Χειρότερη συμφωνία δεν υπάρχει για το Ιράν

Απο την "Καθημερινή" αναδημοσιεούμε την μετάφραση σχολίου του γνωστού αρθρογράφου των New York Times, Thomas Friedman, για την πρόσφατη συμφωνία μεταξύ Τουρκίας, Βραζιλίας και Ιράν σχετικά με το πυρηνικό πρόγραμμα της τελευταίας.

"Χειρότερα δεν γίνεται
The New York Times
Ομολογώ ότι όταν πρωτοείδα την εικόνα του Ιρανού προέδρου, Μαχμούντ Αχμεντινετζάντ, στις 17 Μαΐου, μαζί με τον Βραζιλιάνο ομόλογό του, Λουίς Ιγνάσιο Λούλα ντα Σίλβα και τον Τούρκο πρωθυπουργό, Ρετσέπ Ταγίπ Ερντογάν, να υψώνουν τα χέρια -μετά την υπογραφή μιας υποτιθέμενης συμφωνίας για την αποκλιμάκωση της κρίσης του πυρηνικού προγράμματος του Ιράν- το μόνο που σκέφτηκα ήταν: υπάρχει πιο άσχημο θέαμα από αυτό των δημοκρατών όταν ξεπουλούν άλλους δημοκράτες για λογαριασμό ενός βίαιου και αντιδημοκρατικού καθεστώτος το οποίο αρνείται το Ολοκαύτωμα, μόνο και μόνο για να πλήξουν τις ΗΠΑ και να δείξουν ότι μπορούν και αυτοί να παίξουν στο τραπέζι των ισχυρών;
Οχι, δεν υπάρχει πιο άσχημο από αυτό.
«Επί έτη, αδέσμευτα ή αναπτυσσόμενα κράτη έχουν επιπλήξει την Αμερική για την κυνική πολιτική εξυπηρέτησης των συμφερόντων της που δεν λαμβάνει υπ' όψιν τα ανθρώπινα δικαιώματα», παρατήρησε ο Καρίμ Σαντζάπουρ του Ιδρύματος Κάρνεγκι. «Καθώς η Τουρκία και η Βραζιλία φιλοδοξούν να παίξουν ρόλο στην παγκόσμια σκηνή, θα αντιμετωπίσουν τις ίδιες επικρίσεις που άλλοτε ασπάζονταν. Η επίσκεψη των κ. Λούλα και Ερντογάν στο Ιράν πραγματοποιήθηκε μόλις λίγες ημέρες μετά την εκτέλεση από τις ιρανικές αρχές πέντε πολιτικών κρατουμένων, οι οποίοι βασανίστηκαν προκειμένου να ομολογήσουν. Αγκάλιασαν με θέρμη τον Αχμεντινετζάντ ως αδελφό τους, αλλά δεν είπαν λέξη για τα ανθρώπινα δικαιώματα. Φαίνεται ότι επικρατεί η εσφαλμένη αντίληψη ότι οι Παλαιστίνιοι είναι ο μοναδικός λαός που επιζητεί τη δικαιοσύνη στη Μέση Ανατολή και αρκεί να επικαλεστεί κανείς το πρόβλημά τους για να κολακέψει τον Αχμεντινετζάντ και τους ομοίους του».
Η Τουρκία και η Βραζιλία είναι αμφότερες εμβρυακές δημοκρατίες που έχουν ξεπεράσει τις δικές τους ιστορίες στρατιωτικής διακυβέρνησης. Είναι ντροπή που οι ηγέτες τους αποδέχονται και ενισχύουν έναν Ιρανό πρόεδρο, ο οποίος χρησιμοποιεί τον στρατό και την Αστυνομία για να συνθλίψει Ιρανούς δημοκράτες - ανθρώπους οι οποίοι ζητούν την ίδια ελευθερία λόγου και πολιτικής επιλογής που οι Τούρκοι και οι Βραζιλιάνοι τώρα απολαμβάνουν.
Το Ιράν, σήμερα, διαθέτει περίπου 2.400 κιλά ουρανίου χαμηλού εμπλουτισμού. Με βάση τη συμφωνία της 17ης Μαΐου, υποτίθεται ότι θα σταλούν περίπου 1.300 κιλά στην Τουρκία για επεξεργασία και παραγωγή του πυρηνικού καυσίμου που απαιτείται για να λειτουργήσει ο αντιδραστήρας της Τεχεράνης -καύσιμο που δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε βόμβα. Αλλά αυτό σημαίνει ότι το Ιράν θα κρατήσει περίπου 1.100 κιλά ουρανίου στο οπλοστάσιό του, που εξακολουθεί να αρνείται να θέσει υπό διεθνή επιτήρηση, ενώ είναι ελεύθερο να αυξάνει και να συνεχίζει την επεξεργασία που απαιτεί η κατασκευή πυρηνικής βόμβας. Εμπειρογνώμονες εκτιμούν ότι θα χρειαστούν μόλις λίγοι μήνες για να εξασφαλίσει το Ιράν ξανά επαρκή ποσότητα για ένα πυρηνικό όπλο.
Θα προτιμούσα το Ιράν να μην αποκτήσει ποτέ βόμβα. Ωστόσο, εάν το Ιράν γίνει πυρηνική δύναμη, θα έχει τεράστια σημασία το εάν θα είναι δημοκρατικό ή εάν η σκανδάλη θα βρίσκεται στη διάθεση της σημερινής δολοφονικής δικτατορίας των κληρικών. Οποιοσδήποτε θέλει να το καθυστερήσει αυτό και επιθυμεί πραγματική δημοκρατία στο Ιράν είναι στην πλευρά των αγγέλων. Οποιοσδήποτε εξυπηρετεί το τυραννικό καθεστώς θα κληθεί μια μέρα να λογοδοτήσει στον ιρανικό λαό."

*Στην εικόνα χάρτης που υποδεικνύει τις πυρηνικές εγκαταστάσεις του Ιράν

Παρουσίαση Βιβλίου για Μετανάστευση Ελλήνων Εβραίων στο Ισραήλ

Παραθέτουμε ενδιαφέρουσα πρόσκληση που λάβαμε για την παρουσίαση του βιβλίου του ιστορικού Ιακώβ Σιμπή και της δημοσιογράφου Καρίνας Λάμψα με τίτλο "Η ζωή από την αρχή: Η Μετανάστευση των Ελλήνων Εβραίων στο Ισραήλ".

Εκδόσεις
ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑ
Σόλωνος 133, 106 77 Αθήνα w τηλ. 210-3806305 w φαξ: 210-3838173 w http://www.alexandria-publ.gr/ w email: alexpubl@alexandria-publ.gr

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ

Οι ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑ

σας προσκαλούν στην παρουσίαση του βιβλίου

ΚΑΡΙΝΑ ΛΑΜΨΑ και ΙΑΚΩΒ ΣΙΜΠΗ

Η ζωή απ’ την αρχή

Η μετανάστευση των Ελλήνων Εβραίων
στην Παλαιστίνη (1945-1948)

την Πέμπτη 3 Ιουνίου 2010, στις 7.00μμ.
στο Μέγαρο Ε.Σ.Η.Ε.Α. (Αίθουσα Γεωργίου Καράντζα)
Ακαδημίας 20, 1ος όροφος
Θα μιλήσουν οι
ΦΡΑΓΚΙΣΚΗ ΑΜΠΑΤΖΟΠΟΥΛΟΥ,
Καθηγήτρια, Τμήμα Φιλολογίας, Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης
ΣΤΕΦΑΝΟΣ ΠΕΣΜΑΖΟΓΛΟΥ,
Καθηγητής, Τμήμα Πολιτικών Επιστημών & Ιστορίας, Πάντειο Πανεπιστήμιο
και οι συγγραφείς του τόμου
Την εμπειρία της θα διηγηθεί η

ΜΑΙΝΤΗ ΚΟΕΝ-ΣΟΛΟΜΩΝ

Συντονιστής
ΠΑΣΧΟΣ ΜΑΝΔΡΑΒΕΛΗΣ
Δημοσιογράφος

Πληροφορίες: Εκδόσεις Αλεξάνδρεια, τηλ.: 210-3806305
Στην φωτογραφία διακρίνουμε Εβραίους μετανάστες να καταφθάνουν στο Ισραήλ την εποχή του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου

Κοινές Ελληνο - Ισραηλινές Ασκήσεις Αρχίζουν Σήμερα

Από "Τα Νέα" σήμερα (25.5.2010) αναδημοσιεύομε το εξής άρθρο:

"Κοινές ελληνοϊσραηλινές αεροπορικές ασκήσεις" ΡΕΠΟΡΤΑΖ: Λουκάς Δημάκας ΕΛΛΗΝΟΪΣΡΑΗΛΙΝΗ αεροπορική άσκηση αρχίζει σήμερα στο Αιγαίο, το Ιόνιο και την ηπειρωτική Ελλάδα με ευρύ φάσμα εκπαιδευτικών αποστολών και σενάρια προσβολής εναέριων και επίγειων στόχων. Η άσκηση- που φέρει την κωδική ονομασία «Μίνωας»θα διαρκέσει μέχρι τις αρχές Ιουνίου και τα ισραηλινά αεροσκάφη (F-15 και F-16) θα επιχειρούν κυρίως από την αεροπορική βάση της Σούδας, όπου ήδη βρίσκονται από χθες। Τα ελληνικά μαχητικά θα απογειώνονται από διάφορα αεροδρόμια. Ο «Μίνωας» εντάσσεται στο πρόγραμμα των εκπαιδευτικών δραστηριοτήτων που προβλέπει η συμφωνία Στρατιωτικής Συνεργασίας για το 2010. Η ελληνοϊσραηλινή συνεργασία αναθερμάνθηκε τα τελευταία χρόνια σε επίπεδο ασκήσεων, μετά την κόντρα Αγκυρας - Τελ Αβίβ για την επίθεση στη Λωρίδα της Γάζας και την άρνηση της Τουρκίας να συνεχισθούν ασκήσεις των Ισραηλινών στην επικράτειά της. Εκτός από την Ελλάδα υπάρχει συνεργασία και με άλλα κράτη στην Ευρώπη. Στα σχέδια πτήσεως που, σύμφωνα με στρατιωτικές πηγές έχουν ήδη κατατεθεί για προσβολές στόχων στον αέρα και το έδαφος, περιλαμβάνονται και πτήσεις στο ή μέσω του Ανατολικού Αιγαίου. Μια γενικόλογη αναφορά που κατ΄ ορισμένες πηγές επιχειρήθηκε να τεθεί, δύο φορές, από χαμηλόβαθμο ισραηλινό αξιωματικό για αποφυγή πτήσεων στο Ανατολικό Αιγαίο- για να μην ενοχληθεί η Αγκυρα- τελικά δεν συζητήθηκε επί της ουσίας. Αρμοδίως μάλιστα αναφέρεται χαρακτηριστικά ότι επισήμως δεν έχει τεθεί τέτοιο θέμα. Για λόγους προγραμματισμού των Ισραηλινών δεν θα γίνει αυτή την περίοδο, αλλά αργότερα, το σκέλος Ερευνας και Διάσωσης Μάχης (CSΑR) με ελικόπτερα που είχε αρχικά συζητηθεί να γίνει γύρω από την Ανδραβίδα. Στα σενάρια που προστέθηκαν τελικά είναι και ο εναέριος ανεφοδιασμός ελληνικών μαχητικών αεροσκαφών από ισραηλινά «ιπτάμενα τάνκερ» που θα ξεκινούν από το Ισραήλ. Για τους ανεφοδιασμούς εν πτήσει έχουν εκδοθεί ΝΟΤΑΜ, με τις οποίες έχουν κλειστεί περιοχές στη Δυτική Ελλάδα και το Ιόνιο Πέλαγος, στην ηπειρωτική Ελλάδα και στο Βόρειο Αιγαίο. Εξορμήσεις μαχητικών του Ισραήλ από δικά τους αεροδρόμια και προσβολές επίγειων στόχων έπειτα από εναέριο ανεφοδιασμό, όπως έγινε το 2008 κατά την άσκηση «Ενδοξος Σπαρτιάτης», δεν προβλέπονται φέτος, σύμφωνα με ελληνική πηγή. Τότε, η κατά κύματα άφιξη στην Ελλάδα σμηνών με δεκάδες ισραηλινά F-15 και F-16 και ο εικονικός βομβαρδισμός στόχων στο πεδίο βολής Κρανέας στη Θεσσαλία είχαν προκαλέσει σάλο παγκοσμίως, καθώς αμερικανικά μέσα ενημέρωσης είχαν παρουσιάσει την άσκηση ως προσομοίωση επίθεσης βομβαρδισμού στο Ιράν.

Ελληνες Εβραίοι, επιθέσεις και δικαιώματα

Με αφορμή τις πρόσφατες βεβηλώσεις εβραϊκών μνημείων και αντισημιτικών δημοσιευμάτων το ¨ΑΙΤ" θεωρεί εξαιρετικά επίκαιρο το εξής άρθρο το οποίο αναδημοσιεύουμε από την ιστοσελίδα του δημοσιογράφου Ζάν Κοέν:

http://cohen.gr/newsite/index.php?option=com_content&view=article&id=1108:2010-05-19-07-27-02&catid=35:jewdaism&Itemid=59

'Ελληνες Εβραίοι και Δικαιώματα

19.5.10Του Νικήτα Ανανιάδη
Το τελευταίο διάστημα μαζί με την οικονομική κρίση παρατηρείται μια νέα έξαρση αντισημιτικών επιθέσεων καθώς και ρατσιστικών δημοσιευμάτων σε ελληνικά blog και κάποιες ακροδεξιές εφημερίδες.
Συγκεκριμένα, μέσα σε μια εβδομάδα είχαμε την βεβήλωση του Εβραϊκού Νεκροταφείου Θεσσαλονίκης και του Μνημείου του Ολοκαυτώματος στη Ρόδο.
Το τελευταίο αντιεβραϊκό παραμύθι σε δημοσιεύματα αφορά στους ισχυρισμούς της εφημερίδας «Ελεύθερη Ώρα» και κάποιων blog, ότι οι Έλληνες Εβραίοι και το Κεντρικό Ισραηλιτικό Συμβούλιο (ΚΙΣ), το όργανο που εκπροσωπεί τους Έλληνες Εβραίους στο θρήσκευμα , τυγχάνουν ειδικής μεταχείρισης σε σχέση με άλλους Έλληνες πολίτες και δεν πληρώνουν φόρους.
Επιπλέον, η «Ελεύθερη Ώρα» πρόσφατα δημοσίευσε άρθρο που ισχυρίζεται ότι οι Ισραηλινοί επιθυμούν να αγοράσουν Ελληνικά νησιά για να στείλουν τους Παλαιστινίους εδώ για να τους ξεφορτωθούν.
Βέβαια, η πραγματικότητα είναι ότι δεν θα έρθουν Παλαιστίνιοι στα ελληνικά νησιά, αλλά περίπου 200 χιλιάδες Ισραηλινοί τουρίστες που επισκέπτονται την Ελλάδα κάθε χρόνο, αποφέροντας και έσοδα στην ελληνική τουριστική αγορά. Αλλά αυτό είναι άλλο θέμα.
Για την ώρα, ας επικεντρωθούμε στους ισχυρισμούς περί της δήθεν «απαλλαγής φόρων» για τους Έλληνες Εβραίους και ας ρίξουμε μια ειλικρινή ματιά στις εξελίξεις που αφορούν στους ίδιους αλλά και τη δημοκρατία μας
Το Κεντρικό Ισραηλιτικό Συμβούλιο Ελλάδος (ΚΙΣ), εξέδωσε δελτίο Τύπου για το θέμα της φορολογίας, όπου διευκρινίζεται ότι οι Έλληνες Εβραίοι φορολογούνται κανονικότατα. Βεβαίως, είναι λυπηρό ότι Έλληνες διαφορετικού θρησκεύματος, οι οποίοι σηκώνουν τα ίδια οικονομικά βάρη με τους συμπατριώτες τους σε περίοδο κρίσης, όχι μόνο κατηγορούνται, αλλά αναγκάζονται να εκδίδουν δελτία τύπου για να δηλώνουν τα αυτονόητα.
Οι Έλληνες Εβραίοι έχουν τις ίδιες ακριβώς υποχρεώσεις με τους άλλους πολίτες της Ελλάδας, να πληρώνουν φόρους, να υπηρετούν στο Στρατό, κλπ. Ας μιλήσουμε όμως τώρα και για τα δικαιώματα τους:
Οι Εβραίοι πολίτες φαίνεται να έχουν το δικαίωμα της ξεχωριστής μεταχείρισης. Μέχρι σχετικά πρόσφατα λόγω θρησκεύματος δεν μπορούσαν να εργαστούν ως εκπαιδευτικοί και νηπιαγωγοί σε ελληνικά δημόσια σχολεία ούτε να ενταχθούν στο πυροσβεστικό σώμα ή την Αστυνομία.
Μέχρι σήμερα δεν απολαμβάνουν πλήρη ισονομία. Για παράδειγμα, δεν μπορεί ποτέ Έλληνας Εβραίους πολίτης να αναλάβει το ανώτατο πολιτικό αξίωμα στην Ελλάδα και να γίνει Πρόεδρος της Δημοκρατίας, καθώς το ελληνικό Σύνταγμα ορίζει ότι μόνο οι Έλληνες Ορθόδοξοι Χριστιανοί έχουν τέτοιο δικαίωμα.
Οι Έλληνες Εβραίοι πολίτες είναι επίσης υποχρεωμένοι οι ίδιοι να πληρώνουν τους μισθούς των Ραββίνων κάτι που συμβαίνει και με τους Καθολικούς, παρότι το Ελληνικό κράτος πληρώνει τους μισθούς των Ελλήνων κληρικών και των μουφτήδων της Μουσουλμανικής μειονότητας.
Οι Εβραίοι της Ελλάδας έχουν επίσης το δικαίωμα να τους συκοφαντούν ανελέητα, εάν λάβουμε υπόψη και την τελευταία απόφαση του Αρείου Πάγου σε σχέση με το βιβλίο του γνωστού ακροδεξιού Κώστα Πλεύρη, όπου ο Άρειος Πάγος αποφάσισε να μην προχωρήσει σε αναίρεση υπέρ του νόμου, της απόφασης του εφετείου που τον αθώωνε έπειτα από καταδικαστική απόφαση Πρωτοδικείου, για παραβίαση του αντιρατσιστικού νόμου.
Αυτό έγινε παρά την εισήγηση του Εισαγγελέα του Α.Π.,Ιωάννη Τεντέ , για την αναίρεση. Στο βιβλίο του ο Πλεύρης αναφέρει μεταξύ άλλων, ότι οι Εβραίοι θέλουν εκτελεστικό απόσπασμα, τους χαρακτηρίζει ως «παράσιτα», δηλώνει ότι «Εβραίος και άνθρωπος είναι έννοιες αντιφατικές», ισχυρίζεται ότι το Άουσβιτς είναι «παραμύθι» και επαινεί τους Ναζί.
Όμως στην απόφαση του ο Άρειος Πάγος αναγνωρίζει τον Πλεύρη ως «επιστήμονα και ιστορικό» και αναφέρει ότι «δεν καταφέρεται συλλήβδην κατά των Εβραίων αλλά κατά των εβραιοσιωνιστών».
Δηλαδή, το γεγονός ότι ο Πλεύρης λέει ότι οι Εβραίοι δεν είναι άνθρωποι και θέλουν εκτελεστικό απόσπασμα δεν φαίνεται να έπεισε τον Άρειο Πάγο ότι καταφέρεται εναντίον τους.
Επιπλέον, με τις αναφορές περί «εβραιοσιωνιστών» ο Α.Π. φαίνεται να αποδέχεται και τις γνωστές θεωρίες συνομωσίας κατά των Εβραίων που αποτελούν ένα από τα βασικά χαρακτηριστικά του αντισημιτισμού.
Με την απόφαση ουσιαστικά, ο Άρειος Πάγος χρησιμοποίησε μια ρατσιστική επιχειρηματολογία για να μην καταδικαστεί ο ρατσισμός ενός φασίστα. Αυτό σημαίνει πρακτικά ότι με την απόφαση του Α.Π. η υπόθεση Πλεύρη μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως νομικό προηγούμενο στο μέλλον. Με λίγα λόγια, είναι σαν να δίδεται λευκή επιταγή σε κάθε ρατσιστή να συκοφαντεί τους Εβραίους ελεύθερα.
Τώρα πριν αρχίσουν κάποιοι τα γνωστά κηρύγματα περί ελευθερίας του λόγου σε μια δημοκρατία, κλπ., ο υπογράφον έχει να δηλώσει τα εξής: Πρώτον, ναι, είναι σημαντική η ελευθερία του λόγου σε μια δημοκρατία.
Όμως αυτό που προκαλεί αλγεινή εντύπωση είναι ότι ενώ στην Ελλάδα όλοι κόπτονται για το δικαίωμα ενός φασίστα σαν τον Πλεύρη να εκφράζει ελεύθερα τις απόψεις του, κανένας δεν φαίνεται να νοιάζεται για το γεγονός ότι βεβηλώνονται συνέχεια εβραϊκά μνημεία στη χώρα και για το ότι οι Έλληνες Εβραίοι πολίτες της συκοφαντούνται βάναυσα από έναν νέο-Ναζί.
Δικαιώματα σύμφωνα με αυτή την άρρωστη λογική, φαίνεται ότι έχουν μόνο οι φασίστες «επιστήμονες», όχι οι φιλήσυχοι και παραγωγικοί Έλληνες πολίτες διαφορετικού θρησκεύματος. Στη χώρα μας δυστυχώς επικρατεί η ελευθερία του λόγου της υποκρισίας.
Δεύτερον, παρά την ελευθερία του λόγου, σε καμία δημοκρατία δεν είναι επιτρεπτή η συκοφαντική δυσφήμιση και ο κάθε πολίτης έχει το δικαίωμα της προστασίας του νόμου σε ένα κράτος δικαίου.
Δηλαδή, μπορεί να διαφωνώ με κάποιον αλλά δεν έχω το δικαίωμα να τον χαρακτηρίζω «παράσιτο», ούτε να δηλώνω ότι κακώς δεν εξαφανίστηκε ολόκληρη η φυλή του και η οικογένειά του και να προτρέπω έμμεσα ή άμεσα κάποιους ανεγκέφαλους να του κάνουν κακό.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι το βιβλίο του Πλεύρη αποτελεί ένας είδος συλλογικής συκοφαντικής δυσφήμισης όχι μόνο κατά των Ελλήνων πολιτών εβραϊκού θρησκεύματος αλλά και κατά των ανθρώπων που ασπάζονται την εβραϊκή πίστη παγκοσμίως και καμία δικαστική απόφαση οποιασδήποτε αρχής δεν μπορεί να καλύψει αυτή την πραγματικότητα. Αυτό δεν αποτελεί ελευθερία αλλά ασυδοσία.
Σε ανακοινώσεις του για τις πρόσφατες βεβηλώσεις το Κεντρικό Ισραηλιτικό Συμβούλιο αναφέρει ότι είχε προειδοποιήσει την ελληνική πολιτεία για τις επιπτώσεις που θα είχε η δική Πλεύρη.
Σε δικό της σχόλιο για την απόφαση του Αρείου Πάγου η Αντιναζιστική Πρωτοβουλία, μια ΜΚΟ που ασχολείται εδώ και χρόνια με το θέμα του Πλεύρη, αναφέρει ότι «νομιμοποίησε τον κανιβαλικό αντισημιτισμό και την ωμή φιλοναζιστική προπαγάνδα» και ότι πρόκειται για την «ποινική αθώωση ενός ναζιστή» αλλά και «ηθική δικαίωση του ναζισμού και του αντισημιτισμού»। Με την αλήθεια κανείς δεν μπορεί να διαφωνήσει.
http://www.kis.gr/index.php/component/content/article/49-2009-05-11-09-28-23/493--blogs-.html - Ανακοίνωση ΚΙΣ για θέμα φορολογίας.
http://www.kis.gr/index.php/component/content/article/49-2009-05-11-09-28-23/507-2010-05-17-12-44-24.html - Ανακοίνωση ΚΙΣ για βεβήλωση Μνημείου Ολοκαυτώματος στη Ρόδο
http://www.kis.gr/index.php/component/content/article/49-2009-05-11-09-28-23/506-2010-05-17-08-01-45.html - Ανακοίνωση ΚΙΣ για βεβήλωση Εβραϊκού Νεκροταφείου Θεσσαλονίκης.
http://cm.greekhelsinki.gr/index.php?sec=192&cid=3642 – Δελτίο Τύπου Ελληνικού Παρατηρητήριου των Συμφωνιών του Ελσίνκι για την Απόφαση του Αρείου Πάγου
http://www.antinazi.gr/articles/dikiani/olomelia.htm - Ανακοίνωση Αντιναζιστικής Πρωτοβουλίας για απόφαση Αρείου Πάγου

*Στις φωτογραφίες από την ιστοσελίδα του ΚΙΣ βλέπουμε τα πρόσφατα αποτελέσματα της βεβήλωσης του Εβραϊκού Νεκροταφείο Θεσσαλονίκης.

Συνεργασία Ελλάδος - Ισραήλ στην Προώθηση του Τουρισμού

Από την οικονομική εφημερίδα "Εξπρές" παραθέτουμε το εξής άρθρο:

Προσπάθειες για την περαιτέρω ανάπτυξη και διαφοροποίηση του τουριστικού μοντέλου του Ισραήλ, πέραν από το καθιερωμένο «προσκυνηματικό τουρισμό» που φέρνει εκατοντάδες χιλιάδες επισκέπτες στους Αγιους Τόπους κάθε χρόνο, ανέλυσε σήμερα υψηλόβαθμος αξιωματούχους του υπουργείου τουρισμού της χώρας αυτής, στην πρεσβεία του Ισραήλ στην

Αθήνα. Ο Γεχούδα Σεν είπε ότι το ισραηλινό υπουργείο τουρισμού προωθεί δυναμικά πλέον την συνεργασία με ξένους τουριστικούς πράκτορες και μεγάλα γραφεία ταξιδιών, με το κύριο στόχο «να έρχονται περισσότεροι επισκέπτες στο Ισραήλ». Η ανάδειξη των θέρετρων του Ισραήλ «των 4 θαλασσών» - Μεσόγειος, Ερυθρά Θάλασσα, Νεκρά Θάλασσα και Γαλιλαία - του Τελ-Αβίβ ως όλο και πιο δημοφιλής προορισμός τύπου «city break», και ο σημαντικός τομέας του συνεδριακού τουρισμού είναι οι μερικοί από τους άξονες της νέα τουριστικής πολιτικής της χώρας που ο κ.Σεν περιέγραψε αργότερα σε ομιλία του σε κεντρικό ξενοδοχείο της Αθήνας για επιχειρηματίες του κλάδου. Κατά το 2008 πάνω από 22.000 Έλληνες επισκέφτηκαν το Ισραήλ, ενώ ο αριθμός έπεσε στις 16.000 το 2009 σε μια ομολογουμένως κακή χρονιά για την παγκόσμια τουριστική βιομηχανία, αν και ο αριθμός κατά το πρώτο τρίμηνο του 2010 είναι ενθαρρυντικός, πάνω από 5.200 επισκέπτες, μιας και το Πάσχα γιορτάστηκε το Μάρτιο φέτος. Επί 10 πολλαπλασιάζουν τον αριθμό αυτό οι Ισραηλινοί για να εκμαιεύσουν τον αριθμό αφίξεων Ισραηλινών στην Ελλάδα, δηλαδή κυμαίνεται σε επίπεδο άνω των 200.000 επισκεπτών σε ετήσια βάση. Βέβαια, ο κ. Σεν, ο οποίος είναι διευθυντής της διεύθυνσης κεντρικής και ανατολικής Ευρώπης στο υπουργείο τουρισμού του Ισραήλ, υπενθύμισε κάτι που γνωρίζουν, δυστυχώς, πολύ καλά οι τουριστικές επιχειρήσεις στην Ελλάδα, το γεγονός ότι οι τιμές στην Ελλάδα της «ευρωζώνης» εκτοξεύτηκαν τα τελευταία χρόνια, με αποτέλεσμα δεκάδες χιλιάδες Ισραηλινοί να προτιμήσουν Μεσογειακούς προορισμούς εκτός ευρωζώνης, κυρίως την γειτονική Τουρκία. Ισραηλινοί αξιωματούχοι δεν κρύβουν το γεγονός ότι αναμένεται σημαντική αύξηση αφίξεων Ισραηλινών στην Ελλάδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης στον απόηχο της επιδείνωσης των πολιτικών σχέσεων μεταξύ Τουρκίας και Ισραήλ, καθώς υπάρχει επίσης η αίσθηση ότι η Ελλάδα αποτελεί το πιο κοντινό Δυτικοευρωπαϊκό κράτος στην Μέση Ανατολή.

Στις εικονές βλέπουμε αριστερά εικόνα από την παραλιά του Τελ Αβίβ και δεξιά εικόνα από ελληνικό νησί.

http://vwww.express.gr/news/ellada/298978oz_20100504298978.php3

Μια Απάντηση στον Ζαν Κοέν

Η ομιλία της Αντιπροέδρου της Ισραηλινής Κνέσετ (κοινοβουλίου), κυρίας Ρουχάμα Αβραχάμ, στην τελετή των αποκαλυπτηρίων του Μνημείου του Ολοκαυτώματος στην Αθήνα, που έλαβε χώρα προχτές δεν άρεσε στον γνωστό δημοσιογράφο Ζάν Κοέν, διότι όπως ισχυρίζεται είχε και πολιτική χροιά, καθώς η κ. Αβραχάμ μίλησε μεταξύ άλλων και για το Ισραήλ, την διαμάχη με τους Παλαιστινίους, την Χεζμπολάχ και την Χαμας.
Σύμφωνα με τον κύριο Κοέν, η Αβραχάμ εκπροσωπούσε την Κυβέρνηση του Ισραήλ ως «Εβραία και όχι Ισραηλινή». Αναφέρει δε, ότι η Αντιπρόεδρος της Κνεσέτ θα μπορούσε να είχε μιλήσει για το κύμα του αντισημιτισμού που έχει κατακλύσει την Ευρώπη και «όχι να κάνει μαθήματα πολιτικής και να μιλά για τους στρατηγικούς στόχους του Ισραήλ.»

Οι απόψεις του κυρίου Κοέν είναι βεβαίως πάντοτε σεβαστές, αλλά αφού εξετάσαμε προσεκτικά την ομιλία της κυρίας Αβραχάμ ζητώντας αντίτυπο από την Πρεσβεία του Ισραήλ στην Αθήνα, το «ΑΙΤ» θεωρεί ότι ο Ζαν Κοέν έχει άδικο για τρεις λόγους:
Πρώτον, αδικεί την κυρία Αβραχάμ. Στην ομιλία της, η κυρία Αβραχάμ δεν μίλησε μόνο για το Ισραήλ. Αντίθετα, χαιρέτισε την Ελληνική Κυβέρνηση και την Εβραϊκή Κοινότητα της Ελλάδας για την ανέγερση του Μνημείου, λέγοντας ότι με αυτό τον τρόπο, αποδίδεται φόρος τιμής στους έξι εκατομμύρια Εβραίους που χάθηκαν στο Ολοκαύτωμα, μεταξύ των οποίων και 67 χιλιάδες Έλληνες Εβραίοι.

Η Ισραηλινή βουλευτής ανέφερε επίσης ότι είναι σημαντικό ότι τα αποκαλυπτήρια έλαβαν χώρα στην Αθήνα, την κοιτίδα της Δημοκρατίας, λέγοντας χαρακτηριστικά ότι «το ισχυρό σύμβολο της Ακρόπολης . . μας υπενθυμίζει πως νοσηρά φαινόμενα όπως ο ρατσισμός, ο αντισημιτισμός και η ξενοφοβία δεν έχουν καμία θέση στη δημοκρατία και στις ελεύθερες κοινωνίες.» Επίσης, μίλησε για την ανάγκη της «διδασκαλίας του Ολοκαυτώματος», αναφέροντας ότι πραγματοποιείται και σε ελληνικά σχολεία και ολοκλήρωσε την ομιλία της λέγοντας ότι «η αιώνια μνήμη των θυμάτων πρέπει να μας ενώσει «για να φωνάξουμε όλοι μαζί: Ποτέ πια ξανά!» Επομένως, δεν είναι αλήθεια ότι η Αβραχάμ δεν τίμησε τους Έλληνες Εβραίους και την Ελλάδα, μιλώντας μόνο για το Ισραήλ, όπως υπονοεί ο κ. Κοέν.

Δεύτερον, ο ισχυρισμός ότι η Ρουχάμα Αβραχάμ ήρθε να εκπροσωπήσει το Ισραήλ «ως Εβραία και όχι Ισραηλινή» είναι ένα αυτοαντικροούμενο επιχείρημα. Για έναν Εβραίο Ισραηλινό η εβραϊκή ταυτότητα και το Κράτους του Ισραήλ είναι δύο πράγματα αλληλένδετα. Το Κράτος του Ισραήλ δημιουργήθηκε με απόφαση του ΟΗΕ μετά το Ολοκαύτωμα ως ασφαλές καταφύγιο και εθνική εστία για τον εβραϊκό λαό έπειτα από 3 χιλιάδες χρόνια διωγμών και δεν είναι τυχαίο ότι η σημαία της χώρας φέρει το Αστέρι του Δαϋίδ ενώ το εθνικό σύμβολό της είναι η Μενορά. Επομένως, για την κυρία Αβραχάμ θα ήταν οξύμωρο να μην μιλήσει και πολιτικά για το Ισραήλ, αλλά θα ήταν και άδικό να της ζητήσει κάποιος να μην το κάνει.

Βεβαίως, για να είμαστε δίκαιοι εδώ, πρέπει να αναφέρουμε ότι ανοίγει μια τεράστια συζήτηση για τις σχέσεις του Κράτους του Ισραήλ με τους Εβραίους της Διασποράς. Σαφώς και υπάρχουν γενικά ισχυρές σχέσεις αλληλεγγύης και δεσμοί μεταξύ των Εβραίων της Διασποράς με το Ισραήλ. Όμως σε πολλές περιπτώσεις, επικρατούν διαφορετικές αντιλήψεις μεταξύ των Ισραηλινών Εβραίων και των Εβραίων που ζουν σε άλλες χώρες. Για τους Εβραίους του Ισραήλ, το κράτους τους και η εβραϊκή ταυτότητα είναι δύο πράγματα αλληλένδετα. Για αρκετούς Εβραίους της Διασποράς τα πράγματα είναι πιο πολύπλοκα. Κάποιοι συμφωνούν απόλυτα με τους Ισραηλινούς, ενώ μερικοί φτάνουν στο σημείο να κάνουν «αλιγιά», δηλαδή να μεταναστεύσουν στο Ισραήλ σύμφωνα με τον Νόμο της Επιστροφής. Άλλοι, πάλι, δεν έχουν καμία σχέση με το Ισραήλ. Υπάρχει όμως και μια τρίτη μεγάλη ομάδα Εβραίων που ναι μεν αναγνωρίζει τους δεσμούς του με το Ισραήλ, αλλά ταυτόχρονα θεωρούν τους εαυτούς τους πρωτίστως μέλη των κοινωνιών και πολίτες των χωρών τους, πχ. Έλληνες, Γάλλοι, κλπ. Εδώ, προστίθεται και το άλλο στοιχείο ότι δυστυχώς σε κάποιες χώρες της Ευρώπης όπου επικρατεί και αντισημιτισμός, γίνεται μια ταύτιση μεταξύ των Εβραίων πολιτών τους με το Ισραήλ, με αποτέλεσμα να θεωρούνται «ξένο σώμα» και να επικρίνονται για την πολιτική του ισραηλινού κράτους και να νιώθουν άβολα όταν συνδέονται άμεσα με αυτό. Σεβαστή η άποψη και κατανοητή η ευαισθησία τους. Όμως παρά το γεγονός ότι ένας εκπρόσωπος του Ισραήλ, όπως η κ. Αβραχάμ, σαφώς όταν δίνει ομιλία θα πρέπει να λαμβάνει υπόψη τις ευαισθησίες αυτών των κοινοτήτων, αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να υιοθετεί την θέση τους και να παραδίδει «πολιτικά ορθές» ομιλίες σύμφωνα με τις εβραϊκές κοινότητες της Διασποράς, (ελληνική, γαλλική, κλπ) επειδή δεν επιθυμούν αυτές να ακουστούν πράγματα για το Ισραήλ και την πολιτική του σε κάποιες εκδηλώσεις. Το να μιλήσει εκπρόσωπος του Ισραήλ, κύριε Κοέν, χωρίς να αναφερθεί στην χώρα του δεν γίνεται.

Τρίτον, όπως σημειώνει ο κ. Κοέν, στην ομιλία της η Αντιπρόεδρος της Κνεσέτ αναφέρθηκε και στον Πρόεδρο του Ιράν, Αχμαντινετζάντ, που αρνείται το Ολοκαύτωμα. Αλλά ο κ. Κοέν ενοχλείται από το γεγονός ότι η ισραηλινή βουλευτής αναφέρθηκε και στη Χαμάς και την Χεζμπολάχ, καθώς κάτι τέτοιο πρόκειται για «πολιτική ομιλία.» Μα πώς όμως να μην αναφερθεί η Αβραχάμ στη Χαμάς και την Χεζμπολάχ, τους κύριους συμμάχους του Ιράν στην περιοχή που ασπάζονται την ιδεολογία του και επιθυμούν και αυτές τις εξαφάνιση του Ισραήλ; Και ως Ισραηλινή γιατί είναι κακό να το κάνει; Κακά τα ψέματα, η αλήθεια είναι ότι σήμερα πολλές φορές και όχι μόνο στη Μέση Ανατολή, αλλά και σε κύκλους στην Ευρώπη, τα αντισημιτικά στερεότυπα συγχέονται και με αντι-ισραηλινά συνθήματα και με μια προσπάθεια απονομιμοποίησης του Κράτους του Ισραήλ. Αρκεί να δει κανείς την αύξηση των επιθέσεων και επεισοδίων κατά Εβραίων στην Ευρώπη όταν υπάρχει ένταση στη Μέση Ανατολή. Βεβαίως, αυτό δεν σημαίνει ότι όλη η κριτική κατά του Ισραήλ αποτελεί αντισημιτισμό. Όμως το να ισχυρίζεται κάποιος ότι το Ολοκαύτωμα και ο αντισημιτισμός δεν είναι και πολιτικό θέμα αλλά μόνο «ηθικό» και ότι δεν πρέπει να γίνεται σύνδεση με το Ισραήλ, την στιγμή που υπάρχει ούτως ή άλλως, όπως κάνει ο κύριος Κοέν, είναι απλώς σαν να εθελοτυφλεί μπροστά στη πραγματικότητα. Και ως άνθρωπος που μάχεται όχι μόνο κάτα του αντισημιτισμού αλλά και για μια αντικειμενικότερη παρουσίαση του Ισραήλ στην Ελλάδα εδώ και χρόνια, προκαλώντας την μήνιν πολλών που τού έχουν επιτεθεί, ο κύριος Κοέν γνωρίζει καλύτερα αυτήν την σκληρή πραγματικότητα απ΄όλους μας.

*Στην φωτογραφία διακρίνουμε την Αντιπρόεδρο της Ισραηλινής Κνεσέτ, βουλευτή του κεντρώου κόμματος "Καντίμα," η οποία εκπροσώπησε το Ισραήλ στα αποκαλυπτήρια του Μνημείο του Ολοκαυτώματος στην Αθήνα.

Μνημείο του Ολοκαυτώματος στην Αθήνα

Από την "Καθημερινή" το "ΑΙΤ" αναδημοσιεύει τα εξής άρθρο:
Μνημείο Ολοκαυτώματος Ελλήνων Εβραίων στην Αθήνα ...Πυξίδα στα σημεία του ορίζοντος όπου εβραϊκές κοινότητες αφανίστηκαν। Η φωτογραφία του Μνημείου του Ολοκαυτώματος στην Αθήνα, έργο της γλύπτριας Ντιάννας Μαγκανιά, που τα αποκαλυπτήριά του έγιναν στις 10 Μαΐου 2010, σε επίσημη τελετή, από τον δήμαρχο Αθηναίων κ। Νικήτα Κακλαμάνη και τον πρόεδρο της Ισραηλιτικής Κοινότητας Αθηνών κ। Βενιαμίν Αλμπάλα (φωτογραφία της ΕΛΜΠΙ).

Tης Eλενης Mπιστικα
Η Αθήνα άργησε να τιμήσει τη μνήμη του Ολοκαυτώματος, ενώ η Λάρισα, το 1987 έκανε την αρχή ως η πρώτη ελληνική πόλη που τίμησε τη μνήμη των Εβραίων της, αφιερώνοντάς τους ένα μνημείο. Ακολούθησαν τα Γιάννενα το 1994, η Θεσσαλονίκη το 1997, με Μνημείο που δεσπόζει στην πλατεία Ελευθερίας, ο Βόλος το 1998. Κι έφθασε η ώρα, επί δημαρχίας Νικήτα Κακλαμάνη, να αποκτήσει η Αθήνα δίπλα στον αρχαίο Κεραμεικό το Μνημείο του Ολοκαυτώματος στη συμβολή των οδών Μελιδόνη, Ερμού και Ευβούλου – λίγα μέτρα πιο πέρα, στη Συναγωγή, όπου στις 24 Μαρτίου 1944, έγινε η παγίδευση και η σύλληψη των Εβραίων της Αθήνας από τους Γερμανούς. Την είδηση για τα αποκαλυπτήρια του Μνημείου Ολοκαυτώματος που έγιναν τη Δευτέρα, 10 Μαΐου, από τον δήμαρχο Αθηναίων κ. Νικήτα Κακλαμάνη και τον πρόεδρο της Ισραηλιτικής Κοινότητας της Αθήνας κ. Βενιαμίν Αλμπάλα έδωσε στο φύλλο της Τρίτης 11/5 η «Κ», τονίζοντας ότι «το Μνημείο είναι ταυτόχρονα και μνήμα, μια που χιλιάδες Εβραίοι, που εξοντώθηκαν κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο δεν αξιώθηκαν να έχουν δικό τους τάφο». Χάρις στο αναμνηστικό πρόγραμμα - αφιέρωμα που εξέδωσε η Ισραηλιτική Κοινότητα Αθηνών για το Μνημείο Ολοκαυτώματος Ελλήνων Εβραίων στην Αθήνα, ο Τήλεφος οφείλει και μπορεί σήμερα να δώσει, μαζί με τη φωτογραφία του Μνημείου, περισσότερες πληροφορίες γι’ αυτό το τόσο σημαντικό πολιτιστικό και κοινωνικό γεγονός που αφορά άμεσα την ίδια την Αθήνα και την Ισραηλιτική Κοινότητα της Αθήνας που αποτελεί και τη μεγαλύτερη Ισραηλιτική Κοινότητα της χώρας. Είναι δε και η μοναδική Κοινότητα στην Ελλάδα που αύξησε τον πληθυσμό της. Μετά τον πόλεμο η πρωτεύουσα συγκέντρωσε το μεγαλύτερο μέρος των Εβραίων που επέζησαν, ενώ στους θαλάμους αερίων και στα κρεματόρια εξοντώθηκαν το 1944 περίπου 1.000 Αθηναίοι Εβραίοι. «Το παρόν Μνημείο αφιερώνεται στη μνήμη των χιλιάδων Ελλήνων και Ελληνίδων Εβραίων που βρήκαν τραγικό θάνατο στα στρατόπεδα συγκεντρώσεως. Η Ισραηλιτική Κοινότητα της Αθήνας το δωρίζει στην Πόλη της Αθήνας να το φιλοξενήσει παντοτινά, για να θυμίζει αιώνια τη φρίκη που μπορούν να προκαλέσουν άνθρωποι σε ανθρώπους, εξαιτίας της διαφορετικότητάς τους. Για να μην ξανασυμβεί», τόνισε στον εμπνευσμένο χαιρετισμό του ο πρόεδρος της Ισραηλιτικής Κοινότητας Αθηνών κ. Βενιαμίν Αλμπάλας. Τη Φλόγα της Μνήμης άναψε η κ. Αννα Μορδοχάι, όμηρος που επέζησε και επέστρεψε από τα κρεματόρια στην Αθήνα. Το πρόγραμμα περιελάμβανε επιμνημόσυνη δέηση, τις ομιλίες του δημάρχου και του Βενιαμίν Αλμπάλα, την προσφώνηση του προέδρου ΚΙΣ κ. Δαβίδ Σαλτιέλ, τον χαιρετισμό του υπουργού Επικρατείας κ. Χάρη Παμπούκη, που εκπροσώπησε την κυβέρνηση, τον χαιρετισμό της αντιπροέδρου ΚΝΕΣΕΤ κ. Ruhama Avraham Balila και τη συγκλονιστική ομιλία του ακαδημαϊκού κ. Ιάκωβου Καμπανέλλη, μέσα από τη ζωή του, για το πώς σώθηκαν οι άρρωστοι στα νοσοκομεία, όταν μπήκαν τα τανκς της Απελευθέρωσης. Τα αποκαλυπτήρια του Μμνημείου ακολούθησε ψαλμός, προσευχή Καντίς και κατάθεση δάφνινου στεφάνου πάνω στο Μνημείο...
Το Μνημείο Ολοκαυτώματος Ελλήνων Εβραίων στην Αθήνα κατασκευάστηκε με την ευγενική χορηγία της κ. Δέσποινας Αλαζράκη στη μνήμη του συζύγου της ιατρού Ζακ Αλαζράκη.
Το Αστρο του Δαβίδ, Πυξίδα...
Δημιουργός του Μνημείου είναι η μικρασιατικής καταγωγής γλύπτρια Ντιάννα Μαγκανιά, που γεννήθηκε το 1967 στη Washigton, ΗΠΑ, σπούδασε στο Rhode Island School of Design, Probidence ri και The Cooper Union, N.Y. ΗΠΑ, ενώ ζει και εργάζεται στην Αθήνα. «Η βασική ιδέα ήταν να αποτυπωθεί το γεγονός ότι οι δεκάδες χιλιάδες Ελληνες Εβραίοι που συνελήφθησαν, βασανίστηκαν και δολοφονήθηκαν, προέρχονταν από διάφορα μέρη της Ελλάδος», σημειώνει η γλύπτρια. «Ενα Αστρο του Δαβίδ με κομμένες τις τριγωνικές απολήξεις, σαν τμήματα που έχουν αποσπαστεί, μετατρέπει την κεντρική θέση του Μνημείου στην Αθήνα σε μια Πυξίδα, η οποία δείχνει προς τα σημεία του ορίζοντα όπου εβραϊκές κοινότητες της Ελλάδας αφανίστηκαν. Στην εσωτερική όψη των τριγώνων αναγράφονται τα ονόματα των πόλεων από τις οποίες μεταφέρθηκαν στα στρατόπεδα, μια σαφής αναφορά σε επιτύμβιες στήλες. Από το σημείο αυτό προκύπτει και ο διάλογος με τον Κεραμεικό ως χώρο ταφής. Το Μνημείο είναι κατασκευασμένο από μάρμαρο, του οποίου το κίτρινο - μπεζ χρώμα παραπέμπει στο κίτρινο Αστρο του Δαβίδ που καταχράστηκαν οι ναζί για να απομονώσουν τα μέλη των εβραϊκών κοινοτήτων σε όλη την Ευρώπη.
Περιβάλλεται από ένα κήπο με βότανα που ευδοκιμούν στις ελληνικές πόλεις, ο οποίος λειτουργει σαν μεταφορά του τόπου, της ίασης και της μνήμης. Οι επισκέπτες μπορούν να περπατήσουν ανάμεσα και γύρω από το Μνημείο. Ο προσανατολισμός του Αστρου του Δαβίδ και η οσμή των βοτάνων συνδυάζονται, αφενός για να διεγείρουν τη μνήμη, αφετέρου ως φόρος τιμής για χαμένες πατρίδες»... Οπως παρατηρεί η ιστορικός Τέχνης κ. Μαίρη Μιχαηλίδου «η ένταξη της καλλιτεχνικής έκφρασης στον δημόσιο χώρο αποτελεί την πιο ευαίσθητη και ουσιαστική συμμετοχή του κοινού στον κόσμο της εικαστικής δημιουργίας. Αυτή η ελπιδοφόρος και ελεύθερη διαλογική σχέση της τέχνης με την κοινωνία εντάσσεται αρμονικά στον επίλεκτο τόπο, όπου το πανελλήνιο και παγκόσμιο τοπίο, γεωγραφικό και ιστορικό, επιτρέπει την ανεμπόδιστη θέαση του φορτισμένου με συμβολισμούς και μνήμες μοναδικού δημόσιου χώρου. Γι’ αυτό τον λόγο αποτελεί σημαντικό γεγονός για την Αθήνα μας η δημιουργία του Μνημείου για το Ολοκαύτωμα στη συμβολή των οδών Μελιδόνη, Ευβούλου και Ερμού». Ενας ακόμη «Περίπατος» ξεκινάει φορτωμένος με μνήμες και συγκίνηση, μαζί με οφειλομένη απότιση φόρου τιμής γι’ αυτούς που δεν αξιώθηκαν δικό τους μνήμα. Και οδηγεί τα βήματά μας...
ΥΓ.: Το συλλεκτικό έντυπο υλοποιήθηκε με την ευγενική χορηγία του Μόις Γιουσουρούμ στη μνήμη των γονέων του Νώε και Μαζαλτόβ Γιουσουρούμ

*Στην φωτογραφία από την "Καθημερινή", απεικονίζεται το νέο Μνημείο του Ολοκαυτώματος στην Αθήνα.