Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Πέμπτη 22 Ιουλίου 2010

Το Ιράν και η Παγκόσμια Τρομοκρατία

Από την ιστοσελίδα του Ζαν Κοέν αναδημοσιεύουμε την μετάφραση αυτού του άρθρου από το "counterterrorismblog.org" για τις σχέσεις του Ιράν με την παγκόσμια τρομοκρατία.

"Η ακτίνα δράσης της Ιρανικής Παγκόσμιας Τρομοκρατίας"

Πέμπτη, 22 Ιούλιος 2010 10:43
COUNTERTERRORISM. BLOG 10.7.10

http://cohen.gr/newsite/index.php?option=com_content&view=article&id=1260:2010-07-22-07-44-26&catid=34:middle-east&Itemid=60

Του Walid Phares*
Οι Ηνωμένες Πολιτείες συνειδητοποίησαν επώδυνα την απειλή που θέτει ο παγκόσμιος τζιχαντισμός μετά τις τρομοκρατικές επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου 2001. Μέχρι εκείνη την ημέρα, τα υποστηριζόμενα από το Ιράν τρομοκρατικά δίκτυα, όπως η Χεζμπολλά, ευθύνονταν για την δολοφονία περισσότερων Αμερικανών πολιτών από ό,τι η Αλ-Κάιντα. Κατά τα μετέπειτα χρόνια η ισορροπία άρχισε να γέρνει πάλι προς την μεριά του Ιράν. Με τα λόγια του πρώην Αναπληρωτή Υφυπουργού των ΗΠΑ Richard Amritage, η Αλ-Κάιντα μπορεί να είναι η ομάδα “Β” της παγκόσμιας τρομοκρατίας αλλά η Χεζμπολλά είναι η ομάδα “Α”. Πράγματι, οι Χομεϊνιστές του Ιράν είχαν αρχίσει τον πόλεμο εναντίον των ΗΠΑ και άλλων δημοκρατιών χρόνια πριν αρχίσει ο Οσάμα Μπιν Λάντεν το δικό του τζιχάντ.
Η κατάληψη της κυβέρνησης του Ιράν το 1979 από ριζοσπαστικές Ισλαμιστικές δυνάμεις πιστές στον Ayatollah Ruhollah Khomeini αποτέλεσε την επανάσταση μετά την οποία η έτσι ονομαζόμενη Ισλαμική Επανάσταση διαδόθηκε σε ολόκληρη τη Μέση Ανατολή και πέρα από αυτή. Η επανάσταση των Χομεϊνιστών έχει τις ιδεολογικές της ρίζες σε ένα ριζοσπαστικό ισλαμιστικό δόγμα που αντιτίθενται στην πιο παραδοσιακή “Ησυχαστική” σχολή σκέψης μεταξύ των κληρικών της Shia (σημ. μτφρ: του Ισλαμικού Νόμου). Υπό μίαν έννοιαν, οι Χομεϊνιστές συνιστούν στον κόσμο της Shia το αντίστοιχο των Σαλαφιστών εντός του Σουνιτικού κόσμου. Οι Ισλαμιστικές Shia είναι επίσης τζιχαντιστικές με την έννοια ότι διακηρύσσουν την εγκαθίδρυση ενός μελλοντικού Ιμαμάτου (σημ. μτρφ: θρησκευτικού κράτους υπό την ηγεσία του Ιμάμη), ενός είδους Shia του Ισλαμικού Χαλιφάτου, εν ανάγκη με κάθε μέσο, συμπεριλαμβανομένου και αυτού που οι ίδιοι αποκαλούν “Τζιχάντ”, που πρακτικά σημαίνει πόλεμος.
Επειδή δεν είναι σε θέση να προβάλλει ισχυρή συμβατική στρατιωτική ισχύ το Ιράν απειλεί τις Ηνωμένες Πολιτείες, το Ισραήλ και άλλες δημοκρατίες με μη συμβατικά μέσα. Διά της χρήσης των τρομοκρατικών υποκαταστάτων -όπως η Χεζμπολά- η ακτίνα δράσης της Τεχεράνης εκτείνεται σε ολόκληρο τον κόσμο.
Η ΧεζμπολλάΗ δημιουργία της Ιρανο-Συριακής συμμαχίας το 1980 επέτρεψε στην Τεχεράνη να διεισδύουν στις κοινότητες των Σιιτών του Λιβάνου και να δημιουργήσουν παραστρατιωτικές οργανώσεις που του επέτρεψαν να επεκτείνει την επιρροή του στην μεσόγειο./ Διά της Χεζμπολλά το Ιράν ελέγχει τις πηγές μιας μεγάλης θρησκευτικής κοινότητας του Λιβάνου και έχει κατασταθεί η κυρίαρχη δύναμη εντός της χώρας. Το Ιράν είναι ως εκ τούτου σε θέση να αναπτύξει υπερπόντια δίκτυα πολύ ευκολότερα για να εμπλέξουν το Ισραήλ σε μια απευθείας σύγκρουση κατά μήκος των συνόρων του. Περαιτέρω η συμμαχία έχει μεγαλύτερη πρόσβαση Αμερικανικά, Ευρωπαϊκά και άλλα συμφέροντα εκ μέρους του Χομεϊνιστικού καθεστώτος.
Η Χεζμπολλά ήταν ένα Ιρανικό πρόγραμμα, σχεδιασμένο να εξάγει την επανάστασή του παγκόσμια και σύντομα αναδείχθηκε στο πλέον επικίνδυνο τρομοκρατικό δίκτυο. Από την επανάσταση του 1979 οι αγιατολάδες προσκαλούν ριζοσπάστες Σιίτες κληρικούς από το Λίβανο στο Ιράν για θεολογική εκπαίδευση. Επίσης στρατολόγησαν παραστρατιωτικούς, συμπεριλαμβανομένου του Ιμάμη Mughniyeh, που έγινε για χρόνια η κεντρική φιγούρα στο πλέγμα της τρομοκρατίας. Το Σώμα των Ιρανών Φρουρών της Επανάστασης (Pasdaran) εγκαθίδρυσε τις πρώτες βάσεις του στην κοιλάδα Bekaa το 1980. Από εκεί συνδέθηκε με την “Ισλαμική Αμάλ”, ένα παρακλάδι του Κινήματος Αμάλ και μαζί με ριζοσπάστες θρησκευόμενους μελετητές οι οποίοι σπούδασαν στις ιερές πόλεις Qom στο Ιράν και Najaf στο Ιράκ.
Η Χεζμπολλά γεννήθηκε με μια σταδιακή διαδικασία υπό την αιγίδα του Pasdaran και ξεκίνησε από την Bekaa προς το Νότιο Λίβανο και τα νότια προάστια της Βηρυτού. Έλαβε μέρος σε περιορισμένες συγκρούσεις εναντίον θυλάκων των Χριστιανών του Λιβάνου στις αρχές του 1982 και καθώς η Ισραηλινή εισβολή κατέστρεψε στα νότια τις υποδομές της Οργάνωσης για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης (PLO) τον Ιούνιο, το Ιράν έστειλε την Χεζμπολλά στην συμπλοκή. Τα πρώτα της χτυπήματα στράφηκαν εναντίον της Πρεσβείας των ΗΠΑ και των Πεζοναυτών καθώς και των Γαλλικών στρατευμάτων. Καθ’ όλη τη δεκαετία του 1980 η Χεζμπολλά λάμβανε ομήρους Αμερικανούς και Ευρωπαίους πολίτες και ενεπλάκη σε επιχειρήσεις εναντίον των Ισραηλινών δυνάμεων και των τοπικών συμμάχων τους στον Στρατό του Νοτίου Λιβάνου (SLA).
To 1990, η Συρία εισέβαλε στην Ανατολική Βηρυτό, αιχμαλωτίζοντας την κεντρική κυβέρνηση και ενδύοντας την Χεζμπολλά με έναν μανδύα κρατικής νομιμότητας. Το Ιράν ακολούθως κέρδισε έναν τρίτο σύμμαχο στην περιοχή, την υπό Συριακό έλεγχο Δημοκρατία του Λιβάνου. Μετά από μια δεκαετία επιθέσεων, συμπεριλαμβανομένων βομβιστικών επιθέσεων αυτοκτονίας, η χρηματοδοτούμενη από το Ιράν οργάνωση κέρδισε ακόμη μια νίκη όταν το Ισραήλ απεσύρθη από τη γραμμή ασφαλείας στον Νότιο Λίβανο και ο SLA διαλύθηκε.
Το Μάιο του 2000 η Χεζμπολλά ήταν παρατεταγμένη κατά μήκος των διεθνών συνόρων απέναντι στον “Σιωνιστικό Εχθρό”. Διά μέσου των θεσμών του Λιβάνου, των λιμανιών εισόδου, τους συστήματος ασφαλείας, το Ιράν επεξέτεινε τη βάση του μέσα στη χώρα, κερδίζοντας επιπρόσθετη χρηματοδότηση και διείσδυε σε πολλές χώρες ανά τον κόσμο, από την Αφρική μέχρι τη Λατινική Αμερική. Το 2005 η οργάνωση εκφόβισε μέλη της Επανάστασης των Κέδρων χρησιμοποιώντας τρομοκρατία προκειμένου να καταβάλει μια δημοκρατική εξέγερση εναντίον της Χομεϊνικής-Μπααθιστικής κυριαρχίας.
Σύνδεση με τη ΧαμάςΣτις αρχές της δεκαετίας του 1990 το Ιράν τελικώς συνέδεσε την Χαμάς με την Χεζμπολλά. Οι εκατοντάδες τζιχαντιστές που εξορίστηκαν από το Ισραήλ στον Λίβανο απορροφήθηκαν από την Χομεϊνιστική οργάνωση σε διάφορα στρατόπεδα εκπαίδευσης. Η συνάντηση μεταξύ της Χεζμπολλά (μια Σιιτικής Ισλαμιστικής Οργάνωσης) και της Χαμάς (ενός παρακλαδιού της Σουνιτικής Μουσουλμανικής Αδελφότητας) δημιούργησε το πρώτο υβρίδιο Σουνιτών εξτρεμιστών που δρουν σε συνεργασία με Σιίτες φονταμενταλιστές. Η χρηματοδότηση του Ιράν ενίσχυε περαιτέρω τη Χαμάς.
Η νέα στρατηγική συνεργασία έδωσε στο Ιράν επιρροή εντός των Παλαιστινιακών κοινοτήτων, ειδικά στη Γάζα. Ως τζιχαντιστική οργάνωση, η Χαμάς απορρίπτει την ειρηνευτική διαδικασία μεταξύ Ισραηλινών και Παλαιστινίων καθώς δεν αναγνωρίζει την ύπαρξη ενός Εβραϊκού κράτους. Αρχικά, η εκπαίδευση της από την Μουσουλμανική Αδελφότητα και η Ουαχαμπιτική χρηματοδότηση υπαγόρευσαν τις προσπάθειές της εναντίον των διαπραγματεύσεων της PLO με το Ισραήλ αλλά όταν η Χαμάς εισήλθε σε συμφωνία με την Χεζμπολλά και το Ιράν έγινε τμήμα του τοπικού άξονα που λαμβάνει διαταγές από την Τεχεράνη και έτσι έγινε τμήμα της στρατηγικής των αγιατολάχ να επεκταθούν σε όλη την περιοχή και να ανατρέψουν μετριοπαθείς Αραβικές κυβερνήσεις. Το πραξικόπημα της Χαμάς το 2007 εναντίον της Παλαιστινιακής Αρχής σηματοδότησε ότι η Χαμάς είχε γίνει ένα ακόμη Ιρανικό πλοκάμι στην περιοχή.

Τα ανδρείκελα του Ιράν σε Ιράκ και ΑφγανιστάνΤα σχέδια του Ιράν γα το Ιράκ δεν είναι κάτι καινούργιο. Από τις πρώτες μέρες της επανάστασης του 1979, οι Ιρανική κατασκοπεία ενστάλαξε πρόβλημα στις Σιιτικές περιοχές του Ιράκ. Ο μακροπρόθεσμος στόχος θα ήταν να δουν την Σιιτική μειονότητα του Ιράν να συμπαθεί το καθεστώς της Τεχεράνης και να παρέχει μια χερσαία γέφυρα προς τη Συρία και τον Λίβανο στα δυτικά -από την Τεχεράνη μέχρι τη Μεσόγειο. Με το νότιο Ιράκ υπό την κυριαρχία του Ιράν, θα άλλαζε η φύση της σύγκρουσης με το Ισραήλ και θα απειλούντο τα πλούσια σε πετρέλαιο κράτη του Αραβικού Κόλπου.
Η Σιιτική Hizb al-Dawa του Ιράκ πάσχισε για να εγκαθιδρύσει ένα ισλαμιστικό κράτος στην Μεσοποταμία από τη δεκαετία του 1960. Κατά τη διάρκεια του Πολέμου Ιράκ-Ιράν, ο Χομεϊνί σχεδίασε να καταλάβει τη Basra και τις νότιες επαρχίες του Ιράκ και να ανακηρύξει μια Ισλαμική Δημοκρατία εκεί. Μετά την εισβολή του Saddam Hussein στο Κουβέιτ χιλιάδες Σιίτες κατέφυγαν στο Ιράν όπου και εκπαιδεύτηκαν από τους Pasdaran. Η Ταξιαρχία Badr, το Ανώτατο Συμβούλιο για την Ισλαμική Δημοκρατία του Ιράκ και άλλες Ιρακινές φράξιες γεννήθηκαν κατά την εξορία στο Ιράν.
Με την κατάρρευση του Ιρακινού κυβερνώντος κόμματος Baath στα χέρια του υπό τις ΗΠΑ συνασπισμού, το Ιράν ξεκίνησε άλλη μία μυστική εισβολή στο Ιράκ αποστέλλοντας πράκτορες, ειδικές δυνάμεις και εκπαιδευτές της Χεζμπολλά σε όλες τις Σιιτικές περιοχές της χώρας. Το Ιράν διείσδυσε στα περισσότερα πολιτικά κόμματα με Ισλαμιστικές (Σηιτικές) τάσεις και οργάνωσε μια περήφανη φιλο-Χομεϊνική δύναμη: τον Στρατό του Mahdi (σημ. μτρφ: Στρατό του Μεσσία). Το Ιράν, η Συρία και η Χεζμπολλά εργάστηκαν από κοινού για να εγκαθιδρύσουν μια “φιλο-αξονική” δύναμη εντός του Ιράκ.
Στο Αφγανιστάν οι στρατηγοί του Ιράν παρέμειναν απτόητοι από την παρουσία των ΝΑΤΟ-ικών δυνάμεων μετά το 2001. Παρά την κατάρρευση του καθεστώτος των Ταλιμπάν εκείνη τη χρονιά, η Τεχεράνη διείσδυσε στην Σιιτική κοινότητα των Χαζάρων του Αφγανιστάν στο κέντρο της χώρας και παρείχε υλικοτεχνική υποστήριξη στην εξέγερση των Ταλιμπάν. Προφανώς το Ιρανικό καθεστώς ενδιαφέρεται να εξοστρακίσει τις προσπάθειες υπό τις ΗΠΑ, αδυνατίζοντας την κυβέρνηση Καρζάι στην Καμπούλ και να αποσύρει την επιρροή του στην χώρα αυτή της Κεντρικής Ασίας. Και η ακτίνα δράσης της Τεχεράνης στο Αφγανιστάν θα αυξηθεί μόνο καθώς το Πακιστάν θα γίνεται ολοένα και πιο ασταθές.
Διεισδύοντας στην Αραβία: Υεμένη, Σαουδική Αραβία και Κόλπος
Κατά τη διάρκεια των τελευταίων ετών, η Τεχεράνη έχει διευρύνει τις ανατρεπτικές δραστηριότητές τις στην Αραβική Χερσόνησο, διαπληκτιζόμενη με τα Αραβικά κράτη του Μπαχρέιν και των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων στο Κόλπο. Αν και τα ΗΑΕ ισχυρίζονται πως η νήσος Αμπού Μούσα είναι τμήμα της εδαφικής της κυριαρχίας, Ιρανικές δυνάμεις το έχουν καταλάβει, και απορρίπτουν τις εκκλήσεις να αποχωρήσουν. Πρόσφατες δηλώσεις των Χομεϊνιστών κληρικών υποστηρίζουν ότι το Μπαχρέιν, επίσης, είναι ιρανική κτήση με το όνομα Νήσος Mishmahig, και αυτό προκάλεσε μια σοβαρή διπλωματική κρίση με το μικρό βασίλειο.
Πίσω από αυτές τις ιστορικές διαφωνίες βρίσκονται μεγαλύτερες γεωπολιτικές φιλοδοξίες. Το Ιράν έχει ήδη επενδύσει μεγάλα χρηματικά ποσά για το πετρέλαιο στα ΗΑΕ, με στόχο την επέκταση της πολιτικής και στρατιωτικής επιρροής του στις χώρες του Κόλπου. Οι Ιρανικές μυστικές υπηρεσίες έχουν επίσης επεκτείνει τα στοιχεία και τα στελέχη της στη μεγάλη κοινότητα Σηιτών του Μπαχρέιν.

Στην με Σουνιτική πλειοψηφία Υεμένη, τα δίκτυα της Pasdaran έχουν γαντζώθηκε στους Houthis, οι οποίοι κάνουν ένοπλη εξέγερση στο βόρειο άκρο της χώρας. Ο Πρόεδρος της Υεμένης Ali Abdallah Saleh κατηγόρησε το Ιράν και τη Χεζμπολλά για εκπαίδευση των επαναστατών, οι οποίοι πολέμησαν εναντίον των κυβερνητικών δυνάμεων και επιτέθηκαν σε Σαουδαραβικές θέσεις κατά μήκος των συνόρων. Έως το 2009, οι Χομεϊνιστές εγκατέστησαν στην πράξη στρατιωτικό θύλακα στο νότιο άκρο της Αραβικής Χερσονήσου, που απειλεί τη Σαουδική Αραβία και την πιο ευαίσθητη επαρχία της, τη Hejaz που φιλοξενεί τα ιερότερο τεμένη του Ισλάμ, της Μέκκας και της Μεδίνας.

Στοχεύοντας την Βόρεια ΑφρικήΑν και η Βόρεια Αφρική έχει φιλοξενήσει σχεδόν αποκλειστικά Σαλαφιστές τζιχαντιστές, έχει παρατηρηθεί αυξημένη δραστηριότητα εκ μέρους των Σιιτών πρακτόρων της Τεχεράνης. Σύμφωνα με τις Μαροκινές αρχές, το Ιράν έχει χρηματοδοτήσει τα θρησκευτικά ιδρύματα, των οποίων η πρώτη αποστολή είναι να μετατρέψει Σουνίτες σε Σιίτες, σε ό, τι ονομάζεται ως "Tashyeeh." Το 2009 και το 2010, η κυβέρνηση Ραμπάτ έκλεισε αρκετές από αυτές τις οντότητες και συνέλαβε ανθρώπους που ασχολούνται με αυτές.
Επιπλέον, πηγές της αντιπολίτευσης του Μαρόκου και της Αλγερίας θεωρούν ότι το Ιράν προσπαθεί να πείσει τους Αλγερινούς να προχωρήσει σε συμφωνίες συνεργασίας παρόμοιες με τις συνθήκες Ιράν-Συρίας ή με τις πιο πρόσφατες συμφωνίες Συρίας-Τουρκίας. Εάν αυτή η ώθηση επρόκειτο να αποδώσει καρπούς, τα οφέλη για την Τεχεράνη θα ήταν ανυπολόγιστα. Όχι μόνο οι Χομεϊνιστές θα είχαν μια στέρεη βάση στα νότια της Μεσογείου, αλλά θα αποκτούσαν επίσης μια ευρεία πύλη στα ασθενή κράτη της Κεντρικής Αφρικής και πέραν αυτής.
Η Χεζμπολλά διεισδύει στην ΑίγυπτοΕν τω μεταξύ, τον περασμένο χρόνο στην Αίγυπτο, η κυβέρνηση του Χόσνι Μουμπάρακ κατηγόρησε τη Χεζμπολλά για τη δημιουργία στοιχείων στο εσωτερικό της χώρας και για το σχεδιασμό επιθέσεων εναντίον Αιγυπτιακών και Δυτικώς στόχων. Η Αίγυπτος, η πιο πυκνοκατοικημένη και πιο ισχυρή αραβική χώρα με πλειοψηφία Σουνιτών, έχει γίνει σημαντικά στόχος από Σουνιτικά Σαλαφιτικά τρομοκρατικά δίκτυα. Η νέα προσθήκη στοιχείων της Χεζμπολλά που δρουν στο εσωτερικό αυξάνει δραματικά τον κίνδυνο που αντιμετωπίζει η Αίγυπτος από τζιχαντιστές.

Αιγυπτιακά δικαστήρια έχουν καταδικάσει έναν αριθμό Λιβανέζων μελών της Χεζμπολλά καθώς και Αιγυπτίων πολιτών που εργάζονταν γι’ αυτούς. Από τη Βηρυτό, ο γενικός γραμματέας της Χεζμπολλά απηύθυνε σωρεία απειλών προς την κυβέρνηση του Προέδρου Μουμπάρακ, ισχυριζόμενος ότι η Χεζμπολλά και η «Ισλαμική Αντίσταση» έχουν το δικαίωμα να δραστηριοποιούνται από οποιοδήποτε αραβικό και τον ισλαμικό έδαφος ενάντια στους εχθρούς τους, κυρίως εναντίον του Ισραήλ. Ο Χασάν Νασράλα απείλησε προηγουμένως το Κάιρο, όταν προέτρεψε τις αιγυπτιακές ένοπλες δυνάμεις να επαναστατήσουν εναντίον της κυβέρνησής τους.

Ωστόσο, η Ιρανική στρατηγική για την οικοδόμηση τρομοκρατικών δικτύων κατά μήκος της κοιλάδας του Νείλου μέσω της Χεζμπολλά δεν έχει περιοριστεί στην Αίγυπτο. Το Σουδάν, του οποίου το καθεστώς από το 1989 είναι τόσο ισλαμικό όσο και τζιχαντιστικό, έχει επαναπροσεγγίσει την Τεχεράνη. Αυτή η σύγκλιση συμφερόντων μεταξύ των ελίτ των δύο κρατών- παρία έχει αυξηθεί μόνο αφότου το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο κατηγόρησε τον Σουδανό δικτάτορα Ομάρ αλ Μπασίρ για τη γενοκτονία στο Νταρφούρ. Τις επόμενες εβδομάδες και μήνες μετά την απαγγελία κατηγοριών, οι αντιπροσωπείες της Χεζμπολλά ακολουθούμενες από Ιρανούς εκπροσώπους υποστήριξαν τον Bashir εναντίον της Δύσης, και, επομένως εναντίον των εξεγέρσεων των Αφρικανών στα νότια, τα δυτικά και τα ανατολικά της ταραγμένης χώρας.

Η πρόσβαση του Ιράν στο Σουδάν έφερε επίσης στρατηγικά πλεονεκτήματα στην Pasdaran: οι μυστικές υπηρεσίες της Χεζμπολλά και του Ιράν ωφελήθηκαν από την τεράστια έκταση γης με τη δημιουργία στρατιωτικών βάσεων και με την εκπαίδευση πολιτοφυλακών των καθεστώτος για δυνητικές μελλοντικές συγκρούσεις. Με τη σύνδεσή της με το Σουδάν, η Χεζμπολλά και οι Ιρανοί χορηγοί της έχουν τώρα ένα πλήθος στα νότια της Αιγύπτου, από όπου μπορούν να έχουν πρόσβαση στην Ερυθρά Θάλασσα μέσω του Πορτ Σουδάν και να χρησιμοποιούν διαδρόμους προς την Ερυθραία και το Τσαντ.

Εγκαταστάσεις σε Ανατολική και Δυτική ΑφρικήΠρος το τέλος του 2008 και του 2009, έντονες επαφές μεταξύ των εκπροσώπων του πρόεδρου του Ιράν Μαχμούντ Αχμαντινετζάντ και αξιωματούχων της Ερυθραίας κατέληξαν στην υπογραφή μιας συμφωνίας για τη χορήγηση διευκολύνσεων για το Ναυτικό του Ιράν κατά μήκος των ακτών της Ερυθραίας. Αυτή η στρατηγικής σημασίας εξέλιξη έδωσε τους Χομεϊνιστές εκατοντάδες μίλια πρόσβασης στην Ερυθρά Θάλασσα. Ενώ οι αμερικανικές και συμμαχικές ναυτικές δυνάμεις αποτρέπουν το Ιράν στον Περσικό Κόλπο, τα Ιρανικά κεφάλαια, αν και όχι τόσο περίπλοκα όσο οι δυτικές δυνάμεις στην περιοχή, μπορούν τώρα να δράσουν στην Ερυθρά Θάλασσα. Πράγματι, όπου πηγαίνει το Ιρανικό καθεστώς, η Χεζμπολλά ακολουθεί. Το Ισραήλ επομένως περιβάλλεται από εντολοδόχους του Ιράν και το Κέρας της Αφρικής βρίσκεται υπό τον αυξανόμενο κίνδυνο που τίθεται από τον άξονα αντίστασης.

Το Ιράν έχει επίσης εργαστεί για να διεισδύσει στη Δυτική Αφρική από το 1980. Εκμεταλλευόμενη το σημαντικό μέγεθος των Λιβανέζικων κοινοτήτων στη Σενεγάλη, τη Λιβερία, τη Σιέρα Λεόνε, την Ακτή Ελεφαντοστού, το Μπενίν και τη Νιγηρία, η Χεζμπολλά έχει αναπτύξει οικονομικά και κατασκοπευτικά δίκτυα που εκτείνονται σε όλη την περιοχή. Αυτή η αύξηση δραστηριοτήτων που υποστηρίζονται από το Ιράν στη Δυτική Αφρική θα μπορούσε να έχει αρνητικές επιπτώσεις στον συντονισμό ασφάλειας μεταξύ των χωρών αυτών και της Δύσης, συμπεριλαμβανομένων των ΗΠΑ και της Ευρώπης.
Το Ιράν στην ΕυρώπηΑπό την έτσι-λεγόμενη «Ισλαμική Επανάσταση», το Ιράν έχει αναλάβει φαύλες δραστηριότητες μυστικών υπηρεσιών σε όλη την Ευρώπη, εκφοβίζοντας και ενίοτε δολοφονώντας μέλη της αντιπολίτευσης και διαφωνούντες. Αλλά η πιο επικίνδυνη παρουσία της Τεχεράνης στην Ευρώπη έρχεται με τη μορφή ενεργών στοιχείων της Χεζμπολλά. Από το 9 / 11, ορισμένες ευρωπαϊκές κυβερνήσεις έχουν εντοπίσει δραστηριότητες της Χεζμπολλά στο έδαφός τους. Πράγματι, η Γερμανία έχει συλλάβει και δικάσει μέλη της οργάνωσης που σχεδίαζαν παράνομες δραστηριότητες.

Το Ιράν έχει επεκτείνει τη στρατηγική τους ακτίνα δράσης στις Ευρωπαϊκές χώρες, με τη διείσδυσή του μέσω κατασκοπευτικών και τρομοκρατικών δικτύων και αποδυναμώνοντας την απόφασή τους να ενώσουν τις δυνάμεις τους με τις ΗΠΑ για κυρώσεις ή άλλα κατασταλτικά μέτρα κατά της Τεχεράνης.

Εκτεινόμενο μέχρι την Αμερική ΉπειροΤο μακρύτερο χέρι του Ιράν τεντώνεται μέχρι τη Λατινική Αμερική. Από τις αρχές της δεκαετίας του 1990, η Χεζμπολλά είχε καθιερώσει μια παρουσία στην τρι-συνοριακή περιοχή μεταξύ της Βραζιλίας, της Αργεντινής και της Παραγουάης. Αυτή η παράνομη ζώνη επιτρέπει στο δίκτυο των Χομεϊνιστών να αναπτύξει παράνομες οικονομικές δραστηριότητες και να εκπαιδεύει και να σχεδιάζει τρομοκρατικές επιθέσεις στην περιοχή. Το 1992 η βομβιστική επίθεση στην Ισραηλινή πρεσβεία στο Μπουένος Άιρες και το 1994 η βομβιστική επίθεση σε Εβραϊκό κέντρο είναι χαρακτηριστικά παραδείγματα των τρομοκρατικών δραστηριοτήτων της Τεχεράνης και της παγκόσμιας εμβέλειας της.

Με την άνοδο του καθεστώτος του Ούγκο Τσάβες στη Λατινική Αμερική η παρουσία του Ιράν διευρύνθηκε ακόμη περισσότερο. Ο ισχυρός άντρας της Βενεζουέλας έχει υπογράψει πολλές συμφωνίες με το καθεστώς Αχμαντινετζάντ, στις οποίες περιλαμβάνεται από τον Απρίλιο του 2009 μια Συνθήκη άμυνας που προβλέπει στρατιωτική συνεργασία και συνεργασία των υπηρεσιών πληροφοριών. Η Βενεζουέλα έχει χορηγήσει στη Χεζμπολλά άδεια εργοστάσια για να οργανώσουν την παρουσία τους υπό την προστασία των Pasdaran του Ιράν και των τοπικών υπηρεσιών πληροφοριών, και σύμφωνα με εκθέσεις του Αμερικανικού Υπουργείου Άμυνας, οι Βενεζουελάνοι παρέχουν στις Ιρανικές μονάδες την διδασκαλία της ισπανικής γλώσσας, με στόχο την ενσωμάτωσή τους στο πλαίσιο των χωρών της Λατινικής Αμερικής. Μία από τις πιο επικίνδυνες πτυχές της παρουσίας του Ιράν στη Βενεζουέλα είναι η αυξανόμενη ικανότητα να εγκαταστήσει Ιρανικούς πυραύλους που στοχεύουν τις Ηνωμένες Πολιτείες και άλλες χώρες της περιοχής.

Όσο για σήμερα, η εμβέλεια του Ιράν εντός των Ηνωμένων Πολιτειών είναι κατά κύριο λόγο-αλλά όχι αποκλειστικά-στα χέρια των δικτύων της Χεζμπολλά, η οποία έχει προσπαθήσει να προσλάβει νέους πράκτορες, από τότε που εγκαθίδρυσαν τις δικές τους βάσεις στο Λίβανο τη δεκαετία του 1980. Εργαζόμενοι φυσικά μέσω των Λιβανέζικων κοινοτήτων, αρχίζοντας με τις βάσεις τους στη χώρα καταγωγής, η Χεζμπολλά εγκαθιστά ομάδες και στοιχεία στο εσωτερικό των ΗΠΑ σε πολιτείες όπως το Μίτσιγκαν, η Νέα Υόρκη και η Βόρεια Καρολίνα.

Οι κύριες δραστηριότητες που εντοπίστηκαν από τις αμερικανικές αρχές επιβολής του νόμου επικεντρώνονται στο λαθρεμπόριο, στη συλλογή κεφαλαίων, και στην παροχή υλικής υποστήριξης προς τη μητρική οργάνωση στον Λίβανο. Όμως η Χεζμπολλά έχει αποκτήσει πολύτιμη πείρα από τη διείσδυση στο Λίβανο, την Αίγυπτο, το Ιράκ, την Υεμένη και τις χώρες της βόρειας Αφρικής, η οποία πείρα επιτρέπει στο Ιράν να κάνει σημαντικές ζημιές στις ΗΠΑ σε περίπτωση ανοικτής σύγκρουσης. Οι Αμερικανικές αρχές επίσης παρακολουθούν την χρηματοοικονομική παρουσία του Ιράν στις ΗΠΑ, με πρόσφατες ανακαλύψεις που δείχνουν πως Ιρανικές εταιρείες είναι κάτοχοι περιουσιακών στοιχείων ακόμη και στο Μανχάταν.
Διαμεσολαβητές: το ΑΚP της Τουρκίας και το ΚατάρΚατά τη διάρκεια των τελευταίων ετών, δύο ακόμη κυβερνήσεις της Μέσης Ανατολής -υποτίθεται στενοί σύμμαχοι των ΗΠΑ-συνδράμουν το Ιράν στις προσπάθειές του να βγει από τη διεθνή απομόνωση. Από το 2002 η Τουρκία κυβερνώμενη από το Κόμμα της Ισλαμικής Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (ΑΚΡ), έχει σιγά σιγά μετατραπεί να υποστηρικτή της πολιτικής του Ιράν, συμπεριλαμβανομένου του πυρηνικού προγράμματος της Τεχεράνης. Ο Τούρκος πρωθυπουργός Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν στήριξε πρόσφατα την αμφιλεγόμενη επανεκλογή του Αχμαντινετζάντ παρά τη μαζική δημοκρατική αντιπολίτευση στο εσωτερικό του Ιράν. Οι Ισλαμιστές της Άγκυρας απέρριψαν επίσης τις κυρώσεις του ΟΗΕ για το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν.

Σύμφωνα με αρκετές Αραβικές κυβερνήσεις, το Κατάρ, το οποίο χρηματοδοτούσε το δίκτυο Αλ Τζαζίρα από τα τέλη της δεκαετίας του 1990, έκανε τη ζωή ευκολότερη για το Ιρανικό καθεστώς στην περιοχή. Ο Εμίρης του Κατάρ έκανε διπλωματικούς ελιγμούς για να εμποδίσει τον ΟΗΕ από την εφαρμογή της Απόφασης του Συμβουλίου Ασφαλείας 1559, η οποία προβλέπει τον αφοπλισμό της Χεζμπολλά στο Λίβανο. Αντί γι’ αυτό, το Κατάρ διοργάνωσε μια αντι-διάσκεψη στην Ντόχα το 2008 για να βοηθήσει την Χεζμπολλά να ενσωματωθεί στην λιβανική κυβέρνηση εις βάρος της δημοκρατικής Επανάστασης των Κέδρων.
Η Ιρανική ΑπειλήΗ απειλή από το Ιράν υπερβαίνει κατά πολύ την επιδίωξη απόκτησης πυρηνικών όπλων. Η χρήση εντολοδόχων τρομοκρατών και η δημιουργία ενός παγκόσμιου τρομοκρατικού δικτύου υπήρξε ένας από τους παλαιότερος λόγους αντιδικίας με τη Δύση. Παρά το σημερινό ενδιαφέρον για τους Ταλιμπάν και την αλ-Κάιντα, καμία ομάδα δεν είχε μεγαλύτερη συμμετοχή στην παγκόσμια τρομοκρατία από τη Χεζμπολλά, και κανένα κράτος δεν έχει αποδειχθεί καλύτερος και πιο συνεπής προστάτης της από το Ιράν.

Από μια Αμερικανική άποψη αντιμετώπισης της τρομοκρατίας οι απειλές που τίθενται από το Ιράν, η Χεζμπολλά και το παγκόσμιο τρομοκρατικό δίκτυό της είναι το σημαντικό. Όμως, η προσθήκη πυρηνικών όπλων σε αυτό το παγκόσμιο δίκτυο των Χομεϊνιστών μπορεί κάλλιστα να αποδειχθεί τόσο επικίνδυνη αν όχι περισσότερο από πυρηνικά όπλα στα χέρια της Αλ Κάιντα.
* Ο Δρ Walid Phares είναι διευθυντής του “Future of Terrorism Project” του Ιδρύματος για τη Άμυνα της Δημοκρατίας. Διδάσκει παγκόσμιες στρατηγικές στο National Defense University και είναι ο συγγραφέας του βιβλίου: “Η Αντιπαράθεση: Κερδίζοντας τον πόλεμο κατά του Μελλοντικού Τζιχάντ”.
------------------
Η "Παγκόσμια Ιρανική Τρομοκρατική Εμβέλεια" δημοσιεύθηκε αρχικά το καλοκαίρι του 2010 στο περιοδικό InFocus. Το άρθρο αυτό παρουσιάζει τη γεωπολιτική επέκταση του Iρανικού καθεστώτος καθώς και της τρομοκρατίας και τη στρατηγική της εμβέλεια σε όλο τον κόσμο. Το Ιράν έχει αναπτύξει όπλα, έχει δημιουργήσει τρομοκρατικά δίκτυα και έχει καθιερώσει ένα σύστημα συμμαχιών, προκαλώντας και απειλώντας την περιοχή και τη διεθνή κοινότητα.
http://counterterrorismblog.org/2010/07/irans_global_terrorist_reach.php

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου