοσφαίρου, και είναι ο λόγος για τον οποίο ένα σακίδιο τσιμέντου το οποίο έχει εισέρθει παράνομα στη Γάζα μέσο των τούνελ με την Αίγυπτο κοστίζει ακόμα 50 δολάρια (περίπου 40 Ευρώ). Πριν τον αποκλεισμό θα κόστιζε 7 δολάρια (περίπου 6 Ευρώ). «Εγώ επένδυσα όλες τις οικονομίες μου, 5.000 δολάρια, στο τσιμέντο για το καταφύγιο πρώτης ανάγκης μας», σημειώνει ο Καντάρ. Και κάνει έκκληση στις οργανώσεις παροχής βοήθειας να κάνουν ότι μπορούν για να παραδίδουν απ’ευθείας τα προϊόντα τους στους πολίτες της Γάζας. Δεν πρέπει να πέφτει στα χέρια της Χαμάς. Ο Καντάρ εξοργίζεται πολύ όταν μιλά για τους γείτονές του πέρα από τον αμμόλοφο. Ο Πρωθυπουργός της Χαμάς στη Γάζα, Ισμαήλ Χανίγιε, τους έδωσε πρόσφατα ένα καινούργιο σπίτι, έτοιμο για να κατοικήσουν μέσα.»

Εγώ απλώς κέρδισα

Και μάλιστα η μπροστινή πόρτα του γείτονα του Καντάρ, Αντεράυφ Αλ Μπατς φέρει αναμνηστική πλακέτα της εκδήλωσης. Ο τριανταπεντάχρονος ιδιοκτήτης σπιτιού δεν αρνείται τις σχέσεις του με τη Χαμάς, αλλά απορρίπτει τις κατηγορίες περί διακρίσεων. «Το Υπουργείο Υποδομών διενήργησε έναν κλήρο για να κερδίσει κάποιος καινούργια κατοικία. Εγώ απλώς έτυχε να κερδίσω», εξηγεί ο Μπατς. Θεωρεί περίεργη σύμπτωση το γεγονός ότι αυτός, ο οποίος είναι ο μόνος υποστηρικτής της Χαμάς στη γειτονιά, κέρδισε τον διαγωνισμό; Όχι. «Καμιά φορά στη ζωή είσαι τυχερός», λέει.

Από τότε που αποχώρησε το Ισραήλ από τη Γάζα το καλοκαίρι του 2005, το Ισραήλ έχει επιβάλλει οικονομικές κυρώσεις στην περιοχή και τις έχει εντείνει σταδιακά. Όποτε συμβαίνει κάτι – όταν πχ., η Χαμάς κέρδισε τις παλαιστινιακές εκλογές το 2006, όταν παραστρατιωτικοί αιχμαλώτισαν τον Ισραηλινό στρατιώτη Γκιλάντ Σαλίτ το 2006, όταν η Χαμάς πήρε τον έλεγχο της παράκτιας αυτής Λωρίδας το 2007 – το Ισραήλ περιόρισε ακόμα περισσότερο την διέλευση προϊόντων. Η Αίγυπτος, το άλλο κράτος που συνορεύει με την Γάζα, κρατά κλειστά τα σύνορά της τον περισσότερο χρόνο. (τα σύνορα άνοιξαν αυτή την εβδομάδα για την ανθρωπιστική βοήθεια μετά την ναυτική επιδρομή). Η κυβέρνηση του Καϊρου ανησυχεί ότι μια φαινομενική επιτυχία της Χαμάς στη Γάζα θα πυροδοτήσει τις φαντασιώσεις για πολιτική εξουσία των δικών της ριζοσπαστικών ισλαμιστών της Αιγύπτου.

Δεν θα παραλάβουμε αιματοβαμμένες δωρεές

Τα Ηνωμένα Έθνη έχουν χαρακτηρίσει τον ισραηλινό αποκλεισμό προϊόντων και ανθρώπων ως μια μορφή «συλλογικής τιμωρίας.» Σύμφωνα με εκτιμήσεις του ΟΗΕ, περίπου το 80% των 1,5 εκατομμυρίων κατοίκων της Γάζας ζει κάτω από το όριο της φτώχειας, και η ανεργία φτάνει στο 42% καθώς η οικονομία έχει σχεδόν σταματήσει. Την Πέμπτη, ο Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ, Μπάν Κι Μούν, έκανε εκ νέου έκκληση για τον τερματισμό του αποκλεισμού.

Η Χαμάς έχει επανειλημμένα ζητήσει από το Ισραήλ και την Αίγυπτο να ανοίξουν τα σύνορά τους με τη Γάζα, κάτι το οποίο καθιστά ακατανόητα τα εμπόδια που θέτει στα σύνορα. Την Πέμπτη, οι ισραηλινές εφημερίδες έγραψαν ότι η κατάσταση δεν πρέπει να είναι και τόσο άσχημη εάν οι Παλαιστίνιοι δεν δέχονται την βοήθεια. Ο εκπρόσωπος της Χαμάς, Ισμαήλ Ραντουάν, δεν εντυπωσιάζεται: «Δεν θα δεχθούμε αιματοβαμμένη βοήθεια», εξήγησε μιλώντας στη διαδικτυακή σελίδα της “Der Spiegel.” «Εάν αποδεχθούμε την παράδοση της βοήθειας, τότε νομιμοποιούμε της βίαιες ενέργειες του Ισραήλ». Όμως ο Ραντουάν άφησε ανοικτό ένα παράθυρο προσθέτοντας ότι: «Εάν οι Τούρκοι μας ζητήσουν να επιτρέψουμε την είσοδο των φορτίων βοήθειας, τότε θα το κάνουμε.»

Οι δωρεές είναι κακές για τις επιχειρήσεις

Υπάρχουν άνθρωποι στη Γάζα οι οποίοι ποτέ δεν θα είναι ευτυχείς για την άφιξη της βοήθειας. «Οτιδήποτε φτάνει εδώ και διανέμεται δωρεάν, είναι κακό για τις επιχειρήσεις», λέει ένας Παλαιστίνιος φαρμακοποιός, ο οποίος σπούδασε στη Γερμανία, αλλά προτιμά να διατηρήσει την ανωνυμία του εξαιτίας του φόβου των αντιποίνων. Κάθε φάρμακο και κάθε παιχνίδι που προσφέρουν οι καλών προσθέσεων Δυτικοί θέτουν σε κίνδυνο τις λίγες δουλειές που υπάρχουν στη Γάζα», εξηγεί. Ένας συνάδελφος του σε άλλο φαρμακείο συμφωνεί. «Μας καλλιεργούν την εξάρτηση», λέει επαναλαμβάνοντας το γνωστό ρητό που αφορά την διεθνή βοήθεια. «Εάν δώσεις σε έναν άνθρωπο ένα ψάρι τον ταΐζεις για μια μέρα. Αλλά εάν του δώσεις ένα ψαροκάλαμο τον ταΐζεις για μια ζωή».

Για να ορθοποδήσει η Γάζα και να μπορέσει να φροντίσει τον εαυτό της, ο ισραηλινός αποκλεισμός πρέπει να σταματήσει. Αυτό είναι το ένα πράγμα στο οποίο ο πρώην ιδιοκτήτης σπιτιού, ο Καντάρ, οι φαρμακοποιοί, η Χαμάς και ΟΗΕ φαίνεται να συμφωνούν.

*Στην φωτογραφία από την ιστοσελίδα των Ισραηλινών Ενόπλων Δυνάμεων (IDF), διακρίνουμε την ανθρωπιστική βοήθεια που περνά στη Λωρίδα της Γάζας μέσο των ισραηλινών περασμάτων.

Οι σχέσεις Ισραήλ - Κύπρου

Ο Κύπριος δημοσιογράφος Μάριος Δημητρίου, παραθέτει την δική του άποψη για τις σχέσεις Ισραήλ - Κύπρου σε άρθρο στην κυπριακή εφημερίδα "Σημερινή" την οποία αναδημοσιεύουμε:

"Η Ματαιότητα μιας τυχοδιωκτικής φιλίας" ΄

"Σημερινή" (9.6.2010)

http://www.sigmalive.com/simerini/columns/eks%20aformis/274440

Έτσι, λοιπόν, βλέπουμε τον ισραηλινό παράγοντα να γίνεται απρόβλεπτα «μέρος» του κυπριακού, με την κυβέρνηση του αντι-ισραηλινού ΑΚΕΛ να τον επικαλείται συνεχώς τις τελευταίες μέρες, με θετικό, θα έλεγα, τρόπο - με φόντο βέβαια την κορύφωση της κρίσης στις σχέσεις Ισραήλ-Τουρκίας, μετά τη φονική επίθεση Ισραηλινών κομάντος εναντίον Τούρκων ακτιβιστών, στα ανοικτά της Λωρίδας της Γάζας. Και με εποικοδομητικές μεσανατολικές πρωτοβουλίες, όπως αυτή του Μάρκου Κυπριανού, για αύξηση της ανθρωπιστικής βοήθειας προς τη Γάζα.
Η αποστολή του υπουργού Εξωτερικών, που χαιρετίσθηκε δικαίως από όλα τα πολιτικά κόμματα στην Κύπρο, τον έφερε να δρα εκ μέρους της Κύπρου και της Ελλάδας, να επισκέπτεται ως απεσταλμένος καλής θέλησης διαδοχικά το Τελ Αβίβ, το Αμμάν και το Κάιρο, και να συναντάται με ανώτατα στελέχη των κυβερνήσεών τους, περιλαμβανομένου του Ισραηλινού υπουργού Άμυνας Εχούντ Μπαράκ και του Προέδρου της Παλαιστινιακής Αρχής Μαχμούτ Αμπάς.
Βεβαίως ο ισραηλινός παράγοντας ήταν πάντα εκεί, πολύ πριν από το 1996, που το Ισραήλ προχώρησε σε στρατηγική συμμαχία με την Τουρκία, πολύ πριν οι δύο χώρες φτάσουν στο σημερινό σημείο αντιπαλότητας, που τις φέρνει σε πορεία σύγκρουσης μεταξύ τους -ακόμα και θερμής- και πολύ πριν οποιαδήποτε κυπριακή κυβέρνηση τον λάβει υπόψη και τον εντάξει στις πολιτικές της προτεραιότητες.Είναι σίγουρα καλοδεχούμενη αυτή η νέα, φιλικότερη προσέγγιση της Κύπρου προς το Ισραήλ και η εξισορρόπηση της αραβο-ισραηλινής πολιτικής της, που λαμβάνει υπόψη, όχι μονόπλευρα τις παλαιστινιακές διεκδικήσεις, όπως έκανε μέχρι τώρα, αλλά και τις ισραηλινές ανησυχίες ασφάλειας.
Όμως εκείνο που εμένα προσωπικά με ενοχλεί, είναι ο πολιτικός καιροσκοπισμός πίσω από την εγκατάλειψη εκείνης της μακρόχρονης, απαράδεκτης αντι-ισραηλινής μας θέσης, που περιγράφεται στην αντίληψη ότι «τώρα» είναι η καλύτερη συγκυρία να αναπτύξουμε πολιτικά τις σχέσεις μας με το Ισραήλ.
Ένας από τους πολιτικούς της αντιπολίτευσης διατύπωσε αυτό το νέο μεσανατολικό μας δόγμα ως εξής: «Tώρα που υπάρχει μια μετωπική σύγκρουση συμφερόντων Τουρκίας-Ισραήλ, εμείς πρέπει να κτίσουμε σε αυτή την προοπτική και έχουμε να κερδίσουμε».
Μπορεί, όμως, η μικρή Κύπρος, που έχει αιχμή της εθνικής της υπόθεσης την εμμονή στις αρχές και τις αξίες του διεθνούς δικαίου και των παγκόσμιων ανθρωπιστικών αξιών, να συνεχίσει να είναι αξιόπιστη στη διεθνή πολιτική σκηνή, ασκώντας μια πολιτική βασισμένη στα πρόσκαιρα συμφέροντα, λόγω ανατροπής του ισοζυγίου δυνάμεων και αλλαγής στο γεωστρατηγικό χάρτη;
Θέλω να πω ότι η σχέση της Κύπρου με το Ισραήλ χρειάζεται μια βαθύτερη κατανόηση της μιας πλευράς προς την άλλη, μια μεγαλύτερη ειλικρίνεια, μια πραγματική φιλία, πέρα από την ευκαιριακή -και ασταθή- συμμαχία που έφεραν οι συμπτώσεις. Για να γίνει αυτό δυνατό, θα πρέπει οι αντι-ισραηλινοί πολιτικοί που μας κυβερνούν, να πάψουν να υποκρίνονται ότι ξαφνικά… ερωτεύτηκαν τους εβραίους και να προσπαθήσουν να κατανοήσουν και να σεβαστούν πραγματικά το δικαίωμα του εβραϊκού λαού να επιβιώσει και να αμυνθεί απέναντι στην επιθετικότητα ισλαμιστών δικτατόρων και τρομοκρατικών οργανώσεων.
Έχω ξαναγράψει ότι η ευκαιριακή και τυχοδιωκτική μας προσέγγιση θα αποδειχθεί κενή, επιπόλαιη και άγνωστης διάρκειας, γιατί εξαρτάται και στηρίζεται όχι στη δική μας ειλικρινή φιλία απέναντι στο Ισραήλ, αλλά στην κοινή μας εχθρότητα απέναντι σε μιαν άλλη χώρα - την Τουρκία. Γιατί δηλαδή η Κύπρος πρέπει να κτίσει τις σχέσεις της με το Ισραήλ και να «κερδίσει», την ώρα που υπάρχει μια μετωπική σύγκρουση συμφερόντων Τουρκίας-Ισραήλ; Γιατί η Κύπρος να μη κτίσει τις σχέσεις της με το Ισραήλ και να «κερδίσει», είτε υπάρχει μετωπική σύγκρουση συμφερόντων Τουρκίας-Ισραήλ, είτε όχι;
Να μην ξεχνούμε ότι τα δόγματα του τύπου «ο εχθρός του εχθρού μου είναι φίλος μου» είναι αποτυχημένα και βραχύβια, αφού ο εχθρός του εχθρού μπορεί ανά πάσα στιγμή να γίνει φίλος του, να ανατρέψει έτσι συσχετισμούς, σχέδια, ιδεοληψίες και να αποκαλύψει την κενότητα και την ανεδαφικότητά τους.
Επαναλαμβάνω την πεποίθησή μου ότι η προσέγγιση Κύπρου-Ισραήλ, όπως και η προσέγγιση με κάθε άλλη χώρα, έχει και έδαφος και προοπτική, φτάνει να είναι στηριγμένη στον πραγματικό και διαχρονικό αλληλοσεβασμό, και όχι στα εφήμερα πολιτικά παιγνίδια.

Ισραηλινοί ακτιβιστές στα κατεχόμενα

Από την εφημερίδα "Σημερινή" της Κύπρου αναδημοσιεύουμε το εξής άρθρο:

"Ισραηλινή Ακτιβιστές στα Κατεχόμενα" (Σημερινή, 9.6.2010)

http://www.sigmalive.com/simerini/world/epikairotita/274162

Πρωτοβουλία ξεσκεπάσματος της «πραγματικής Τουρκίας», ανέλαβε ομάδα Ισραηλινών ακτιβιστών. Πρόκειται για μια ιδέα έξι ατόμων, η οποία φαίνεται πλέον να τυγχάνει πολύ μεγαλύτερης υποστήριξης στη γειτονική χώρα. Οι Ισραηλινοί -κυρίως συνταξιούχοι και φοιτητές- σκοπεύουν να ναυλώσουν κάποια πλοιάρια (ήδη έχουν εξευρεθεί τρία μικρά) και είτε το Σαββατοκύριακο, είτε αρχές της ερχόμενης εβδομάδας, να καταπλεύσουν προς τα βόρεια παράλια της Κύπρου, με σκοπό να διαμαρτυρηθούν για τη συνεχιζόμενη κατοχή τους από τον τουρκικό στρατό.
Όπως εξήγησαν στην «Σ» άτομα που εμπλέκονται στην πρωτοβουλία, δεν υπάρχει καμία πρόθεση να προσεγγιστούν οι κατεχόμενες ακτές του νησιού μας, καθώς δεν θέλουν να έχουν οποιαδήποτε πάρε-δώσε με το ψευδοκράτος. Επιθυμούν, απλώς, να δημιουργήσουν ένα στολίσκο, στο πρότυπο αυτού που κατευθύνθηκε προς τη Γάζα μεταφέροντας ανθρωπιστική βοήθεια αλλά σε μικρότερη κλίμακα, και να έρθουν προς την Κύπρο, με σκοπό να διαμαρτυρηθούν και να γνωστοποιήσουν στον κόσμο την τουρκική βαρβαρότητα. «Οι Ισραηλινοί διερωτώνται πώς μπορούν οι Τούρκοι τρομοκράτες να θέλουν να σώσουν τη Γάζα, την ίδια στιγμή που οι ίδιοι καταπατούν την Κύπρο», ανέφερε στην «Σ» 24χρονη Ισραηλινή. «Είναι ψεύτες και υποκριτές», πρόσθεσε. «Πρόθεση είναι να διαμαρτυρηθούν κατά της τουρκικής κατοχής στο νησί σας», εξήγησε, «και θα το κάνουν ειρηνικά, σε αντίθεση με τους Τούρκους». Από τη γενοκτονία των Αρμενίων στο Κυπριακό
Σύμφωνα με εβραϊκά ΜΜΕ, η πρωτοβουλία ζητά όπως τερματιστεί άμεσα η τουρκική κατοχή στην Κύπρο και επιστρέψει ο έλεγχος ολόκληρου του νησιού στην Κυπριακή Δημοκρατία. Για το σκοπό αυτό, έχουν ήδη ναυλωθεί τρία πλοιάρια και, αναλόγως ενδιαφέροντος, ίσως προστεθούν περισσότερα, ενώ τα έξοδα ανέλαβαν ανώνυμοι δωρητές. Ως οργανωτής της πρωτοβουλίας παρουσιάζεται ένας 63χρονος πρώην βουλευτής. Βασικό μέσο επικοινωνίας ανάμεσα στα μέλη της πρωτοβουλίας αλλά και γνωστοποίησης των προθέσεών τους, είναι το κοινωνικό δίκτυο facebook, στο οποίο δημιουργήθηκε σχετική σελίδα, η οποία λειτουργεί κατά κύριο λόγο στην εβραϊκή γλώσσα.
Όπως αναφέρει ισραηλινή εφημερίδα, πρόκειται για «διαμαρτυρία κατά της τουρκικής υποκρισίας». Οι ακτιβιστές, αναφέρει, θέλουν να υπενθυμίσουν στον κόσμο τα εγκλήματα των Τούρκων κατά των Αρμενίων, των Κούρδων αλλά και της Κύπρου, ώστε να τοποθετηθούν τα γεγονότα στη σωστή τους διάσταση. «Δεν έχουμε καμία πρόθεση να εμπλακούμε σε οποιαδήποτε φυσική επαφή με κανένα», διευκρίνισε ένας εκ των διοργανωτών, προσθέτοντας ότι η πρωτοβουλία δεν ευνοεί τη βία αλλά την ειρηνική διαμαρτυρία. Τόνισε ότι εάν οι Τούρκοι εμφανιστούν με εχθρικές διαθέσεις, θα αποχωρήσουν από την περιοχή, ώστε να αποφευχθεί οποιοδήποτε δυσάρεστο επεισόδιο. «Εμείς θέλουμε απλώς να υπενθυμίσουμε στον κόσμο ότι η Τουρκία είναι υποκρίτρια και η πιο βίαιη χώρα στην περιοχή», τόνισε. Το βιολί τους οι Τούρκοι
Σε νέες βαρύγδουπες εξαγγελίες επιδόθηκε χθες ο ΥΠΕΞ της Τουρκίας Αχμέτ Νταβούτογλου. Τόνισε ότι δεν πρόκειται να υπάρξει εξομάλυνση των σχέσεων Τουρκίας-Ισραήλ, εάν το Ισραήλ δεν δεχθεί να συσταθεί ανεξάρτητη επιτροπή έρευνας σε σχέση με την επίθεση στη νηοπομπή προς τη Γάζα. Γι' άλλη μια φορά, ο Τούρκος αξιωματούχος επικαλέστηκε το διεθνές δίκαιο, το οποίο η χώρα του συστηματικά παραβιάζει στην Κύπρο, για να τεκμηριώσει την αναγκαιότητα της επιτροπής. «Η Τουρκία ήταν από τις πρώτες χώρες που αναγνώρισε το Ισραήλ. Όμως δεν μπορούμε να ανεχθούμε σήμερα τις πολιτικές της έντασης, του αποκλεισμού της Γάζας, της τιμωρίας και την πολιτική της επίθεσης εναντίον πολιτών σε διεθνή ύδατα. Αυτά δεν μπορούμε να τα ανεχτούμε», υπογράμμισε ο Τούρκος ΥΠΕΞ.
«Αν το Ισραήλ συμφωνήσει στη σύσταση της επιτροπής αυτής, οι διμερείς σχέσεις θα πάρουν φυσικά μιαν άλλη κατεύθυνση», είπε ο Νταβούτογλου. «Εάν δεν δεχθούν», είπε, «αυτό θα σημαίνει ότι έχουν γεγονότα να κρύψουν». Η Τουρκία, ανέφερε, είναι έτοιμη να απαντήσει σε όλα τα ερωτήματα γύρω από την ισραηλινή επίθεση. «Δεν υπάρχει ενδεχόμενο να διαφύγουν αυτής της διεθνούς ευθύνης. Εάν διαφύγουν σήμερα, δεν θα διαφύγουν αύριο», τόνισε. «Το γεγονός αυτό είναι πρωτίστως ένα γεγονός που αντιβαίνει σε ό,τι επιτάσσει η ανθρώπινη συνείδηση», τόλμησε να πει ο Τούρκος ΥΠΕΞ. Πάντως, το Ισραήλ ανακοίνωσε ότι πρόκειται να πραγματοποιήσει το ίδιο μια έρευνα και παράλληλα θα εξετάσει και εναλλακτικούς τρόπους για να συνεχίσει τον αποκλεισμό των ακτών της Γάζας που ελέγχεται από τη ριζοσπαστική οργάνωση Χαμάς.
Η Τουρκία, σημείωσε, συνεχίζει να εξετάζει τις στρατιωτικές συνεργασίες της με το Ισραήλ. Ωστόσο, ο Ισραηλινός στρατός πέρασε ένα βήμα παραπέρα, απαγορεύοντας στους αξιωματικούς και τους στρατιώτες να πραγματοποιούν ταξίδια στην Τουρκία. Η απαγόρευση ήταν αποτέλεσμα προειδοποίησης της αντιτρομοκρατικής υπηρεσίας της χώρας. Το γεγονός αυτό καταδεικνύει ότι ακόμη και αν η Άγκυρα κρίνει ότι δεν θα πρέπει να προχωρήσει με αναθεώρηση των στρατιωτικών της σχέσεων με το Τελ Αβίβ, οι ίδιοι οι Ισραηλινοί στέλνουν το μήνυμα ότι οι ένοπλες δυνάμεις τους δεν πρέπει να έχουν καμία σχέση με την Τουρκία.
«Ο τουρκικός στρατός δεν είναι κατοχικός»
Αποκορύφωμα στις προκλητικές δηλώσεις τις κατοχικής Τουρκίας, αποτελεί η χθεσινή τοποθέτηση του Πρωθυπουργού της, Ταγίπ Ερντογάν, ότι ο τουρκικός στρατός στην Κύπρο δεν είναι κατοχικός «αλλά βρίσκεται στο νησί για τις ανάγκες που προκύπτουν από την ιδιότητα της Τουρκίας ως εγγυήτριας χώρας». Αναφερόμενος στην πρωτοβουλία που λαμβάνεται από τους Ισραηλινούς πολίτες, για την νηοπομπή διαμαρτυρίας προς τα κατεχόμενα, ο Ερντογάν είπε ότι «το θέμα δεν μας αφορά», διότι «έτσι κι αλλιώς διαμαρτύρονται». «Ο τουρκικός στρατός βρίσκεται εκεί για τη διασφάλιση της ειρήνης και λόγω των αναγκών που σχετίζονται με την ιδιότητα της Τουρκίας ως εγγυήτριας. Οποιοσδήποτε άλλος ισχυρισμός είναι απαράδεκτος», πρόσθεσε. Ανέφερε, μάλιστα, πως στρατιώτες υπάρχουν και στην «νότια Κύπρο».
Όπως ανακοίνωσε ο Τούρκος Πρωθυπουργός, η «ειρηνευτική» Τουρκία είναι έτοιμη να διαδραματίσει ενεργό ρόλο, προς την επίτευξη συμφιλίωσης μεταξύ Φατάχ και Χαμάς, ώστε να επιλυθεί το πρόβλημα. «Το να λέγεται ότι η Φάταχ είναι μια οργάνωση με την οποία μπορούμε να συζητήσουμε και ότι η Χαμάς είναι μια τρομοκρατική οργάνωση είναι μεγάλο λάθος», τόνισε, προσθέτοντας ότι είναι αναγκαίο να μην εξοστρακιστεί η Χαμάς, παρόλο που θεωρείται τρομοκρατική οργάνωση από πολλές χώρες.

Απάντηση στον Λάκη Λαζόπουλο

Το "ΑΙΤ" παραθέτει επιστολή της Ελληνοεβραίας, κυρίας Ρόζας Ρούσσου προς το "Αλ Τσαντίρι News" και τον Λάκη Λαζόπουλο, ο οποίος χτες (8.6.2010), φιλοξένησε στην εκπομπή του Έλληνα ακτιβιστή του στολίσκου της Γάζας. Η επιστολή εστάλη πριν την χθεσινή προβολή της εκπομπής ως απάντηση σε σχόλια του Λαζόπουλου αναφορικά με τον στολίσκο που έγιναν την 1.6.2010. Παρουσιάζει την άλλη όψη του θέματος που πιθανότατα δεν ακούστηκε ποτέ στην εκπομπή του Λαζόπουλου. Διαβάστε την.

"Κύριε Λαζόπουλε,
με αφορμή την εκπομπή σας Αλ Τσαντίρι την Τρίτη 1η Ιουνίου και τα σχόλια σας για την ισραηλινή επίθεση με το τραγικό αποτέλεσμα των νεκρών ανθρώπων στο καράβι Mavi Marmara θα ήθελα και εγώ αρχικά σαν άνθρωπος που θέλει να βλέπει και τις δύο όψεις σε κάθε ζήτημα και ύστερα σαν ελληνίδα εβραία να σας πω τα εξής:

- η δική μου άποψη εντοπίζει το πρόβλημα στην υπεροπτική και λανθασμένη επιλογή της πολιτικής ισραηλινής ηγεσίας να χειριστεί την κατάσταση με στρατιωτικές αποφάσεις και όχι με πολιτικές μέσω διπλωματικών διαδικασιών,
- στο σύνδρομο του ολοκαυτώματος σύμφωνα με το οποίο όποιος με απειλεί θα καταφέρει και να με εξοντώσει[1] από το οποίο πολλές δεκαετίες μετά τον πόλεμο ακόμα υποφέρει αφήνοντας τον φόβο να οδηγεί σε σφάλματα που υπερβαίνουν το έγκλημα,[2]

- είπατε: ποτέ ξανά λαός τόσο κυνηγημένος δεν κατάφερε να κερδίσει την αντιπάθεια και το μίσος: μάλλον ζείτε σε άλλον πλανήτη γιατί αιώνες τώρα εδικά στην ελληνική πραγματικότητα ο εβραίος εκπροσωπεί το στερεότυπο του ανθρώπου που αγαπάτε να μισείτε απλά αρνείστε να το παραδεχτείτε.
Πιστέψτε με πως δεν χρειάζεται κανένα ρεσάλτο για να σε απορρίψει και να σε κατηγορήσει για όλα τα δεινά του κόσμου η γεμάτη αγάπη για τον συνάνθρωπο κοινωνία. Πίσω από κάθε ενέργεια εβραίου καλή ή κακή κρύβονται μονάχα συνωμοσία και σατανικά σχέδια. Δεν χρειάζεται καμιά πολεμική σύρραξη για να θαυμάζεις μικρούς και μεγάλους γεμάτους κατάνυξη να καίνε πασχαλινούς ιούδες φωνάζοντας συνθήματα κατά των εβραίων που πρόδωσαν τον Χριστό,[3] κατά εκείνων που μεγαλώνουν πίνοντας αίμα παιδιών, να ακούς σε μεγκάλο κανάλι από τον παρουσιαστή τρεις μέρες μετά τον θάνατο του Ζύλ Ντασέν σε μικρό για τον πεθαμένο σκηνοθέτη αφιέρωμα: μου την έδινε που ήταν εβραίος.
Όλα αυτά είναι ριζωμένα στην ανθρώπινη συνείδηση πολύ πριν προκύψει το παλαιστινιακό ζήτημα. Όταν οι τοίχοι της Ευρώπης έγραφαν εβραίοι φύγετε πηγαίνετε στην Παλαιστίνη και σήμερα γράφουν εβραίοι φύγετε από την Παλαιστίνη.
-είπατε: φονικοί οι ακτιβιστές, δεν ντρέπεστε; με ειρωνεία απέναντι σε ένα κράτος που δεν είδε στα πρόσωπα των εκπροσώπων της ανθρωπιστικής βοήθειας του Mavi Marmara αυτό που εσείς θεωρείτε ως δεδομένο δηλαδή, πως οι άνθρωποι αυτοί οδηγούνται μονάχα από αλτρουιστικά συναισθήματα για τον Παλαιστινιακό λαό.
Η ταμπέλα ακτιβιστής για σας δεν σηκώνει αμφισβήτηση κατά το ότι δηλώσεις είσαι, και αυτό είναι δικαίωμα σας. Δικαίωμα των ισραηλινών φυσικά και δεν είναι να δολοφονήσουν αλλά επειδή είναι μια χώρα που δέχεται καθημερινά χαμασιανές ρουκέτες με υλικό που διοχετεύεται από Συρία, Ιράν, Τουρκία, Ρωσία (την πραγματική νέα τάξη πραγμάτων) σίγουρα έχει το δικαίωμα να ερευνήσει.
Ξέρετε υπάρχουν λαοί που θέλουν να διατηρήσουν τα σύνορα της πατρίδας τους και να συνεχίσουν να υπάρχουν σε αντίθεση με άλλες πολιτικές ηγεσίες που θεωρούν αυτονόητο πως π.χ. τουρκικές φρεγάτες μπορούν να κάνουν κρουαζιέρα μπροστά από το Σούνιο, να αναχαιτίζονται καθημερινά τουρκικά πολεμικά πάνω από το Αιγαίο που απλά κάνουν βόλτα, να δέχονται επίπληξη χωρίς αντίδραση οι τοπικοί δημοσιογράφοι από τον μαγιάτικο τούρκο ηγέτη για το πώς θα έπρεπε να χειρίζονται τα εθνικά τους θέματα, να αποσύρεται για λίγες ημέρες ο πίνακας Η σφαγή της Χίου για να μην διαταραχθεί η ελληνοτουρκική «φιλία» κατά την διάρκεια επίσκεψης τούρκων πολιτικών.
Αν πραγματικά σας ενδιέφερε να «διαβάσετε» την ιστορία θα είχατε ασχοληθεί με στοιχεία που μπορούν με ευκολία να βρουν οι συνεργάτες σας στο διαδίκτυο αλλά αυτό που πραγματικά σας ενδιέφερε εκείνο το βράδυ ήταν να βγάλετε όσο περισσότερο δηλητήριο προλαβαίνατε. Και προλάβατε αρκετό.

Η τούρκικη Insani Yardim Vakfi (ΙΗΗ) που επέβαινε στο συγκεκριμένο επικοινωνιακό καράβι δεν εκπροσωπεί τάγμα αρσακειάδων. Ακραία ισλαμιστική οργάνωση με ιδεολογία παρόμοια με την Χαμάς που πολλοί όπως και εσείς θεωρείτε απελευθερωτικό κίνημα, φοράτε καρό μαντηλάκια στο λαιμό και αρχίζετε τους πύρινους λόγους. Ξεχνάτε όμως να κάνετε κάτι απλό, να αναπαράγετε τα λόγια της ίδιας της οργάνωσης που εύκολα θα βρείτε αναρτημένα σε όλο το διαδίκτυο: ο υπουργός εξωτερικών της οργάνωσης Μαχμούντ Αλ Ζαχάρ λέει: ονειρεύομαι την ημέρα που θα κρεμάσω ένα χάρτη στον τοίχο χωρίς το κράτος του Ισραήλ, οι επιθέσεις εναντίον ισραηλινών είναι πολύτιμη θυσία, ενώ στο καταστατικό της ρητά αναφέρεται: πρέπει όλοι οι εβραίοι να πεταχτούν στην θάλασσα.
Κατά την αναχώρηση του πλοίου από την Τουρκία παραβρίσκεται ο Σεΐχης Σσέντ Σαλάχ ηγέτης ισλαμικού κινήματος στο Ισραήλ και οικονομικός τροφοδότης (η δύναμη του αραβικού λόμπυ κατά περίεργο τρόπο δεν επισημαίνεται ποτέ και πουθενά) του εγχειρήματος ο οποίος αγαπά να δηλώνει: οι εβραίοι είναι βακτηρίδια και ο Δημιουργός σας προόριζε για πίθηκους και χαμένους (ίσως για αυτό μου αρέσουν οι πίθηκοι, ζήτημα dna μάλλον)
Ακόμη στο YouTube μπορείτε να βρείτε όλα τα video που αποδεικνύουν πως τίποτα δεν έγινε ξαφνικά αλλά μετά από συνεχείς επικοινωνίες. Θαυμάστε και τον ανθρωπιστή τούρκο κυβερνήτη να λέει στην επικοινωνία με το ισραηλινό ναυτικό: βουλώστε το, πηγαίνετε στο Άουσβιτς, είμαστε εδώ για να σώσουμε τα αδέρφια μας τους Άραβες, (βέβαια εσείς θα αποφανθείτε πως οτιδήποτε προέρχεται από ισραηλινές πηγές είναι κατασκευασμένα σιωνιστικά ψέματα και φαντάζομαι πως δεν θα μπείτε στον κόπο να τα δείτε)
Επίσης, μπορείτε να δείτε σε ένα αφιέρωμα στην σημερινή Γάζα και σε γειτονιές που ο δυτικός κόσμος λογοκρίνει και δεν προβάλλει μικρά παιδιά να τσουβαλιάζονται και να γίνονται οδοφράγματα από ένοπλους άντρες (και αυτά ισραηλινών πηγών οπότε για σας θα είναι ψέματα)

-είπατε: το άδικο είναι άδικο και πώς να κάνεις τα στραβά μάτια, ξεχάσατε να πείτε πως αυτό το άδικο αποκτά μεγαλύτερη αξία όταν στην μια πλευρά βρίσκονται εβραίοι. Πώς να δικαιολογηθεί η σιωπή σε πολλές περιπτώσεις άδικου που όχι μόνο δεν βλέπετε αλλά ούτε και ακούτε, όπως: την σύλληψη 345 παιδιών το μεγαλύτερο 15 χρονών και την κράτηση τους σε τουρκικές φυλακές (με όλες τις μορφές βίας που είναι δυνατόν να φανταστεί κανείς) με την κατηγορία πως συμμετείχαν σε διαδηλώσεις ως κούρδοι πολίτες, την άκρα του τάφου σιωπή νεοαριστεριστών και υπόλοιπων πολιτών στις δηλώσεις του νέου σουλτάνου Ερντογάν πως θα απελάσει 100.000 Αρμένιους αν αναγνωριστεί το ολοκαύτωμα του λαού αυτού, την άθλια κατάσταση στην νοτιανατολική Τουρκία, την βουβαμάρα σας στην αθωωτική απόφαση Πλεύρη ο οποίος μέσα από το βιβλίο του λέει: εβραίος και άνθρωπος είναι έννοιες αντιφατικές, οι εβραίοι είναι παράσιτα, θέλουν εκτελεστικό απόσπασμα, το Άουσβιτς είναι παραμύθι, αφήστε το ανοικτό θα ξαναχρειαστεί (απόψεις που συμμερίζονται Ιράν και Τουρκία), δεν άκουσα να λέτε τίποτα για τον παραλληλισμό από τον ηγέτη της Χαμάς του Ερντογάν με τον Μωάμεθ τον Πορθητή, καθόλου δεν σας πείραξε που η Χαμάς με ανακοίνωση της απαγόρευσε την είσοδο στις 02.06 των 20 φορτηγών με την βοήθεια από τα καράβια στην Γάζα, το ξεχασμένο κυπριακό ζήτημα, την καταστροφή των κατασκηνώσεων του ΟΗΕ στην Γάζα από τους απελευθερωτές, την βύθιση του κορεάτικου καραβιού από την άλλη Κορέα την περασμένη εβδομάδα, την παγκόσμια αταραξία στις δολοφονίες πολιτών από το ιρανικό καθεστώς, την άνεση με την οποία οι ταφόπλακες καταπατημένου εβραϊκού νεκροταφείου από ελληνικό πανεπιστήμιο χρησιμεύουν για παγκάκια καθώς και τα κρανία για πειράματα. Η λίστα της σιωπής σας δεν έχει τελειωμό.

-είπατε: ήταν σε διεθνή ύδατα, πριν βγάλετε καταδικαστική απόφαση για τα Διεθνή Ύδατα και τι ισχύει σε περιπτώσεις ένοπλων συρράξεων στο θαλάσσιο χώρο συμβουλευτείτε την έκθεση του Α. Δρούγου http://www.drougow.gr/?p=4898.

- με αηδία στολίσατε τον εκπρόσωπο του υπουργείου άμυνας ως κουκουλοφόρο και αφού κουνήσατε το δάχτυλο γιατί κάτι κυκλοφορεί στο internet πως δεν πρέπει να τα βάζουμε με τους άλλους, θα ήθελα να σας παραπέμψω στο άρθρο: ο πέμπτος καβαλάρης του Ευγένιου Τριβιζά στα Νέα στις 18.03 όπου αναφέρεται πως: η λεκτική βία αποτελεί συχνά τον προθάλαμο της πραγματικής.

Φτάνοντας στην ουσία του ζητήματος για τους ανθρώπους που θέλουν πραγματικά να βοηθήσουν και όχι μονάχα να καταδικάσουν: στην πανέξυπνη πολιτική απόφαση της Τουρκίας να διαδραματίσει πρωταγωνιστικό ρόλο στις νέες γεωπολιτικές ισορροπίες της Μεσογείου τις οποίες, σαν νέα αυτοκράτειρα του μουσουλμανικού κόσμου, θα καταφέρει και να διαμορφώσει.
Γνώμη μου είναι πως όταν ο υπερασπιστής του ισλαμικού φονταμενταλισμού τελειώσει στην Μέση Ανατολή, θα στραφεί στον δυτικό επεκτατισμό ώστε να χτυπηθεί ο σατανάς του δυτικού πολιτισμού που τόλμησε με το πρόσωπο της Ε.Ε. να αρνηθεί το κεμαλικό μεγαλείο.
Άλλωστε ο σουλτάνος Ερντογάν ήδη προειδοποίησε πως το Ισραήλ θα το πληρώσει ακριβά και αφήνει να εννοηθεί πως θα ηγηθεί πολεμικού πλοίου για να σπάσει τον αποκλεισμό. Δεν μας λέει ο ανθρωπιστής δημοκράτης αν στο ίδιο πλοίο με εκείνον θα βρίσκονται Αρμένιοι, Κούρδοι ή και κάποιοι από τους 1.619 αγνοούμενους της εισβολής στην Κύπρο ώστε να τους πετάξει στην θάλασσα σαν επίδειξη της δύναμης του. Επιχειρηματικές συμφωνίες, αγωγοί, πετρέλαιο, εμπόριο όπλων, θρησκευτικές επεκτατικές βλέψεις συνόρων σίγουρα ούτε που έχουν απασχολήσει το μυαλό αυτού του ανθρώπου. Ειδικά τώρα που οι Η.Π.Α. τον χρειάζεται όσο τίποτα για την επίλυση περιφερειακών ζητημάτων.[4]

Αξίζει εδώ να παρατηρήσει κανείς πως μπροστά στον κοινό εβραϊκό εχθρό όλοι συσπειρώνονται: οι αριστεροί γίνονται θρησκευόμενοι ή φίλοι των Τούρκων, η εκκλησία δεν ξεχνά τον προδότη ενώ παράλληλα ανακαλύπτει έγγραφα με σφραγίδες της τουρκοκρατίας τις οποίες θεωρεί νόμιμες, ο λαός χορεύει τσιφτετέλια και παρακολουθεί χίλιες και μια νύχτες και τις εκδηλώσεις εορτασμού σε χωριό της Κομοτηνής για την οθωμανική κατάκτηση της Θράκης πριν 7 αιώνες ενώ τέλος, η ακροδεξιά χορεύει τανγκό με όσους προλαβαίνει.

Μια Νταβουτογλιανή προβοκάτσια με ασύλληπτες θερμές επιπτώσεις για την Ν/Α Μεσόγειο, είναι ο τίτλος ομιλίας του κ. Ι.Θ.Μάζη καθηγητή οικονομικής γεωγραφίας και γεωπολιτικής του Πανεπιστημίου Αθηνών, (για την πλήρη ομιλία: http://www.oic-oci.org/topic_detail.asp?_id=1340&x_key=Turkish%20cyprus).
Με επιστημονικό λόγο δίνεται μια ανάλυση που δεν χαϊδεύει το ισραηλινό κράτος για τον απαράδεκτο χειρισμό του παλαιστινιακού ζητήματος ενώ ασχολείται με την ρίζα της νέο-οσμανικής πολιτικής της ισλαμικής τουρκικής κυβέρνησης, το ζήτημα των 12 ναυτικών μιλίων το οποίο αναγνωρίζουν οι φιλεύσπλαχνοι γείτονες ως θέμα για το Ισραήλ αλλά όχι για τα αντίστοιχα ελληνικά δικαιώματα των εθνικών χωρικών υδάτων στα 12 ναυτικά μίλια, ότι πρέπει να ζητήσει συγνώμη για τις δολοφονίες κυπρίων ακτιβιστών, να απελευθερώσει το 37% της Κύπρου, να επιστρέψει τις περιουσίες 200.000 ελληνοκύπριων προσφύγων, επίσης να θυμηθούμε πως η τουρκική δημοκρατία της βορείου Κύπρου είναι αναγνωρισμένη από το 1979 από τον Οργανισμό Ισλαμικής Διασκέψεως οπότε να μην ανησυχούμε μήπως δυσαρεστήσουμε το αραβικό λόμπυ, να μάθουμε γιατί πουθενά δεν προβλήθηκε για τις καταγγελίες Κύπριων ευρωβουλευτών πως στην προετοιμασία της αναχώρησης των ακτιβιστών υπήρχε παρουσία μυστικών υπηρεσιών της Τουρκίας, αναρωτιέται ακόμα πώς θα αντιδρούσε η γειτονική ειρηνική χώρα σε ανάλογη ανθρωπιστική αποστολή στα όρη της Ν/Α Τουρκίας με 100% κουρδικό πληθυσμό.

Η απάντηση της ισραηλινής πλευράς στην ανθρωπιστική Τουρκία θα δοθεί το επόμενο Σαββατοκύριακο όταν θα διαδηλώσουν ανοικτά των ακτών της βόρειας κατεχόμενης Κύπρου (από τούρκους η κατοχή όχι ισραηλινούς) καταδικάζοντας την τουρκική κατοχή. Και πριν τους κατηγορήσετε (δεδομένη κίνηση) πως το κάνουν σαν αντίποινα, σκεφθείτε με ποια σκοπιμότητα έδρασε η τουρκική θρησκευτική οργάνωση των ακτιβιστών.

- από τον μοναδικό άνθρωπο που τόλμησε να κριτικάρει τα μπάνια του Μητσοτάκη στον Βόσπορο λίγες μόνο ημέρες μετά τον θάνατο μέλους της Πολεμικής Αεροπορίας λέγοντας στους Μήτσους: μα καλά σε αυτή την χώρα δεν κλαίει ποτέ κανείς;!
δεν περίμενα ποτέ μονόπλευρη αντιμετώπιση ενός τόσο περίπλοκου ζητήματος με πολλές διαστάσεις ακόμα και για την χώρα μας οι οποίες δεν θα αργήσουν να φανούν.
Απόψε το βράδυ και κανένα άλλο βράδυ δεν θα ανοίξω την τηλεόραση μου για να σας παρακολουθήσω και αυτό όχι γιατί διαφωνούμε ριζικά στο συγκεκριμένο θέμα αλλά γιατί το χειριστήκατε με τόσο μίσος και φανατισμό που σας φοβήθηκα.
Και όταν φοβάμαι κλείνομαι και απομονώνομαι για να μπορέσω να με προστατεύσω.

Ρόζα Ρούσσου,
Αθήνα
(για το τέλος, σαν ελπίδα ένα απόσπασμα από την συνέντευξη του Γ. Κότσιρα στην Νάταλι Χατζηαντωνίου, Ελευθεροτυπία στις 05.06)
- Για να αλλάξουμε «χάρτη», υπήρξαν αντιδράσεις όταν πήγατε να δώσετε
συναυλία στο Ισραήλ.«Από μικρός έμαθα να μην αντιμετωπίζω κανέναν ρατσιστικά. Φυσικά είμαι απερίφραστα εναντίον οποιουδήποτε σηκώνει όπλο, όπως είμαι και εναντίον του εγκλήματος που συμβαίνει στη Γάζα. Είμαι, όμως, και υπέρ της ειρήνης. Και για να τη διακηρύξω, έχω μόνο τη μουσική μου»

Βιβλιογραφία:
1. Ζάν Κοέν στο, Όταν η ηλιθιότητα σπάει καρύδια: http://cohen.gr/, 31.05.2010
2. Ταλλευράνδος στο κείμενο του Νίκου Δήμου, Θύματα, 06.06.2010 http://doncat.blogspot.com/2010/06/blog-post.html
3. Κ.Βάρναλης, ο στίχος: Οι εμπόροι των θεών θα πουν τον επρόδωσα για χρήμα, στο ποίημα, Η αγωνία του Ιούδα, στο Σκλάβοι Πολιορκημένοι, φιλολογική επιμέλεια Γ. Δάλλας, εκδόσεις Κέδρος, Αθήνα
4. Α. Δρούγου Anacondagr 01.06.2010, San Remo manual για διεθνές δίκαιο εφαρμόσιμο σε ένοπλες συρράξεις στο θαλάσσιο χώρο/ καλύπτονται νομικά τέτοιες ενέργειες, http://www.drougow.gr/?p=4898
5. . Ι.Θ.Μάζης, Μια Νταβουτογλιανή προβοκάτσια με ασύλληπτες θερμές επιπτώσεις για την Ν/Α Μεσόγειο, http://www.oicoci.org/topic_detail.asp?_id=1340&x_key=Turkish%20cyprus
06.06.2010 (συμπεριλαμβάνει την έκθεση του ινστιτούτου Strafort)
6. Ευγένιος Τριβιζάς, τρίτη άποψη, Ο « πέμπτος καβαλάρης», εφημερίδα Τα Νέα, 18.03.2010
7. Δημήτρης Φύσσας, Βία και «Free Gaza», Αthens Voice, 05.06.2010
8. defkalion76 2.6.10, H άποψη του Ισραήλ και ο καθεστωτικός αντισημιτισμός, Φιλελεύθερη Κρήτη, http://liberalcreta.pblogs.gr/
9. Aλέξανδρος Μασσαβέτας, ΙΗΗ: προβοκάτορες πίσω από την «ανθρωπιστική» μάσκα της οργάνωσης, Newstime.gr.2.6.10
10. http://www.kathimerini.gr/, Όταν χαλάει μια φιλία, Τhe New York Times, 03.06.2010
11. antipolon 2.6.2010, Αλλάζουν οι γεωπολιτικές ισορροπίες στην Μεσόγειο, http://antipolon.blogspot.com/
12. Aλέκος Ράπτης, Προς τους «ειρηνικούς ακτιβιστές» της ανθρωπιστικής βοήθειας στην Γάζα, Ιωάννινα 03.06.2010
13. Guillaume Perrier ανταποκριτής Le Monde στην Κωνσταντινούπολη, Η Τουρκία, πρωταθλήτρια του Παλαιστινιακού αγώνα, προετοιμάζει την ηγεμονία της στην Μέση Ανατολή, Le Monde, 02.06.2010, μετάφραση Γαρυφαλλιά Μίχα
14. Athens Jerusalem 03.06.2010, «IHH Humanitarian Relief Foundation: Βιτρίνα για ισλαμικές τρομοκρατικές οργανώσεις»
15. Μέση Ανατολή, 02.06.2010 στο http://abravanel.wordpress.com/

[1] Ζάν Κοέν, Όταν η ηλιθιότητα σπάει καρύδια: http://cohen.gr
[2] Ταλλευράνδος στο κείμενο του Νίκου Δήμου, doncat.blogspot.com, http://doncat.blogspot.com/2010/06/blog-post.html
[3] Κ.Βάρναλης, οι εμπόροι των θεών θα πουν τον επρόδωσα για χρήμα
[4] Έκθεση αμερικανικού (συγνώμη) ινστιτούτου Strafort

*Στην φωτογραφία διακρίνουμε τον Λάκη Λαζόπουλο. Δεν ακούστηκε ποτέ ή άλλη πλευρά στην εκπομπή του.

Το "παλαιστινιακό φετίχ" των Τούρκων

Από την ιστοσελίδα του δημοσιογράφου Ζάν Κοέν αναδημοσιεύομε την εξής μετάφραση άρθρου από την τουρκική εφημερίδα "Hurriyet", όπου ο αρθρογράφος Burat Bedkil παραθέτει μια πολύ ενδιαφέρουσα ψύχραιμη τουρκική οπτική γωνία για τα τελευταία γεγονότα.
«Γιατί η Παλαιστίνη αποτελεί «δεύτερη Κύπρο» για τους Τούρκους;»
http://cohen.gr/newsite/index.php?option=com_content&view=article&id=1166:l----l-r---r-&catid=34:middle-east&Itemid=60 - Μετάφραση κειμένου από την ιστοσελίδα του Ζάν Κοέν

http://www.hurriyetdailynews.com/n.php?n=why-is-palestine-8216a-second-cyprus8217-for-turks-2010-06-03 - Πρωτότυπο κείμενο στα αγγλικά από την αγγλική ιστοσελίδα της εφημερίδας.

Τετάρτη, 09 Ιούνιος 2010 10:21
"Hurriyet, 3.6.10"

Του Burat Bedkil

Το Κράτος του Ισραήλ έχει κάθε δικαίωμα να κάνει έξυπνα ή ανόητα πράγματα. Οι ηγέτες του μπορεί να είναι ή να μην είναι κρυπτο-μουλάδες όπως είχαμε πει αστειευόμενοι σε αυτή τη στήλη (παραδόξως υπήρχαν αναγνώστες που το πήραν στα σοβαρά!). Αλλά ας κοιτάξουμε την «τουρκική πλευρά» αυτού του επεισοδίου.
Ο κύριος Στρατηγικό Βάθος, γνωστός επίσης και ως Υπουργός Εξωτερικών, Ahmet Davutoglu, θεωρεί την ισραηλινή επιδρομή εναντίον του στολίσκου «βοήθειας» στη Γάζα ως την «τουρκική 11 Σεπτεμβρίου.» Μεγάλα λόγια. Όμως υπονοούν κάτι πιο σοβαρό.
Το σενάριο που σχεδιάστηκε από σημαντικούς Τούρκους ισλαμιστές παραμένει ανολοκλήρωτο μέχρι σήμερα. Για να κλείσει το θέμα τέλεια – δηλαδή να γίνει αντικείμενο εκμετάλλευσης το συμβάν για την αύξηση της δημοτικότητας μεταξύ των Μουσουλμάνων, τόσο στο εσωτερικό και παγκοσμίως, για την εξασφάλιση της εξουσίας αφενός και την προώθηση των νέο-οθωμανικών ονείρων αφετέρου – κάτι δυναμικό πρέπει να γίνει για να μπει μια ιδέα στο μυαλό ενός μουσουλμανικού ακροατηρίου, Δηλαδή ότι ο Tayyip Μπέης έδωσε στους αιμοχαρής Εβραίους ένα καλό μάθημα!
Πολλές εναλλακτικές λύσεις βρίσκονται στο τραπέζι με τα υπέρ και τα κατά τους, και η επίσημη Τουρκία συσκέπτεται πού, πότε και πώς να ανταποδώσει με τον καλύτερο τρόπο το χτύπημα (καλύτερος τρόπος = μέγιστη δυνατή δημόσια απήχηση, ελάχιστο πολιτικό κόστος). Υπάρχει πολύς χρόνος. Οι εκλογές θα γίνουν σε έναν και πλέον χρόνο. Αλλά αν ήμουν Ισραηλινός υπουργός και συναντούσα σε διεθνές συνέδριο τον Πρωθυπουργό Recep Tayyip Erdogan, θα έτρεχα να φύγω αμέσως. Δυστυχώς το θέμα θα κλείσει και δεν θα γίνει με ευχάριστο τρόπο.
Ο κ. Erdogan μίλησε πολύ έξυπνα στη βουλή όταν προειδοποίησε τους οργισμένους Τούρκους να κάνουν τον διαχωρισμό μεταξύ Ισραηλινών, Εβραίων και της Ισραηλινής Κυβέρνησης. Απηχώντας το μεγάλο αφεντικό, ο νέος Κυβερνήτης της Κωνσταντινούπολης, Huseyin Avni Mutlu, είπε ότι: «Είναι απόλυτα σίγουρος ότι κάθε Τούρκος Εβραίος είναι εξίσου ασφαλής με τους Μουσουλμάνους» και ότι «είμαστε σίγουροι ότι κανένας Τούρκος Εβραίος δεν νιώθει ότι απειλείται.»
Έχω μια ιδέα! Εάν συμφωνεί και ο αξιότιμος κ. Κυβερνήτης, μπορεί να υποβάλλουμε την «σιγουριά» του σε μια μικρή δοκιμασία.
Έχω προτείνω ο Κυβερνήτης να μεταμφιεστεί τέλεια σε έναν Ορθόδοξο Εβραίο και να κάνει μια βόλτα μόνος του στη Λεωφόρο Istiklal. Εάν μπορέσει να διασχίσει με ασφάλεια την μισή Istiklal, τότε θα ομολογήσω ότι δεν γνωρίζω τίποτα «για τον λαό μου.»
Εάν έχω δίκιο, τότε η κυβέρνηση θα πρέπει να βρει νέο κυβερνήτη για την Κωνσταντινούπολη. Εάν αυτό παρά είναι βάρβαρο, τότε προτείνω ο κυβερνήτης να κάνει το γύρω της Taksim σε ένα απλό I.X που φέρει επάνω του το Αστέρι του Δαυίδ, όπως κάνουν εκατομμύρια άτομα στην Τουρκία με παλαιστινιακές σημαίες. Εάν επιλέξουμε το πείραμα με το αυτοκίνητο αντί για την βόλτα με τα πόδια, τότε τουλάχιστον ο κυβερνήτης θα έχει αρκετό χρόνο για να ξεφύγει.
Αλλά γιατί έχουν οι Τούρκοι ένα «παλαιστινιακό φετίχ» όταν οι περισσότεροι δεν μπορούν καν να βρουν τα παλαιστινιακά εδάφη σε έναν χάρτη; Γιατί δεν ξεσηκώθηκαν καθόλου όταν πχ, οι μουλάδες σκότωσαν Ιρανούς Μουσουλμάνους αντιφρονούντες; Γιατί δεν αντέδρασαν καθόλου οι Τούρκοι όταν μη μουσουλμανικές δυνάμεις κατοχής σκότωσαν ένα εκατομμύριο Ιρακινούς Μουσουλμάνους; Γιατί δεν ακούσαμε ούτε μια τουρκική φωνή διαμαρτυρίας για τον θάνατο 300.000 Μουσουλμάνων στο Νταρφούρ; Πού ήταν όλοι αυτοί οι Τούρκοι διαδηλωτές όταν το Ισραήλ βομβάρδιζε τον Λίβανο ή όταν η κινεζική αστυνομία χρησιμοποιούσε δυσανάλογη βία εναντίον των ομοεθνών της, τους Ουιγκούρους;
Πόσοι Τούρκοι διαμαρτυρήθηκαν όταν έγινε εμφύλιος πόλεμος στην Αλγερία; Πόσοι έγιναν εθελοντές σε ανθρωπιστικές αποστολές για το Σουδάν; Γιατί υπήρχαν ελάχιστες διαδηλώσεις κατά την διάρκεια των σερβικών βαρβαροτήτων εναντίον Βοσνίων Μουσουλμάνων; Τι καθιστά τους εννιά μάρτυρες της Γάζας πιο ιερούς απ’ όλους τους άλλους μάρτυρες;
Ένα κομμάτι της εξήγησης είναι ότι οι Τούρκοι νιώθουν αλληλεγγύη με τους Παλαιστινίους για τον ίδιο ακριβώς λόγο για τον οποίο άλλα έθνη νιώθουν αλληλεγγύη μαζί τους. Την νοητική ανάγκη να συμμαχήσουν με την αδύναμη πλευρά. Αλλά αυτό δεν εξηγεί όλη την εικόνα.
Ένα άλλο κομμάτι αφορά την πολιτική κατήχηση των Τούρκων ισλαμιστών, κομμουνιστών και φιλελευθέρων και ακόμα (σε κάποιο βαθμό) των υπερεθνικιστών στις αρχές της δεκαετίας του ’70. Αυτές οι ομάδες οι οποίες κατά τα άλλα ήταν εχθρικές αναμεταξύ τους, πάντοτε ήταν ενωμένες στην φιλο-παλαιστινιακή ρητορική τους και τις (καμιά φορά βίαιες) ενέργειες τους. Ο θρύλος του «Παλαιστινιακού αγώνα» πάντοτε ήταν ζωντανός στο Αστέρι και την Ημισέληνο.
Αλλά ακόμα υπάρχει ένα μεγάλο κενό στην εικόνα. Γιατί δεν υπάρχει κανένας όταν Μουσουλμάνοι σε διάφορες χώρες υπόκεινται σε βαρβαρότητες ή σκοτώνονται, ενώ κάθε «Τούρκος είναι Παλαιστίνιος» ζωντανός ή νεκρός (πχ. με τον αποκλεισμό της Γάζας). Είτε το πούμε ή όχι, είτε μας αρέσει ή όχι, ανεξάρτητα για το εάν έρχεται σε αντίθεση με αυτό που η ισλαμιστική προπαγάνδα έχει χρησιμοποιήσει για να πείσει την Δύση με την ωραία ταμπέλα «Συμμαχία Πολιτισμών», η ενοχλητική εξήγηση είναι ότι η παλαιστινιακό –ισραηλινή σύγκρουση θεωρείται πόλεμος θρησκειών από εκατομμύρια Μουσουλμάνους.
Για τους περίεργους, γιατί οι Τούρκοι όταν βγαίνουν στους δρόμους για πολιτικές διαδηλώσεις κρατάνε πανό γραμμένα στα τούρκικα, αλλά στην περίπτωση της Παλαιστίνης τα εργαλεία των διαδηλώσεων είναι συχνά στολισμένα με επιγραφές στα αραβικά και του Κορανίου;
Υποσυνείδητα (και δυστυχώς), η μουσουλμανική – τουρκική σκέψη δείχνει ανοχή όταν Μουσουλμάνοι σκοτώνουν Μουσουλμάνους. Δεν το ανέχεται αλλά δεν κάνει και τον κόσμο άνω κάτω όταν Χριστιανοί σκοτώνουν Μουσουλμάνους. Ουσιαστικά αγνοεί το θέμα όταν πολύ ισχυροί Χριστιανοί σκοτώνουν Μουσουλμάνους. Αλλά είναι προγραμματισμένη να κάνει τον κόσμο άνω κάτω όταν Εβραίοι σκοτώνουν Μουσουλμάνους.

*Στη φωτογραφία διακρίνουμε μια φιλο-παλαιστινιακή διαδήλωση στην Τουρκία.

Στην Τουρκία οι ευθύνες για τον στολίσκο

Το "ΑΙΤ" παραθέτει μετάφραση άρθρο της αμερικανικής εφημερίδας "Washington Post" αναφορικά με τις ευθύνες της Τουρκίας στην υπόθεση του στολίσκου της Γάζας.

«Ο Ερντογάν της Τουρκίας φέρει την ευθύνη για το φιάσκο με τον στολίσκο»

“Washington Post” 5.6.2010

http://www.washingtonpost.com/wp-dyn/content/article/2010/06/04/AR2010060404806.html

Οι Κυβερνήσεις της Δύσεις δικαιολογημένα ανησυχούν για την κακή κρίση του Ισραήλ και την αποτυχημένη εκτέλεση της επιδρομής εναντίον του στολίσκου της Free Gaza. Αλλά θα έπρεπε να ανησυχούν εξίσου για την τουρκική κυβέρνηση του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, η οποία από την Δευτέρα δείχνει μια συμπάθεια σε ακραίους ισλαμιστές και μια έφεση προς την χονδροειδή δημαγωγία προς το Ισραήλ η οποία θα έπρεπε να θεωρείται απαράδεκτη για ένα μέλος του ΝΑΤΟ.

Σε άλλη σελίδα ο Πρέσβης της Τουρκίας στις Ηνωμένες Πολιτείες ισχυρίζεται ότι το Ισραήλ δεν είχε κανένα λόγο να συγκρουστεί με τους «Ευρωπαίους βουλευτές, δημοσιογράφους, τους υψηλόβαθμους επιχειρηματίες και την ογδονταεξάχρονη επιζήσασα του Ολοκαυτώματος» που βρίσκονταν στον στολίσκο. Αλλά δεν υπήρξε μάχη με αυτούς τους ανθρώπους, ούτε με τα πέντε από τα έξι πλοίο στο στολίσκο. Όλη η βία έλαβε χώρα στο τουρκικό επιβατηγό πλοίο «Mavi Marmara» και όλα τα άτομα που σκοτώθηκαν ήταν μέλη ή εθελοντές της Ισλαμικής «φιλανθρωπικής οργάνωσης», το Ίδρυμα Ανθρωπιστικής Βοήθειας (ΙΗΗ), ιδιοκτήτρια του σκάφους.
.
Η σχέση μεταξύ της κυβέρνησης του κυρίου Ερντογάν και της IHH θα πρέπει να είναι ένα κύριο αντικείμενο οποιασδήποτε διεθνούς έρευνας για το συμβάν. Το ίδρυμα είναι μέλος της «Ένωσης του Θεού» (Union of Good), ενός συνδέσμου που ιδρύθηκε με σκοπό να παράσχει υλική βοήθεια στη Χαμάς και η οποία χαρακτηρίστηκε ως τρομοκρατική οντότητα από της Ηνωμένες Πολιτείες το 2008. Σε συζητήσεις πριν την αναχώρηση του στολίσκου Τούρκοι αξιωματούχοι απέρριψαν προτάσεις τόσο του Ισραήλ όσο και της Αιγύπτου να παραδώσουν την «ανθρωπιστική» βοήθεια των πλοίων της Γάζας και επέμεναν ότι η Άγκυρα δεν μπορεί να ελέγξει μία οργάνωση που ή ίδια χαρακτήρισε ως ΜΚΟ.

Όμως η IHH σίγουρα έχει κάνει ότι περνά από το χέρι της για να προωθήσει τον κ. Ερντογάν. «Όλοι οι λαοί στον Ισλαμικό κόσμο θα ήθελαν έναν ηγέτη σαν τον Ρετζέπ Ταγίπ Ερτογάν», διακήρυξε ο Μπουλέντ Γιλντιρίμ, επικεφαλής της IHH, σε συγκέντρωση υπέρ της Χαμάς πέρσι. Και ο κύριος Ερντογάν φαίνεται να συμμερίζεται αυτήν την άποψη. Στις μέρες πριν το επεισόδιο το οποίο η ΙΗΗ ομολογεί ότι προκάλεσε, ο Τούρκος Πρωθυπουργός έχει κάνει τα μέγιστα για να ανταγωνιστεί τον Μαχμούντ Αχμαντινετζάντ του Ιράν και τον Χασάν Νασράλα της Χεζπολάχ στις επιθέσεις του κατά του εβραϊκού κράτους.

«Η καρδιά της ανθρωπότητας δέχθηκε ένα από τα ισχυρότερα πλήγματα στην ιστορία», ισχυρίστηκε ο κ. Έρντογάν αυτή την εβδομάδα. Δεν έχει πει ακόμα σχεδόν τίποτα για την σφαγή των Ιρανών που διαδήλωναν κατά των στημένων εκλογών πέρσι, αλλά χαρακτήρισε τις ενέργειες του Ισραήλ ως «κρατική τρομοκρατία» και «αιματηρή σφαγή» περιγράφοντας το ίδιο το Ισραήλ ως ένα «ανήλικο κράτος χωρίς ρίζες.» Ο Υπουργός Εξωτερικών του, Αχμέτ Νταβούτογλου την Τρίτη στη Ουάσιγκτον είπε ότι αυτή η επίθεση είναι σαν «την 11 Σεπτεμβρίου για την Τουρκία», μια αισχρή σύγκριση με τα γεγονότα στα οποία περισσότερα από 2.900 πράγματι αθώοι άνθρωποι σκοτώθηκαν.

Η χονδροειδής προσπάθεια του κυρίου Ερντογάν να εκμεταλλευτεί αυτό το επεισόδιο έρχεται μόλις λίγες εβδομάδες αφότου μαζί με τον Πρόεδρο της Βραζιλίας ένωσαν τα χέρια με τον κύριο Αχμαντινετζάντ, τον οποίο βοηθά να εμποδίσει νέες κυρώσεις του ΟΗΕ.

Αυτό που είναι αξιοπρόσεκτο σε αυτή την στροφή προς τον εξτρεμισμό είναι ότι έρχεται έπειτα από επιμελές φλερτ της Κυβέρνησης Ομπάμα, εδώ έναν και πλέον χρόνο, η οποία έχει παραβλέψει την δική του αντιδημοκρατική συμπεριφορά στο εσωτερικό, τον έχει βοηθήσει να καταπολεμήσει το PKK, και έχει ανταποκριθεί στις τουρκικές ευαισθησίες για την γενοκτονία των Αρμενίων. Το Ισραήλ υποφέρει από τις επιπτώσεις των λαθών του και της παράβλεψης των συμφερόντων των ΗΠΑ. Η συμπεριφορά του κ, Ερντογάν θα είναι χωρίς κόστος;

Προσευχθήκε για να γίνει μάρτυρας στη Γάζα

Δημοσιεύουμε δική μας μετάφραση άρθρου που εμφανίστηκε στην τουρκική ειδησεογραφική ιστοσελίδα "SonDakika.com", όπου οι οικογένειες κάποιων επιβατών - ακτιβιστών στο τουρκικό πλοίο "Mavi Marmara" του στολίσκου της Γάζας, όπου σημειώθηκαν οι βίαιες συμπλοκές μεταξύ των ακτιβιστών και ισραηλινών στρατιωτών, ομολογούν ότι οι επιβάτες είχαν πάει για να γίνουν "μάρτυρες."

“Ο Bengi από το Ντιγιαρμπακίρ προσευχήθηκε να γίνει μάρτυρας πριν πάει στη Γάζα”

http://sondakika.com/haber-diyarbakirli-bengi-gazze-yoluna-cikmadan-once-2082271-2082271/
SonDakika.com 16:49:29 (1.6.2010)

Υπάρχει μεγάλη θλίψη στο σπίτι του Ali Aydar Bengi από Ντιγιαρμπακίρ, ο οποίος έγινε μάρτυρας κατά τη διάρκεια της επιχείρησης των ισραηλινών στρατιωτών εναντίον του πλοίου που μετέφερε βοήθεια προς την Παλαιστίνη. Φαίνεται ότι Bengi, ο οποίος άφησε πίσω τη γυναίκα και 4 παιδιά του προσεύχονταν σε καθημερινή βάση πριν από το ταξίδι του στη Γάζα, για να γίνει μάρτυρας.

Υπάρχει μεγάλη θλίψη στο σπίτι του Ali Haydar Bengi στην επαρχία Kayapınar. Επιβιβάστηκε στο πλοίο για τη Γάζα, ενώ είναι εργαζόμενος σε έναν από τους συλλόγους αρωγής πολιτών, τον Ayder. Όλοι οι φίλοι του και όσοι τον αγαπούν σπεύδουν στην οικία του όπου και δίνουν τα συλληπητήριά τους στη γυναίκα και στα παιδιά του. Η σύζυγός του, η Saniye Bengi είπε ότι δήλωσε περήφανη όταν ενημερώθηκε ότι ο σύζυγός της είχε γίνει μάρτυρας και προσέθεσε ότι μίλησέ με εκείνον όταν ήταν στην Μερσίνα, προτού φύγει για τη Γάζα και σχολίασε: «Από τότε που ο σύζυγός μου σπούδασε στην Αίγυπτο, γνώρισε αρκετά καλά την εκεί κατάσταση όλων των Μουσουλμάνων. Για αυτό το λόγο ήταν ενεργός στο σύλλογο αρωγής πολιτών. Για αυτό το λόγο βοηθούσε τους καταπιεσμένους και τους φτωχούς. Θέλαμε να πάμε στην Παλαιστίνη εδώ και πολλά χρόνια. Πάντοτε προσευχόταν να γίνει μάρτυρας».

Με δάκρυα στα μάτια της, η Saniye Bengi επεσήμανε ότι ήταν λυπηρό το γεγονός ότι ο σύζυγός της έγινε μάρτυρας, αλλά ήταν επίσης και περήφανη. Και προσέθεσε: «Αυτή είναι μια μεγάλη πηγή υπερηφάνειας για μας. Ευχαριστώ τον Παντοδύναμο που είμαι τώρα σύζυγος ενός μάρτυρα, και τα παιδιά μου είναι τα παιδιά μάρτυρα. Επίσης καταράστηκε το Ισραήλ, προσθέτοντας «Είθε ο Θεός να τους τιμωρήσει».

Η Semanur, που έκλαιγε για τον πατέρα της, είπε ότι προσπάθησε να τον καλέσει μετά την επίθεση στο πλοίο, αλλά δεν μπορούσε να τον βρει. Και πρόσθεσε:«Ο πατέρας μου μου τηλεφώνησε ενώ ήταν στη Μερσίνα. Είπε: «παιδί μου, μην ανησυχείς για μένα. Θέλω να γίνω μάρτυρας».
Μία από τις άλλες κόρες του Bengi, η Senanur Bengi, είπε: "Αγαπώ τον πατέρα μου πάρα πολύ. Θα μου λείψει πολύ. Με ρώτησε αν θέλω κάτι. Του απάντησα ότι ελπίζω πως θα γίνει μάρτυρας».
Έχουμε πληροφορηθεί ότι Ali Haydar Bengi αποφοίτησε από τη Σχολή Θεολογίας του Πανεπιστημίου El Azhar στην Αίγυπτο και ότι για 10 χρόνια ήταν ο ιδιοκτήτης μιας υπηρεσίας επισκευής κινητών τηλεφώνων.

*Στην φωτογραφία διακρίνουμε έναν από τους δήθεν "ειρηνικούς" ακτιβιστές στο τουρκικό πλοίο "Mavi Marmara" ο οποίος φέρει την άσπρη ενδυμασία του ισλαμιστή "μάρτυρα."