Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Πέμπτη 16 Δεκεμβρίου 2010

Ισραήλ: Οι Έλληνες Φίλοι μας


Από την αγγλόφωνη Ισραηλινή εφημερίδα "Jerusalem Post" δημοσιεύουμε δική μας μετάφραση άρθρου που αναφέρεται στις σχέσεις Ελλάδας - Ισραήλ με αφορμή την βοήθεια που έστειλε πρόσφατα η Ελλάδα για την καταπολέμηση των μεγάλων πυργαγιών στην περιοχή της Χάιφα στο Ισραήλ΄.


«ΟΙ ‘ΕΛΛΗΝΕΣ ΦΙΛΟΙ ΜΑΣ»


“The Jerusalem Post” (7.12.2010)


Του Jonathan Beck


http://www.jpost.com/Features/InThespotlight/Article.aspx?id=198323


Η τραγωδία της πυρκαγιάς στο Καρμέλ έδωσε την δυνατότητα στην Αθήνα να αποδείξει ότι η φιλία δοκιμάζεται περισσότερο σε ώρα ανάγκης. Νωρίς την πρωί της περασμένης Παρασκευής άρχισαν να καταφτάνουν πυροσβεστικά αεροσκάφη και πυροσβέστες απ’ όλον τον κόσμο, απαντώντας σε έκκληση του Πρωθυπουργού, Μπενιαμίν Νετανιάχου για βοήθεια στην καταπολέμηση της μεγαλύτερης πυρκαγιάς που έχει γίνει ποτέ στο Ισραήλ. Μόλις λίγες ώρες νωρίτερα οι φλόγες είχαν προκαλέσει των θάνατο 40 και πλέον ανθρώπων, οι περισσότεροι εκ των οποίων ήταν υπάλληλοι της Υπηρεσίας Φυλακών που βρίσκονταν σε λεωφορείο το οποίο εγκλωβίστηκε στις φλόγες. Τα πρώτα αεροσκάφη που κατέφθασαν ήταν κάτι κίτρινα αεροπλάνα από την Ελλάδα που έμοιαζαν με παιχνίδια. Πέταξαν χαμηλά πάνω από την θάλασσα της Μεσογείου ρουφώντας νερό. Μετά πήγαιναν στις χερσαίες περιοχές και πετούσαν το νερό πάνω στις φλόγες.


Εντυπωσιασμένος από την γρήγορη ανταπόκριση της Αθήνας, ο κ. Νετανιάχου δήλωσε ότι «γνώριζα ότι οι Έλληνες είναι φίλοι μας, αλλά δεν κατάλαβα πόσο καλοί φίλοι είναι».


Έπειτα τηλεφώνησε στον Πρωθυπουργό Γιώργο Παπανδρέου για να τον ευχαριστήσει προσωπικά. Αυτά τα αεροπλάνα – τα οποία επισκιάστηκαν αργότερα από τα Ρωσικό Ilyushin και το Αμερικανικό Σούπερ Τάνκερ της Boeing – φάνηκαν τρομερά χρήσιμα διότι στον χρόνο που χρειαζόταν να γεμίσουν με νερό τα τεράστια αεροσκάφη, αυτά είχαν την δυνατότητα να προχωρήσουν σε αρκετές ρίψεις.


Η τραγωδία έδωσε την δυνατότητα στους Έλληνες να αποδείξουν ότι η φιλία δοκιμάζεται περισσότερο σε ώρα ανάγκης. Και το απέδειξαν.


Αυτή η φιλία έχει καλλιεργηθεί με γοργούς ρυθμούς τον τελευταία χρόνο, με έναυσμα την αλλαγή της στάσης του κ. Παπανδρέου σε σχέση με τις προηγούμενες Ελληνικές Κυβερνήσεις. Επιπρόσθετα αντανακλά και μια στενή προσωπική φιλία που άρχισε ανεπίσημα όταν οι δύο Πρωθυπουργοί συνέφαγαν σε εστιατόριο της Μόσχας τον Φεβρουάριο.


Ο Παπανδρέου συναντήθηκε με τον Νετανιάχου όταν η οικονομική κρίση στην χώρα του βρισκόταν στο απόγειό της στα ΜΜΕ. Η Ελλάδα ήταν το κακό παιδί της Ευρώπης. Έπρεπε να ανακτήσει το κύρος της και έπρεπε να το κάνει γρήγορα. Και στον κόσμο της διεθνούς πολιτικής, τίποτα δεν εξυπηρετεί καλύτερα αυτόν τον σκοπό από το να βάζει κάποιος το όνομά του στις Ισραηλινό – Παλαιστινιακές διαπραγματεύσεις, στην προώθησή τους, στην έναρξή τους, στην επανέναρξη ή την επανοριοθέτησή τους. Βάλε τους Εβραίους και του Άραβες να συνομιλήσουν και ο κόσμος θα σε χειροκροτήσει.


Και για να πούμε την αλήθεια., η Αθήνα έχει κάνει ένα καλό ξεκίνημα.


Σε αντίθεση με τις Δυτικές χώρες μέλη της Ε.Ε. ή τις ΗΠΑ, η Ελλάδα έχει αξιοπιστία στην αραβική κοινή γνώμη, κάτι το οποίο καλλιεργήθηκε επί σειρά ετών με διαδοχικές φιλο-Παλαιστινιακές αντι – Ισραηλινές Κυβερνήσεις.


Και ενώ οι αραβικές χώρες έχουν την τάση να είναι προσεχτικές και επιφυλακτικές στην συγκρότηση συμμαχιών με μη Μουσουλμανικές χώρες, το Ισραήλ καλωσορίζει τις νέες ή ενισχυμένες συμμαχίες, ιδιαίτερα στην γειτονιά του.


Τον τελευταίο χρόνο έχει σημειωθεί μια ιδιαίτερη άνθιση στις σχέσεις, ένα είδος ειδυλλίου. Η Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ του κ. Παπανδρέου είναι σαφώς πιο φιλική από τις προηγούμενες Ελληνικές Κυβερνήσεις, αλλά και το Ισραήλ έχει καλούς λόγους για την βελτίωση των σχέσεων, και συγκεκριμένα μετά την ραγδαία επιδείνωση των σχέσεων του με την Τουρκία.


Το επεισόδιο με τον στολίσκο στις 31 Μαΐου επιδείνωσε τις ήδη αποδυναμωμένες σχέσεις με την Άγκυρα, η ηγεσία της οποίας φαίνεται να έχει εσκεμμένα υποβαθμίσει τις σχέσεις με το Ισραήλ και κοιτά προς Ανατολάς φοβούμενη και τα εμπόδια που έχει θέσει η Ε.Ε. στον δρόμο της προς την ένταξη. Μένει να φανεί κατά το πόσο αυτό αποτελεί εσκεμμένη κίνηση που στόχο έχει να κάνει την Ε.Ε. να καλωσορίσει την Τουρκία με τον φόβο «να χάσει την Άγκυρα στους Άραβες» ή εάν πρόκειται για μία πραγματική ιδεολογική τοποθέτηση της Κυβέρνησης του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν. Όπως και να έχει, ή χώρα ήταν επί χρόνια σύμμαχος του Ισραήλ και οι δεσμοί ήταν μέχρι πρότινος ισχυροί τόσο στους τομείς της άμυνας όσο και στου εμπορίου.


Λέγεται ότι πολεμικά αεροσκάφη της Ισραηλινής Πολεμικής Αεροπορίας πέταξαν πάνω από τον τουρκικό εναέριο χώρο στην αποστολή τους να βομβαρδίσουν έναν υπό ανάπτυξη πυρηνικό αντιδραστήρα της Συρίας πριν τρία χρόνια και ότι η αεροπορία πραγματοποιούσε συχνά εκπαιδευτικές πτήσεις στον Τουρκικό εναέριο χώρο συχνά δίπλα σε Τούρκους πιλότους. Η Άγκυρα δεν επιτρέπει πλέον τέτοιες ασκήσεις.


Το Ισραήλ βασίζεται στην δύναμη της αεροπορίας του για την άμυνά του και δεν διαθέτει τον απαραίτητο εναέριο χώρο για ασκήσεις. Επομένως η πρόσκληση να χρησιμοποιηθεί ο Ελληνικός εναέριος χώρος έγινε δεκτή με ενθουσιασμό.


Αλλά τόσο η Ελλάδα και το Ισραήλ έχουν πολλά περισσότερα πράγματα κατά νου πέρα από την αμυντική συνεργασία. Η Αθήνα θα επιθυμούσε διακαώς να δει την ανάπτυξη των εμπορικών σχέσεων τόσο σε ιδιωτικό όσο και σε εθνικό επίπεδο και θαυμάζει τα επιτεύγματα του Ισραήλ στην δορυφορική τεχνολογία, στην γεωργία και στην αφαλάτωση (ένα καυτό ζήτημα για μια χώρα η οποία αντιμετωπίζει και αυτή τα προβλήματα του φαινομένου του θερμοκηπίου).


Και ενώ οι Ισραηλινοί επιχειρηματίες μπορεί να είναι επιφυλακτικοί για επενδύσεις στην Ελλάδα, η χώρα θα καλωσόρισε την εισροή ξένου κεφαλαίο μεταξύ των οποίων και νομίσματος Σέκελ στην τουριστική βιομηχανία της και σε άλλους τομείς.


Ο Παπανδρέου επισκέφθηκε το Ισραήλ στα τέλη Ιουλίου, και ο Νετανιάχου ανταπέδωσε την επίσκεψη σε λιγότερο από ένα μήνα. Από τότε τα πιο υψηλόβαθμα στελέχη του Ελληνικού Υπουργείου Εξωτερικών όπως ο Υπουργός, κ. Δημήτρης Δρούτσας, ο Υφυπουργός του, κ. Δημήτρης Δόλλης και ο Γενικός Γραμματέας, κ. Ιωάννης Ζέππος επισκέφθηκαν τον Ισραήλ τον Οκτώβριο. Μεταξύ των άλλων επισκέψεων που πραγματοποιήθηκαν συγκαταλέγονται και αυτές του Υπουργού Τουρισμού και Πολιτισμού, κ. Παύλου Γερουλάνου και του Αρχηγού της Ελληνικής Αστυνομίας κ. Ελευθέριου Οικονόμου.


Μετά την επίσκεψη του κ. Νετανιάχου ο Υποστράτηγος (εν αποστρατεία), Άμος Γκιλάντ, ο επικεφαλής του Πολιτικού Γραφείου και Επιτελείου Ασφάλειας του Υπουργείου Άμυνας επισκέφθηκε την Ελλάδα στις αρχές Οκτωβρίου. Ακολούθησαν επισκέψεις του Υπουργού Μπένυ Μπέγκιν αργότερα μέσα στον ίδιο μήνα καθώς και του Υφυπουργού Άμυνας, Ματάν Βιλναί στις αρχές Νοεμβρίου. Ο Έλληνας Υπουργός Εθνικής Άμυνας, Ευάγγελος Βενιζέλος έχει ανοικτή πρόσκληση από τον ομόλογό του Εχούντ Μπαράκ.


Πρόσφατα η Ελληνική Κυβέρνηση διοργάνωσε μια σειρά συναντήσεων με υψηλόβαθμους αξιωματούχους για ομάδα Ισραηλινών δημοσιογράφων προκειμένου να παρουσιάσει τους γοργούς ρυθμούς με τους οποίους αναπτύσσονται οι διμερείς σχέσεις. Σε δύο ξεχωριστές συζητήσεις τόσο ο κ. Παπανδρέου όσο και ο κ. Δρούτσας μίλησαν αναλυτικά για τους τομείς στους οποίους η νέα συνεργασία Αθήνας και Ιερουσαλήμ μπορεί να βοηθήσει τις δύο χώρες στην περιοχή.


Ο κ. Παπανδρέου παραδέχθηκε ότι η συμπεριφορά της Τουρκίας λειτούργησε καταλυτικά για την βελτίωση των σχέσεων αλλά τόνισε ότι η Ελλάδα θα χαιρόταν να δει την αποκατάσταση των σχέσεων του Ισραήλ με την Άγκυρα προς όφελος της περιοχής. «Νομίζω ότι έχουμε δει τις δυνατότητες που υπάρχουν και οι οποίες δεν αξιοποιήθηκαν θετικά στις σχέσεις μας», είπε. «Γεγονός είναι ότι αυτό συνέβη τώρα, με την δύσκολη σχέση σας με την Τουρκία. Πρέπει να δημιουργήσουμε -και νομίζω ότι αυτή είναι και η άποψη του Ισραήλ – μια ευρύτερη κατανόηση στην περιοχή για συνεργασία. Οι εντάσεις, είτε προέρχονται από την μια πλευρά ή την άλλη, ή από τρίτη χώρα, είναι γενικά μη εποικοδομητικές. Εγώ θα το έβλεπα θετικά εάν η Τουρκία και το Ισραήλ αποκαθιστούσαν τις σχέσεις τους.»


Ο κ. Παπανδρέου προσπάθησε ακόμα, έστω και αποτυχημένα, να φέρει τον Νετανιάχου και τον Ερντογάν σε μια τριμερή συνάντηση. Οι τρεις τους ήταν να συναντηθούν στο περιθώριο ενός συνεδρίου για την Μεσογειακή Πρωτοβουλία για την Κλιματική Αλλαγή που πραγματοποιήθηκε στην Αθήνα στις 22 Οκτωβρίου, αλλά η Τουρκία ακύρωσε την συμμετοχή της στην συνάντηση.


Τόσο ο κ. Παπανδρέου όσο και ο κ. Δρούτσας δήλωσαν ότι η πολιτική της Ελλάδας απέναντι στο Ισραήλ μπορεί να επηρεάστηκε από την Τουρκία αλλά σίγουρα δεν εξαρτάται απ’ αυτό που θα συμβεί τελικά στις σχέσεις Ιερουσαλήμ- Άγκυρας. Εκτίμηση του κ. Δρούτσα είναι ότι το Ισραήλ επικεντρωνόταν στις σχέσεις με την Τουρκία πριν αυτές καταρρεύσουν και αυτό μπορεί να αποτέλεσε εμπόδιο στην σύσφιξη των σχέσεων με την Ελλάδα, μια κίνηση που σύμφωνα με αυτόν ξεκίνησε το 1999, την τελευταία φορά που βρισκόταν το ΠΑΣΟΚ στην εξουσία.


«Στο παρελθόν την περίοδο από το 1999 – 2004, δεν βλέπαμε αυτά τα θεαματικά, εάν θέλετε να τα αποκαλέσετε έτσι, αποτελέσματα. Γιατί; Γιατί όλη εκείνη την περίοδο το Ισραήλ είχε εστιαστεί πολύ περισσότερο στις σχέσεις του με την Τουρκία. Νομίζω ότι αυτό είναι γεγονός», δήλωσε ο κ. Δρούτσας.


«Αλλά θα είμαι απόλυτα σαφής ότι δεν επιδιώκουμε και δεν ακολουθούμε αυτή την πολιτική απέναντι στο Ισραήλ λόγω της Τουρκίας. Για μας πρόκειται για στρατηγική προσέγγιση. Πρόκειται για μια στρατηγική σχέση που αναπτύσσουμε με το Ισραήλ, αλλά δεν πρέπει να ερμηνευτεί ως ένα εργαλείο για να χρησιμοποιηθεί εναντίον της Τουρκίας. Δεν θεωρούμε τους εαυτούς μας αντικαταστάτες της Τουρκίας, και δεν νομίζω ότι το Ισραήλ βλέπει την Ελλάδα ως αντικαταστάτρια της Τουρκίας».


Αγνοώντας για λίγο το γεγονός ότι η Τουρκία αποτελεί αγκάθι για την ίδια την Ελλάδα – με την κατοχή της Βόρειας Κύπρου – ο κ. Δρούτσας έφτασε στο σημείο ακόμα και να υπονοήσει ότι μπορεί να υπάρξει μια τριμερής συνεργασία στο μέλλον.


«Φανταστείτε το. Υπάρχουν τρεις σημαντικές χώρες στην περιοχή οι οποίες συνεργάζονται στενά. Τουλάχιστον θεωρητικά, αυτή φαίνεται να είναι η σωστή συνταγή για την σταθερότητα στην περιοχή», είπε. Και μετά βέβαια, η Ελλάδα εποφθαλμιά μια θέση στον κατάλογο των μεσολαβητών μεταξύ Ισραήλ και Παλαιστινίων.


Πριν ανέρθει η Κυβέρνηση Παπανδρέου στην εξουσία, η Ιερουσαλήμ είχε δεχθεί κριτική από πολλές Ελληνικές Κυβερνήσεις και ήταν επιφυλακτική για την φιλία των Ελλήνων με τους εχθρούς του Ισραήλ. Στο Ελληνικό Κοινοβούλιο υπάρχει μια αίθουσα με αναμνηστικά κειμήλια από προηγούμενους πρωθυπουργούς. Σε γυάλινη βιτρίνα αφιερωμένη στον πάτερα του κ. Παπανδρέου, τον Ανδρέα, υπάρχουν φωτογραφίες του μαζί με Μουσουλμάνους ηγέτες, ένας κατάλογος των πιο γνωστών εχθρών του Ισραήλ, μεταξύ των οποίων και ο πρώην Πρόεδρος της PLO, Γιασέρ Αραφάτ και ο Λίβυος ηγέτης Μουαμάρ Καντάφι.


Ο νεώτερος Παπανδρέου θέλει να αξιοποιήσει αυτές τις ιστορικές σχέσεις προς όφελος του Ισραήλ και της Ελλάδας. «Μέσω των καλών σχέσεών μας (με τον αραβικό κόσμο) θέλουμε να δούμε πως μπορούμε να διευκολύνουμε ένα ισχυρό κίνημα προς την ειρήνη και την συνεργασία. (Κατά την διάρκεια της πρόσφατής επίσκεψής μου στο Ισραήλ) πήγα επίσης στην Ραμάλα και συνομίλησα με την ηγεσία εκεί. Οτιδήποτε εσείς πιστεύετε ότι μπορούμε να κάνουμε – και το έχω πει αυτό και στους ηγέτες της περιοχής – σε οτιδήποτε μπορούμε να βοηθήσουμε – θα χαιρόμασταν να το πράξουμε», είπε. Δήλωσε ότι η Ελλάδα ενδιαφέρεται να δει πρόοδο στην ειρηνευτική διαδικασία διότι «το Μεσανατολικό άρχισε ως ένα θέμα μεταξύ των Παλαιστινίων και των Ισραηλινών, αλλά τώρα λαμβάνει μια θρησκευτική διάσταση η οποία είναι πολύ πιο επικίνδυνη -και θα έλεγα -πιο μεταδοτική». Ο κ. Παπανδρέου αναφέρθηκε στην ιστορία της χώρας του για να εξηγήσει το γεγονός ότι η Ελλάδα ενδεχομένως να έχει περισσότερες ευαισθησίες για τα διλήμματα του Ισραήλ. «Ζούμε σε μια περιοχή η οποία έχει βιώσει διαχωρισμούς, πολέμους και εθνικές συγκρούσεις στα Βαλκάνια για παράδειγμα και στην Κύπρο – και επομένως γνωρίζουμε τι είναι οι συγκρούσεις. Από την εμπειρία μας, δεν προσεγγίζουμε το θέμα με μια έλλειψη κατανόησης για το τι σημαίνουν οι συγκρούσεις.

Και δεν ερχόμαστε με μαγικές λύσεις», είπε. Ο κ. Δρούτσας χαρακτήρισε τους δεσμούς της Ελλάδας με τον αραβικό κόσμο ως «μακρόχρονες σχέσεις αμοιβαίου σεβασμού και εμπιστοσύνης. Δεν είναι κάτι που αρνούμαι. Δεν θέλω να το αρνηθώ, είναι κάτι σημαντικό και καλό.» Είπε ότι θεωρεί αυτές τις σχέσεις ως «το πλεονέκτημα της Ελλάδος για τον στόχο στον οποίο αναφερθήκαμε – δηλαδή της δημιουργία της ειρήνης και της σταθερότητας στην περιοχή».


Απέρριψε τελείως την ιδέα ότι η ενίσχυση των δεσμών με το Ισραήλ είναι ένα παιχνίδι μηδενικού αθροίσματος σε σχέση με τους Άραβες. «Στην δική μας προσέγγιση, αυτό το σκεπτικό – ότι είσαι με τον έναν ή τον άλλον, δηλαδή εάν κοιτάς περισσότερο προς την μια πλευρά σημαίνει ότι εγκαταλείπεις την άλλη – δεν είναι το σωστό σκεπτικό». «Η ενίσχυση των σχέσεων με το Ισραήλ, το να γίνουμε ένας έμπιστος εταίρος για το Ισραήλ και ένας συνομιλητής αποτελεί το κλειδί για μας. Η Ελλάδα είναι μέλος της Ε.Ε., ας μην το ξεχνάμε αυτό. Η Ε.Ε μπορεί να διαδραματίσει σημαντικό ρόλο σε όλη την περιοχή. Η Ελλάδα είναι η χώρα μέλος της Ε.Ε. η οποία βρίσκεται γεωγραφικά πιο κοντά στην περιοχή. Κατανοούμε καλύτερα το τι συμβαίνει. Γι’ αυτό νομίζω ότι μας αποδέχονται καλύτερα ως συνομιλητές οι παίκτες στην περιοχή».


Στα τέλη Σεπτεμβρίου, η Συρία έγινε η 129ή χώρα που αναγνώρισε την περιοχή που η Ελλάδα χαρακτηρίζει ως την Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας με την επίσημη ονομασία της, Δημοκρατία της Μακεδονίας. Η Ελλάδα απορρίπτει αυτήν την ονομασία φοβούμενη ότι υποδεικνύει εδαφικές βλέψεις εναντίον της Βόρειας επαρχίας της που φέρει το ίδιο όνομα. Στα μέσα Οκτωβρίου σε περιοδεία της περιοχής ο κ. Δρούτσας επισκέφθηκε και την Ιορδανία, την Αίγυπτο, και τον Λίβανο. Η Συρία εξαιρέθηκε από την επίσκεψη.


Ο Έλληνας Υπουργός Εξωτερικών παραδέχθηκε ότι η βελτίωση των σχέσεων της Ελλάδας με το Ισραήλ επηρεάζει τους παραδοσιακούς Άραβες συμμάχους της, όπως αποδεικνύεται από το διπλωματικό βέλος της Συρίας με την αναγνώριση της ΠΓΔΜ ως «Μακεδονία.» «Δεν θα γινόμουν πολύ πιστευτός εάν έλεγα ότι εκείνοι που έχουν πρόβλημα (με τις σχέσεις μας με το Ισραήλ) τις αποδέχονται χωρίς να λένε τίποτα. Βεβαίως βλέπουμε και ακούμε ότι κάποιοι (στον αραβικό κόσμο) κοιτούν προσεχτικά αυτά που συμβαίνουν και αναρωτιούνται που μπορεί να οδηγήσει».


Απέρριψε όμως την ιδέα ότι η Ελλάδα μπορεί να προβεί σε μια επανεκτίμηση των σχέσεών της με τις αραβικές χώρες εάν αυτές θέσουν ως προϋπόθεση την διακοπή των σχέσεων με το Ισραήλ.
«Θα στρέψουμε όλες τις προσπάθειές μας στο να αποφευχθούν οποιαδήποτε τελεσίγραφα από τον οποιονδήποτε. Αλλά δεν νομίζω ότι θα ήταν σοφό ή σοβαρό από την πλευρά μου να μιλήσω για τέτοια θεωρητικά σενάρια», είπε.


Ακόμα περισσότερο από τον κ.Παπανδρέου, ο κ. Δρούτσας υπογράμμισε τις δυνατότητες που έχει η Ελλάδα να συμβάλλει στην ειρηνευτική διαδικασία, αλλά απέφυγε με μεγάλη προσοχή να κάνει δηλώσεις που θα μπορούσαν να θεωρηθούν συγκαταβατικές ή επιβλητικές. «Εμείς στην Ελλάδα, σίγουρα γνωρίζουμε – ας χρησιμοποιήσω αυτή την λέξη – τα όριά μας. Θέλουμε να συμβάλλουμε. Δεν θέλουμε να επιβάλλουμε. Είμαι ρεαλιστής.


Εάν επιθυμούσαμε να επιβάλλουμε κάτι, δεν είμαι σίγουρος ότι θα μπορούσαμε να το κάνουμε. Δεν θέλουμε να δημιουργήσουμε την εικόνα που δημιουργούν κάποιοι εταίροι στην Ε.Ε. ότι έρχεται τώρα η Ευρωπαϊκή Ένωση και προσφέρει όλη την σοφία της. Το κατέστησα αυτό απόλυτα σαφές σε όλες τις συνομιλίες μου στην πρόσφατη επίσκεψή μου στην περιοχή, στους Ισραηλινούς φίλους μας, στους Άραβες φίλους μας, ότι αυτή δεν είναι η εικόνα που φανταζόμαστε για την Ελλάδα. Δεν ερχόμαστε να πούμε θα πρέπει να κάνετε αυτό και αυτό.»


«Γνωρίζω ότι το Ισραήλ τρέφει μεγάλη ευαισθησία γι’ αυτό το θέμα.


Στις συνομιλίες μου δόθηκε η εντύπωση ότι το Ισραήλ πιστεύει ότι δεν είναι πολύ σοφό να υπάρχουν πολλοί μάγειρες στην κουζίνα και ξέρω ότι αυτό ισχύει ιδιαίτερα για την Ε.Ε. Και πάλι η στάση μας είναι ότι: Η Ε.Ε, μπορεί να βοηθήσει, μπορεί να είναι εποικοδομητική, αλλά κατανοώ πλήρως το μήνυμα ότι κανένας δεν θα πρέπει να προσπαθήσει να επιβάλλει πράγματα.»


«Γιατί τολμώ να πιστεύω ότι γίνομαι πιστευτός γι’ αυτό το θέμα; Διότι η Ελλάδα έχει τα δικά της προβλήματα με την Τουρκία, έχουμε το Κυπριακό ζήτημα. Γνωρίζουμε την στάση της Ελλάδας στο Κυπριακό. Ας αφήσουμε τους Ελληνοκύπριους και τους Τουρκοκύπριους να αποφασίσουν ελεύθερα, χωρίς πιέσεις και ψεύτικα χρονοδιαγράμματα, ας τους αφήσουμε να αποφασίσουν ελεύθερα για το μέλλον τους. Αυτό πιστεύουμε ακράδαντα. Η βοήθεια πάντοτε είναι αναγκαία και πολύτιμη, αλλά πρέπει να αφορά την βοήθεια και την στήριξη, δεν θα πρέπει να επιβάλλεται. Γι’ αυτό νομίζουμε ότι γινόμαστε πιστευτοί όταν το λέμε αυτό, διότι έχουμε τις εμπειρίες μας σε αυτό το θέμα, δηλαδή των άλλων που προσπαθούν να βοηθήσουν επιβάλλοντας πράγματα.» Ο κ. Δρούτσας ανέφερε ότι κατά την διάρκεια της επίσκεψής του στο Ισραήλ πληροφορήθηκε για τις εξελίξεις της ειρηνευτικής διαδικασίας και ότι η νέα κατανόηση των πραγμάτων που απέκτησε μπορεί να φανεί χρήσιμη ώστε να επιστρέψουν οι δύο πλευρές στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων. «Θα το πω αυτό ανοικτά. Δεν υπάρχει μεγάλη κατανόηση στην διεθνή κοινότητα και σίγουρα μέσα στην Ε.Ε. για τις θέσεις που εκφράζει το Ισραήλ αυτή την στιγμή. Αυτό είναι γεγονός. Εμείς κατανοούμε πολύ καλύτερα την εσωτερική κατάσταση στο Ισραήλ, για παράδειγμα σε σχέση με το θέμα των εποικισμών. Κατανόησα από αυτές τις συνομιλίες ότι υπάρχει μεγάλη πολιτική ευαισθησία σε σχέση με αυτό το θέμα στο Ισραήλ, και πρέπει να το λάβουμε υπόψη. «Είμαστε σε θέση να μεταφέρουμε αυτές τις ευαισθησίες στους άλλους συνομιλητές μας στην Ε.Ε. ακόμα και στον αραβικό κόσμο. Όταν βλέπεις (το θέμα του παγώματος των οικισμών) μόνο ως παρατηρητής στο εξωτερικό, τότε η Παλαιστινιακή θέση φαίνεται λογική. Αλλά όταν κοιτάξεις το θέμα βαθύτερα, στην Ισραηλινή ψυχή εάν θέλετε, τότε πρόκειται για βαθύτερο πρόβλημα». Προσέθεσε ότι αυτό δεν σημαίνει ότι το Ισραήλ έχει λευκή επιταγή σε ότι αφορά την υποστήριξη της Αθήνας ούτε ότι η Αθήνα θα υποστηρίξει αυτόματα κάθε Ισραηλινή απόφαση. «Εάν το Ισραήλ ή οι Παλαιστίνιοι μπορούν να παρουσιάσουν πειστικά επιχειρήματα, τότε θα λάβουν και την υποστήριξη της διεθνούς κοινότητας. Επομένως εάν το Ισραήλ έχει ένα επιχείρημα σε σχέση με τους Παλαιστινίους, η Ελλάδα δεν θα διστάσει να πει, «Ναι, το Ισραήλ έχει δίκιο.» Εάν όμως δούμε ότι ισχύει το αντίθετο στην πραγματικότητα, η Ελλάδα δεν θα έχει κανένα πρόβλημα να πει στον εταίρο της το Ισραήλ. «Ας καθίσουμε και ας συζητήσουμε ανοικτά. Υπάρχει πρόβλημα με την θέση που υιοθετείτε. Μπορεί η Ελλάδα να επιτύχει την πρόοδο εκεί που έχουν αποτύχει τόσοι άλλοι; Προσφέρει την αγάπη του στο Ισραήλ, αλλά αποφεύγει αυτό που οι Αμερικανοί αξιωματούχοι περιγράφουν κάπως διπλωματικά ως «σκληρή αγάπη».


Και σίγουρα έχει τα χρόνια της εμπειρίας σε σχέση με τους Άραβες ηγέτες οι οποίοι παραδοσιακά τρέφουν καχυποψίες για τους Αμερικανούς, παρά τις δηλώσεις της Κυβέρνησης Ομπάμα περί ίσων αποστάσεων. Επομένως μπορεί να μην είναι ένα σίγουρο στοίχημα αλλά πάντοτε είναι ωραίο να κάνεις καινούργιους φίλους. Και όπως φάνηκε από την πυρκαγιά στο Καρμέλ, ποτέ δεν γνωρίζεις πότε και γιατί θα τους χρειαστείς περισσότερο.

*Στην φωτογραφία από το "Associated Press" διακρίνουμε τον Πρωθυπουργό του Ισραήλ, κ. Μπενιαμίν Νετανιάχου σε χειραψία με τον Έλληνα Πρέσβη, κ. Κυριάκο Λουκάκη, μεταφέροντας τις ευχαριστίες του Ισραήλ προς την Ελλάδα για την βοήθειά της στην κατάσβεση των πυρκαγιών.

Τρίτη 14 Δεκεμβρίου 2010

Ισραηλινές στρατιωτικές βιομηχανίες σε συνομιλίες με τον Ελληνικό Στρατό

Από την αγγλόφωνη Ισραηλινή εφημερίδα "Jerusalem Post" δημοσιεύουμε μετάφραση άρθρου του συντάκτη Yaakov Katz που αναφέρεται στην στρατιωτική συνεργασία Ελλάδας - Ισραήλ.

"Οι Ισραηλινές Στρατιωτικές Βιομηχανίες σε συνομιλίες με τον Ελληνικό Στρατό"

Συμφωνία πολλών εκατομμυρίων δολαρίων στα σκαριά που αφορά στην πώληση οπλικών συστημάτων για τον στόλο των F-16 της Ελληνικής Πολεμικής Αεροπορίας

Του Yaakov Katz

“Jerusalem Post” (12.12.2010)

http://www.jpost.com/Defense/Article.aspx?id=199013


Σε μια προσπάθεια να βελτιώσουν τις σχέσεις τους με την Ελλάδα και να δημιουργήσουν νέες στρατιωτικές συνεργασίες στη Μεσόγειο, οι Ισραηλινές Στρατιωτικές Βιομηχανίες βρίσκονται σε συνομιλίες με την Ελληνική Πολεμική Αεροπορία για μια πιθανή πώληση προηγμένων οπλικών συστημάτων αξίας πολλών εκατομμυρίων δολαρίων.

Μια υψηλόβαθμη Ισραηλινή αμυντική αντιπροσωπεία που απαρτίζεται από αξιωματούχους του Υπουργείου Άμυνας και εγχώριων βιομηχανιών ταξίδεψε πρόσφατα στην Ελλάδα για να συζητήσει την συμφωνία, που θα μπορούσε να περιλαμβάνει οπλικά συστήματα για τον στόλο των αεροσκαφών F – 16, της Ελληνικής Πολεμικής Αεροπορίας.

Οι αξιωματούχοι δήλωσαν ότι η συμφωνία βρίσκεται στα σκαριά εδώ και αρκετούς μήνες από τότε που ο Μπενιαμίν Νετανιάχου έγινε ο πρώτος Πρωθυπουργός στην ιστορία του Ισραήλ που επισκέφθηκε την Ελλάδα τον Αύγουστο.

Ένα από τα εμπόδια στην συμφωνία είναι η κακή κατάσταση της οικονομίας στην Ελλάδα αλλά οι αξιωματούχοι δήλωσαν ότι εξετάζονται δημιουργικοί τρόποι για να μπορέσει η Ελλάδα να πληρώσει για τα συστήματα ώστε να υλοποιηθεί η συμφωνία.

Οι Ισραηλινό – Ελληνικές σχέσεις έχουν αναβαθμιστεί από τότε που έγινε η επιδρομή του Ναυτικού το Μάιο σε τουρκικό στολίσκο που προσπαθούσε να σπάσει τον θαλάσσιο αποκλεισμό της Λωρίδας της Γάζας που έχει επιβληθεί από το Ισραήλ. Αντιδρώντας στην επιδρομή, η οποία κατέληξε με τον θάνατο εννέα Τούρκων πολιτών, η Τουρκία διέκοψε όλες τις στρατιωτικές και πολιτικές σχέσεις της με το Ισραήλ.

Αποκλεισμένη από την Τουρκία, η Ισραηλινή Πολεμική Αεροπορία βρήκε έναν νέο συνεργάτη στην Ελλάδα. Τον τελευταίο χρόνο πραγματοποίησε τέσσερις ασκήσεις στην Ελλάδα, με πιο πρόσφατες αυτές που έλαβαν χώρα τον Οκτώβριο και τον Νοέμβριο. Αυτές οι δύο τελευταίες περιλάμβαναν την ανάπτυξη μοιρών πολεμικών αεροσκαφών και ελικοπτέρων.

Αξιωματούχοι δήλωσαν ότι το Ισραήλ θα συνεχίσει να συνεργάζεται με την Ελλάδα και πιθανότητα θα πραγματοποιήσει ασκήσεις στην Βουλγαρία στις αρχές του 2011.

Την περασμένη εβδομάδα η Ισραηλινή Πολεμική Αεροπορία πραγματοποίησε κοινές ασκήσεις με την Ιταλική Πολεμική Αεροπορία στην Έρημο του Νέγκεβ, μόλις δύο εβδομάδες αφότου είχε ολοκληρωθεί σειρά κοινών ασκήσεων στη Σαρδηνία. Οι ασκήσεις πραγματοποιήθηκαν έξω από την Αεροπορική Βάση της Ούβντα στο Νότο και σε αυτήν συμμετείχαν F – 16 της Ισραηλινής Πολεμικής Αεροπορίας και Ιταλικά αεροσκάφη Tornado.

Η μοίρα των «Ιπτάμενων Δράκων» της Ισραηλινής Πολεμικής Αεροπορίας, που μιμείται τις δυνάμεις του εχθρού, πέταξε εναντίων των Ιταλών.


Πέμπτη 2 Δεκεμβρίου 2010

Wikileaks: Κοινές ανησυχίες Ισραηλινών - Αράβων για το Ιράν, την Χαμάς

Οι πρόσφατες διαρροές διπλωματικών εγγράφων από τα "Wikileaks" έχουν φέρει στην δημοσιότητα σωρεία πληροφοριών που αφορούν και στη Μέση Ανατολή. Ένα ενδιαφέρον στοιχείο των εγγράφων αυτών έγκειται στο γεγονός ότι φαίνεται να επιβεβαιώνονται οι αναλύσεις έγκυρων αναλυτών της Μέσης Ανατολής που στο παρελθόν έχουν αναφερθεί σε μια κοινή αντίληψη μεταξύ του Ισραήλ και των φιλο - Δυτικών Αραβικών κρατών σε σχέση με τους κινδύνους που αφορούν το Ιράν και την Χαμάς. Παραθέτουμε σήμερα μετάφραση ενός εξαιρετικά ενδιαφέροντος άρθρου του Ron Kampeas από το διεθνές "Jewish Telegraphic Agency" (Εβραϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων) που ασχολείται με θέματα που αφορούν τον Εβραϊσμό και το Ισραήλ. Στο άρθρο ο συντάκτης αναφέρεται σε έγγραφα που έφερε στην δημοσιότητα το "Wikileaks" που υποδεικνύον τις κοινές ανησυχίες του Ισραήλ και των φιλο - Δυτικών Αράβων για το Ιράν, ενώ μιλά και για τις ανησυχίες και αναλύσεις που έχουν ανώτατοι Ισραηλινοί αξιωματούχοι για την περιοχή.

«ΤΑ ΤΗΛΕΓΡΑΦΗΜΑΤΑ ΔΕΙΧΝΟΥΝ ΚΟΙΝΕΣ ΑΝΗΣΥΧΙΕΣ ΙΣΡΑΗΛΙΝΩΝ ΚΑΙ ΑΡΑΒΩΝ ΓΙΑ ΤΟ ΙΡΑΝ.»

“Jewish Telegraphic Agency” (30.11.2010)
Του Ron Kampeas

http://www.jta.org/news/article/2010/11/30/2741950/cables-show-shared-israeli-arab-concerns-about-iran

Ουάσιγκτον (JTA) – Μια ματιά στο παρασκήνιο των εξελίξεων που προσφέρουν τα τηλεγραφήματα των WikiLeaks που δημοσιεύθηκαν αυτή την εβδομάδα παρέχουν ενδείξεις για τις προτεραιότητες των ΗΠΑ και των χωρών της περιοχής. Τα δύο θέματα που εμφανίζονται περισσότερο σε σχέση με τη Μέση Ανατολή είναι το Ιράν και η ειρηνευτική διαδικασία Ισραηλινών – Αράβων.

Το Ιράν και η Ειρήνη

Σε ιδιωτικές συζητήσεις οι ηγέτες της Αιγύπτου και του Ντουμπάι μιλούν για την εχθρότητά τους απέναντι στην Χαμάς. Τόσο αυτοί όσο και ο Βασιλιάς της Σαουδικής Αραβίας προειδοποιούν για τους κινδύνους του Ιράν.

Σε απόρρητο τηλεγράφημα από την Πρεσβεία των ΗΠΑ στο Κάιρο προς την Υπουργό Εξωτερικών των ΗΠΑ, Condoleeza Rice, τον Ιανουάριο του 2008, αναφέρεται ότι ο Omar Suleiman, επικεφαλής της Γενικής Διεύθυνσης Πληροφοριών της Αιγύπτου, δήλωσε στον Ρεπουμπλικανό Γερουσιαστή George Voinovich της πολιτείας Ohio ότι «το Ιράν υποστηρίζει την Τζιχάντ και υπονομεύει την ειρήνη και στο παρελθόν έχει υποστηρίξει τους εξτρεμιστές στην Αίγυπτο.» Ο Suleiman δήλωσε ότι η ιρανική υποστήριξη για την Μουσουλμανική Αδελφότητα τους καθιστά «εχθρούς μας».

Σε επιστολή προς την Αμερικανίδα Υπουργό Εξωτερικών, Hilary Clinton, τον Ιανουάριο του 2009, ο Πρέσβης των ΗΠΑ στο Κάιρο έγραψε ότι κατόπιν συζήτησης που είχε με τον Αιγύπτιο Υπουργό Εξωτερικών, Aboul Gheit, είναι σίγουρος ότι ο Πρόεδρος Mubarak της Αιγύπτου, θεωρεί το Ιράν ως «την μεγαλύτερη μακροπρόθεσμη απειλή για την Αίγυπτο τόσο εξαιτίας την ανάπτυξης πυρηνικών δυνατοτήτων όσο και από το γεγονός ότι προσπαθεί να εξάγει την δική του Σιιτική επανάσταση. Σε ότι αφορά την Ισραηλο – Παλαιστινιακή διένεξη, αναφέρεται ότι «ο Mubarak είναι υπερήφανος για τον διαμεσολαβητικό ρόλο που διαδραματίζει η Αίγυπτος και γνωρίζει πολύ καλά ότι η χώρα του είναι ο μοναδικός παίκτης που μπορεί να συνομιλήσει με τους Ισραηλινούς, όλες τις παλαιστινιακές φράξιες και με τις ΗΠΑ. Ο Mubarak μισεί την Χαμάς και την θεωρεί το ίδιο πράγμα με την Μουσουλμανική Αδελφότητα της Αιγύπτου την οποία θεωρεί ως την πιο επικίνδυνη απειλή για τον εαυτό του».

Οι Άραβες ηγέτες του Περσικού Κόλπου έχουν παρόμοιες απόψεις για το Ιράν. Σε επιστολή που εστάλη στην κυρία Rice από τον Γενικό Πρόξενο των ΗΠΑ στο Ντουμπάι τον Ιανουάριο του 2007, αναφέρεται ότι σε συνάντηση με τον Nicholas Burns, Υφυπουργό Εξωτερικών των ΗΠΑ, ο ηγέτης του Εμιράτου, Mohamed Bin Rashid Al Maktoum, «συμφώνησε ότι το Ιράν δεν πρέπει να αποκτήσει πυρηνικά όπλα, αλλά προειδοποίησε για τις τραγικές επιπτώσεις που θα είχε η ανάληψη στρατιωτικής δράσης.» Επιπλέον, το Ντουμπάι συμφώνησε να συνεργαστεί όσον αφορά στις οικονομικές κυρώσεις εναντίον του Ιράν αλλά μόνο εφόσον αυτό γίνει αθόρυβα. Ο ηγέτης του Ντουμπάι δήλωσε επίσης ότι ήλπιζε για την επίτευξη μιας συμφωνίας ειρήνης διότι «αυτό θα καθιστούσε την Χαμάς εχθρό όλων».

Ο Σαουδάραβας Βασιλιάς πήγε το μίσος του για το Ιράν ένα βήμα πιο πέρα λέγοντας στον John Brennan, τον Σύμβουλο του Προέδρου Ομπάμα για θέματα αντιτρομοκρατίας στην Ουάσιγκτον τον Μάρτιο του 2009, ότι μόλις είχε ολοκληρώσει μια τηλεφωνική συνομιλία με τον Υπουργό Εξωτερικών του Ιράν, Manouchechr Mottaki, και ότι τον είχε επιπλήξει λέγοντας ότι το Ιράν «θα πρέπει να σταματήσει να αναμειγνύεται στα θέματα των Αράβων».

«Η επίλυση της Αραβο – Ισραηλινής διένεξης θα ήταν ένα μεγάλο επίτευγμα, είπε ο Βασιλιάς, αλλά το Ιράν θα έβρισκε άλλους τρόπους να δημιουργήσει φασαρίες», λέγεται σε σχετικό τηλεγράφημα. Ο Βασιλιάς συνέχισε λέγοντας ότι «στόχος του Ιράν είναι να δημιουργεί προβλήματα. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι κάτι δεν πάει καλά με αυτούς.»

Η μεταλλασσόμενη προθεσμία για το Ιράν

Σε τηλεγράφημα τον Μάρτιο του 2005, ο Πρέσβης των ΗΠΑ στο Ισραήλ, Daniel Kurtzer, δήλωσε ότι οι φόβοι του Ισραήλ για το πρόγραμμα απόκτηση πυρηνικών όπλων του Ιράν θα έχουν φτάσει στο «σημείο της μη επιστροφής» όταν το Ιράν θα μπορεί να εμπλουτίσει ουράνιο χωρίς βοήθεια – κάτι που πιστεύεται ότι επιτεύχθηκε το 2007.

Τα τηλεγραφήματα δείχνουν ότι οι Ισραηλινοί αξιωματούχοι θεωρούσαν τις διπλωματικές προσπάθειες που γίνονταν σε σχέση με το Ιράν σημαντικές και κρίσιμες. Όμως εξέφρασαν την απογοήτευσή τους με την Ευρωπαϊκή Ένωση, η οποία ήταν «πολύ μαλακιά» σύμφωνα με τον τότε Ισραηλινό Πρωθυπουργό, Ariel Sharon, έγραψε ο Kurtzer. Σε σχέση με μια στρατιωτική επιλογή, σε αντίθεση με το πλήγμα εναντίον του Ιράκ το 1981, ένα πλήγμα εναντίον του Ιράν θα ήταν μια πολύ πιο δύσκολη υπόθεση και επιπλέον θα προκαλούσε μια ισχυρή αντίδραση από τα αραβικά κράτη και τους Παλαιστινίους, παγώνοντας ουσιαστικά την ειρηνευτική διαδικασία».

Τον Μάιο του 2009 σε συνάντηση που είχε με αντιπροσωπεία του Αμερικανικού Κογκρέσου, ο Ehud Barak, ο Υπουργός Άμυνας του Ισραήλ, τόνισε ότι «καμία επιλογή δεν πρέπει να βγει από το τραπέζι στην αντιμετώπιση του Ιράν και της Βόρειας Κορέας».

Ο Barak περιέγραψε τους Ιρανούς ως άτομα που παίζουν «σκάκι και όχι τάβλι», οι οποίοι «θα προσπαθήσουν να αποφύγουν οποιοδήποτε πάτημα για να κατηγορηθούν και θεωρούν το Πακιστάν και τη Βόρεια Κορέα ως πρότυπα σε σχέση με την απόκτηση πυρηνικών όπλων, ενώ αψηφούν την διεθνή κοινότητα». Επιπλέον, ο Barak υπολόγισε ότι υπάρχει ένα παράθυρο 6 – 18 μηνών από την ημέρα της συνάντησης στην διάρκεια του οποίου «είναι βιώσιμη η πιθανότητα να εμποδιστεί το Ιράν να αποκτήσει πυρηνικά όπλα». Μετά απ’ αυτό, είπε ότι «οποιαδήποτε στρατιωτική λύση θα οδηγούσε σε απαράδεκτη παράπλευρη ζημιά».

Επίσης εξέφρασε την ανησυχία ότι εφόσον το Ιράν αναπτύξει πυρηνικές δυνατότητες «άλλα κράτη παρίες ή/και τρομοκρατικές οργανώσεις θα ακολουθούσαν γρήγορα. Τώρα οι Ισραηλινοί αξιωματούχοι δηλώνουν ότι η προθεσμία της «μη επιστροφής» είναι κάποια στιγμή το 2012.

Ανησυχίες για την περιοχή

Σε συνάντηση που είχε ο Αρχηγός της Μοσάντ, Meir Dagan, με τον τότε Δημοκρατικό Γερουσιαστή της πολιτείας του New Jersey, Jon Corzine, στις 13 Μαρτίου του 2005, ο Dagan εξέφρασε της ανησυχίες του για τις επιπτώσεις του τέλους του πολέμου του Ιράκ.

«Ξένοι μαχητές που προέρχονται από το Τατζικιστάν, το Ουζμπεκιστάν, τη Συρία και την Υεμένη έχουν επιστρέψει στις πατρίδες τους αφού πολέμησαν μαζί στο Ιράκ, είπε ο ανώτατος Ισραηλινός κατάσκοπος.

Ο Dagan είπε ότι το Ισραήλ δεν έχει «διασυνδέσεις στο Ιράκ πέρα από την φιλική σχέση με τους Κούρδους.» Όμως, δήλωσε ότι το Ισραήλ ενδιαφέρεται για
τις πιθανές επιπτώσεις που μπορεί να έχει η παρουσία Τζιχαντιστών στις πατρίδες τους, ιδιαίτερα εκείνες τις χώρες όπου οι τοπικές κυβερνήσεις δεν θα είχαν την ικανότητα να αντιμετωπίσουν πλήρως την πρόκληση των εξτρεμιστών.

Σε συνάντηση δύο χρόνια αργότερα, τον Ιούλιο του 2007, με τον Francis Townsend, τον ανώτατο σύμβουλο του Προέδρου Bush για θέματα τρομοκρατίας, ο Dagan έκρουσε τον κώδωνα του κινδύνου για την σταθερότητα στο Πακιστάν.

Σύμφωνα με το σχετικό τηλεγράφημα, «Ο Dagan περιέγραψε ως τον χειρότερο εφιάλτη του ένα Πάκισταν όπου θα κυριαρχούν ριζοσπάστες ισλαμιστές που έχουν στην κατοχή τους ένα πυρηνικό οπλοστάσιο». Ο Dagan είπε ότι η Αλ Κάιντα και οι ομάδες της Παγκόσμιας Τζιχάντ δεν θα συμπεριφερθούν λογικά όταν αποκτήσουν πυρηνικά όπλα επειδή δεν ενδιαφέρονται για την ευημερία των κρατών ή την εικόνα τους στα μέσα μαζικής ενημέρωσης. «Πρέπει να διατηρήσουμε τον (Πρόεδρο Pervez) Musharaf στην εξουσία είπε ο Dagan. Ο Musharaf παραιτήθηκε το 2008 έπειτα από κατηγορίες περί διαφθοράς.

Ένας τρελός γάμος

Ένα απόρρητο έγγραφο από την Πρεσβεία των ΗΠΑ στη Μόσχα με τίτλο «Ένας γάμος στον Καύκασο» αναφέρεται στην ζωή και την κουλτούρα στο Νταγκεστάν, μια επαρχία στον Βόρειο Καύκασο. Η αναλυτική περιγραφή, που βρίθει από αναφορές στα μεθύσια, τα ξεφαντώματα και την πολυσαρκία των ντόπιων, συμπεριλαμβάνει και τα μέλη της Εβραϊκής Κοινότητας, τον αριθμό τους και τις συνήθειές τους.

Ειδική αναφορά γίνεται στον Αρχιραββίνο της Σταυρούπολης, που περιγράφεται ως ένας άνδρας που μοιάζει με τον Shamil Basayev, έναν Τσετσένο ισλαμιστή τρομοκράτη «την ημέρα που έχει ρεπό», φορώντας παντόφλες, μπλουζάκι, καπελάκι του μπείσμπολ, με γενειάδα, ο οποίος τελικά ήταν ο Αρχιραββίνος της Σταυρούπολης. Μας είπε ότι υπάρχουν 12.000 ομόθρησκοί του στην επαρχία. 8.000 βρίσκονται στην πρωτεύουσα, Pyatigorsk. Το 70% είναι Εβραίοι των βουνών που μιλούν Περσικά όπως είναι και αυτός. Οι υπόλοιποι είναι ένα μείγμα Ευρωπαίων, Γεωργιανών και Μπουκαριανών.

Σε άλλο σημείο περιγράφεται η επιμονή που υπάρχει στην περιοχή με θέματα εθνικής ταυτότητας και πως το φαινόμενο είχε αρχίσει να διαδίδεται και μεταξύ των διπλωματών.

«Μετά από μερικές ώρες το κονβόι του Dalgat επέστρεψε με την Aida, με τις κόρνες των αυτοκινήτων να κτυπούν, μιλώντας για τον Dalgat Makhachev, γιό ενός πολιτικού και μεγιστάνα του πετρελαίου, Gadzhi Makchachev. «Ο Dalgat και η Aida βγήκαν από την Rolls Royce και εισήρθαν στην αίθουσα μετά μουσικής από μια χορωδία αγοριών που βρισκόταν κατά μήκος και των δυο πλευρών ενός κόκκινου χαλιού και τα οποία φορούσαν την μεσαιωνική πανοπλία του Νταγκεστάν κρατώντας μικρές ασπίδες και σπαθιά. Η είσοδος του ζευγαριού αποτέλεσε και το σινιάλο για τον τελετάρχη να δώσει το έναυσμα για το ξεκίνημα της γιορτής και μετά από μερικές προπόσεις οι «τσιγγάνοι» Piter άρχισαν την παράστασή τους. (Την επόμενη ημέρα ένας από τους προσκεκλημένους του Gadzhi είπε περιφρονητικά: «Μα τι τσιγγάνοι! Ο επικεφαλής της ορχήστρας ήταν σίγουρα Εβραίος και οι υπόλοιποι ήταν ξανθοί.» Μπορεί να υπάρχει κάποια αλήθεια σε αυτά, όμως, τουλάχιστον δύο από τις κοπέλες που χόρευαν φαίνεται να ήταν Ρόμα».