Η ομιλία της Αντιπροέδρου της Ισραηλινής Κνέσετ (κοινοβουλίου), κυρίας Ρουχάμα Αβραχάμ, στην τελετή των αποκαλυπτηρίων του Μνημείου του Ολοκαυτώματος στην Αθήνα, που έλαβε χώρα προχτές δεν άρεσε στον γνωστό δημοσιογράφο Ζάν Κοέν, διότι όπως ισχυρίζεται είχε και πολιτική χροιά, καθώς η κ. Αβραχάμ μίλησε μεταξύ άλλων και για το Ισραήλ, την διαμάχη με τους Παλαιστινίους, την Χεζμπολάχ και την Χαμας.
Σύμφωνα με τον κύριο Κοέν, η Αβραχάμ εκπροσωπούσε την Κυβέρνηση του Ισραήλ ως «Εβραία και όχι Ισραηλινή». Αναφέρει δε, ότι η Αντιπρόεδρος της Κνεσέτ θα μπορούσε να είχε μιλήσει για το κύμα του αντισημιτισμού που έχει κατακλύσει την Ευρώπη και «όχι να κάνει μαθήματα πολιτικής και να μιλά για τους στρατηγικούς στόχους του Ισραήλ.»
Οι απόψεις του κυρίου Κοέν είναι βεβαίως πάντοτε σεβαστές, αλλά αφού εξετάσαμε προσεκτικά την ομιλία της κυρίας Αβραχάμ ζητώντας αντίτυπο από την Πρεσβεία του Ισραήλ στην Αθήνα, το «ΑΙΤ» θεωρεί ότι ο Ζαν Κοέν έχει άδικο για τρεις λόγους:
Πρώτον, αδικεί την κυρία Αβραχάμ. Στην ομιλία της, η κυρία Αβραχάμ δεν μίλησε μόνο για το Ισραήλ. Αντίθετα, χαιρέτισε την Ελληνική Κυβέρνηση και την Εβραϊκή Κοινότητα της Ελλάδας για την ανέγερση του Μνημείου, λέγοντας ότι με αυτό τον τρόπο, αποδίδεται φόρος τιμής στους έξι εκατομμύρια Εβραίους που χάθηκαν στο Ολοκαύτωμα, μεταξύ των οποίων και 67 χιλιάδες Έλληνες Εβραίοι.
Σύμφωνα με τον κύριο Κοέν, η Αβραχάμ εκπροσωπούσε την Κυβέρνηση του Ισραήλ ως «Εβραία και όχι Ισραηλινή». Αναφέρει δε, ότι η Αντιπρόεδρος της Κνεσέτ θα μπορούσε να είχε μιλήσει για το κύμα του αντισημιτισμού που έχει κατακλύσει την Ευρώπη και «όχι να κάνει μαθήματα πολιτικής και να μιλά για τους στρατηγικούς στόχους του Ισραήλ.»
Οι απόψεις του κυρίου Κοέν είναι βεβαίως πάντοτε σεβαστές, αλλά αφού εξετάσαμε προσεκτικά την ομιλία της κυρίας Αβραχάμ ζητώντας αντίτυπο από την Πρεσβεία του Ισραήλ στην Αθήνα, το «ΑΙΤ» θεωρεί ότι ο Ζαν Κοέν έχει άδικο για τρεις λόγους:
Πρώτον, αδικεί την κυρία Αβραχάμ. Στην ομιλία της, η κυρία Αβραχάμ δεν μίλησε μόνο για το Ισραήλ. Αντίθετα, χαιρέτισε την Ελληνική Κυβέρνηση και την Εβραϊκή Κοινότητα της Ελλάδας για την ανέγερση του Μνημείου, λέγοντας ότι με αυτό τον τρόπο, αποδίδεται φόρος τιμής στους έξι εκατομμύρια Εβραίους που χάθηκαν στο Ολοκαύτωμα, μεταξύ των οποίων και 67 χιλιάδες Έλληνες Εβραίοι.
Η Ισραηλινή βουλευτής ανέφερε επίσης ότι είναι σημαντικό ότι τα αποκαλυπτήρια έλαβαν χώρα στην Αθήνα, την κοιτίδα της Δημοκρατίας, λέγοντας χαρακτηριστικά ότι «το ισχυρό σύμβολο της Ακρόπολης . . μας υπενθυμίζει πως νοσηρά φαινόμενα όπως ο ρατσισμός, ο αντισημιτισμός και η ξενοφοβία δεν έχουν καμία θέση στη δημοκρατία και στις ελεύθερες κοινωνίες.» Επίσης, μίλησε για την ανάγκη της «διδασκαλίας του Ολοκαυτώματος», αναφέροντας ότι πραγματοποιείται και σε ελληνικά σχολεία και ολοκλήρωσε την ομιλία της λέγοντας ότι «η αιώνια μνήμη των θυμάτων πρέπει να μας ενώσει «για να φωνάξουμε όλοι μαζί: Ποτέ πια ξανά!» Επομένως, δεν είναι αλήθεια ότι η Αβραχάμ δεν τίμησε τους Έλληνες Εβραίους και την Ελλάδα, μιλώντας μόνο για το Ισραήλ, όπως υπονοεί ο κ. Κοέν.
Δεύτερον, ο ισχυρισμός ότι η Ρουχάμα Αβραχάμ ήρθε να εκπροσωπήσει το Ισραήλ «ως Εβραία και όχι Ισραηλινή» είναι ένα αυτοαντικροούμενο επιχείρημα. Για έναν Εβραίο Ισραηλινό η εβραϊκή ταυτότητα και το Κράτους του Ισραήλ είναι δύο πράγματα αλληλένδετα. Το Κράτος του Ισραήλ δημιουργήθηκε με απόφαση του ΟΗΕ μετά το Ολοκαύτωμα ως ασφαλές καταφύγιο και εθνική εστία για τον εβραϊκό λαό έπειτα από 3 χιλιάδες χρόνια διωγμών και δεν είναι τυχαίο ότι η σημαία της χώρας φέρει το Αστέρι του Δαϋίδ ενώ το εθνικό σύμβολό της είναι η Μενορά. Επομένως, για την κυρία Αβραχάμ θα ήταν οξύμωρο να μην μιλήσει και πολιτικά για το Ισραήλ, αλλά θα ήταν και άδικό να της ζητήσει κάποιος να μην το κάνει.
Βεβαίως, για να είμαστε δίκαιοι εδώ, πρέπει να αναφέρουμε ότι ανοίγει μια τεράστια συζήτηση για τις σχέσεις του Κράτους του Ισραήλ με τους Εβραίους της Διασποράς. Σαφώς και υπάρχουν γενικά ισχυρές σχέσεις αλληλεγγύης και δεσμοί μεταξύ των Εβραίων της Διασποράς με το Ισραήλ. Όμως σε πολλές περιπτώσεις, επικρατούν διαφορετικές αντιλήψεις μεταξύ των Ισραηλινών Εβραίων και των Εβραίων που ζουν σε άλλες χώρες. Για τους Εβραίους του Ισραήλ, το κράτους τους και η εβραϊκή ταυτότητα είναι δύο πράγματα αλληλένδετα. Για αρκετούς Εβραίους της Διασποράς τα πράγματα είναι πιο πολύπλοκα. Κάποιοι συμφωνούν απόλυτα με τους Ισραηλινούς, ενώ μερικοί φτάνουν στο σημείο να κάνουν «αλιγιά», δηλαδή να μεταναστεύσουν στο Ισραήλ σύμφωνα με τον Νόμο της Επιστροφής. Άλλοι, πάλι, δεν έχουν καμία σχέση με το Ισραήλ. Υπάρχει όμως και μια τρίτη μεγάλη ομάδα Εβραίων που ναι μεν αναγνωρίζει τους δεσμούς του με το Ισραήλ, αλλά ταυτόχρονα θεωρούν τους εαυτούς τους πρωτίστως μέλη των κοινωνιών και πολίτες των χωρών τους, πχ. Έλληνες, Γάλλοι, κλπ. Εδώ, προστίθεται και το άλλο στοιχείο ότι δυστυχώς σε κάποιες χώρες της Ευρώπης όπου επικρατεί και αντισημιτισμός, γίνεται μια ταύτιση μεταξύ των Εβραίων πολιτών τους με το Ισραήλ, με αποτέλεσμα να θεωρούνται «ξένο σώμα» και να επικρίνονται για την πολιτική του ισραηλινού κράτους και να νιώθουν άβολα όταν συνδέονται άμεσα με αυτό. Σεβαστή η άποψη και κατανοητή η ευαισθησία τους. Όμως παρά το γεγονός ότι ένας εκπρόσωπος του Ισραήλ, όπως η κ. Αβραχάμ, σαφώς όταν δίνει ομιλία θα πρέπει να λαμβάνει υπόψη τις ευαισθησίες αυτών των κοινοτήτων, αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να υιοθετεί την θέση τους και να παραδίδει «πολιτικά ορθές» ομιλίες σύμφωνα με τις εβραϊκές κοινότητες της Διασποράς, (ελληνική, γαλλική, κλπ) επειδή δεν επιθυμούν αυτές να ακουστούν πράγματα για το Ισραήλ και την πολιτική του σε κάποιες εκδηλώσεις. Το να μιλήσει εκπρόσωπος του Ισραήλ, κύριε Κοέν, χωρίς να αναφερθεί στην χώρα του δεν γίνεται.
Τρίτον, όπως σημειώνει ο κ. Κοέν, στην ομιλία της η Αντιπρόεδρος της Κνεσέτ αναφέρθηκε και στον Πρόεδρο του Ιράν, Αχμαντινετζάντ, που αρνείται το Ολοκαύτωμα. Αλλά ο κ. Κοέν ενοχλείται από το γεγονός ότι η ισραηλινή βουλευτής αναφέρθηκε και στη Χαμάς και την Χεζμπολάχ, καθώς κάτι τέτοιο πρόκειται για «πολιτική ομιλία.» Μα πώς όμως να μην αναφερθεί η Αβραχάμ στη Χαμάς και την Χεζμπολάχ, τους κύριους συμμάχους του Ιράν στην περιοχή που ασπάζονται την ιδεολογία του και επιθυμούν και αυτές τις εξαφάνιση του Ισραήλ; Και ως Ισραηλινή γιατί είναι κακό να το κάνει; Κακά τα ψέματα, η αλήθεια είναι ότι σήμερα πολλές φορές και όχι μόνο στη Μέση Ανατολή, αλλά και σε κύκλους στην Ευρώπη, τα αντισημιτικά στερεότυπα συγχέονται και με αντι-ισραηλινά συνθήματα και με μια προσπάθεια απονομιμοποίησης του Κράτους του Ισραήλ. Αρκεί να δει κανείς την αύξηση των επιθέσεων και επεισοδίων κατά Εβραίων στην Ευρώπη όταν υπάρχει ένταση στη Μέση Ανατολή. Βεβαίως, αυτό δεν σημαίνει ότι όλη η κριτική κατά του Ισραήλ αποτελεί αντισημιτισμό. Όμως το να ισχυρίζεται κάποιος ότι το Ολοκαύτωμα και ο αντισημιτισμός δεν είναι και πολιτικό θέμα αλλά μόνο «ηθικό» και ότι δεν πρέπει να γίνεται σύνδεση με το Ισραήλ, την στιγμή που υπάρχει ούτως ή άλλως, όπως κάνει ο κύριος Κοέν, είναι απλώς σαν να εθελοτυφλεί μπροστά στη πραγματικότητα. Και ως άνθρωπος που μάχεται όχι μόνο κάτα του αντισημιτισμού αλλά και για μια αντικειμενικότερη παρουσίαση του Ισραήλ στην Ελλάδα εδώ και χρόνια, προκαλώντας την μήνιν πολλών που τού έχουν επιτεθεί, ο κύριος Κοέν γνωρίζει καλύτερα αυτήν την σκληρή πραγματικότητα απ΄όλους μας.
Δεύτερον, ο ισχυρισμός ότι η Ρουχάμα Αβραχάμ ήρθε να εκπροσωπήσει το Ισραήλ «ως Εβραία και όχι Ισραηλινή» είναι ένα αυτοαντικροούμενο επιχείρημα. Για έναν Εβραίο Ισραηλινό η εβραϊκή ταυτότητα και το Κράτους του Ισραήλ είναι δύο πράγματα αλληλένδετα. Το Κράτος του Ισραήλ δημιουργήθηκε με απόφαση του ΟΗΕ μετά το Ολοκαύτωμα ως ασφαλές καταφύγιο και εθνική εστία για τον εβραϊκό λαό έπειτα από 3 χιλιάδες χρόνια διωγμών και δεν είναι τυχαίο ότι η σημαία της χώρας φέρει το Αστέρι του Δαϋίδ ενώ το εθνικό σύμβολό της είναι η Μενορά. Επομένως, για την κυρία Αβραχάμ θα ήταν οξύμωρο να μην μιλήσει και πολιτικά για το Ισραήλ, αλλά θα ήταν και άδικό να της ζητήσει κάποιος να μην το κάνει.
Βεβαίως, για να είμαστε δίκαιοι εδώ, πρέπει να αναφέρουμε ότι ανοίγει μια τεράστια συζήτηση για τις σχέσεις του Κράτους του Ισραήλ με τους Εβραίους της Διασποράς. Σαφώς και υπάρχουν γενικά ισχυρές σχέσεις αλληλεγγύης και δεσμοί μεταξύ των Εβραίων της Διασποράς με το Ισραήλ. Όμως σε πολλές περιπτώσεις, επικρατούν διαφορετικές αντιλήψεις μεταξύ των Ισραηλινών Εβραίων και των Εβραίων που ζουν σε άλλες χώρες. Για τους Εβραίους του Ισραήλ, το κράτους τους και η εβραϊκή ταυτότητα είναι δύο πράγματα αλληλένδετα. Για αρκετούς Εβραίους της Διασποράς τα πράγματα είναι πιο πολύπλοκα. Κάποιοι συμφωνούν απόλυτα με τους Ισραηλινούς, ενώ μερικοί φτάνουν στο σημείο να κάνουν «αλιγιά», δηλαδή να μεταναστεύσουν στο Ισραήλ σύμφωνα με τον Νόμο της Επιστροφής. Άλλοι, πάλι, δεν έχουν καμία σχέση με το Ισραήλ. Υπάρχει όμως και μια τρίτη μεγάλη ομάδα Εβραίων που ναι μεν αναγνωρίζει τους δεσμούς του με το Ισραήλ, αλλά ταυτόχρονα θεωρούν τους εαυτούς τους πρωτίστως μέλη των κοινωνιών και πολίτες των χωρών τους, πχ. Έλληνες, Γάλλοι, κλπ. Εδώ, προστίθεται και το άλλο στοιχείο ότι δυστυχώς σε κάποιες χώρες της Ευρώπης όπου επικρατεί και αντισημιτισμός, γίνεται μια ταύτιση μεταξύ των Εβραίων πολιτών τους με το Ισραήλ, με αποτέλεσμα να θεωρούνται «ξένο σώμα» και να επικρίνονται για την πολιτική του ισραηλινού κράτους και να νιώθουν άβολα όταν συνδέονται άμεσα με αυτό. Σεβαστή η άποψη και κατανοητή η ευαισθησία τους. Όμως παρά το γεγονός ότι ένας εκπρόσωπος του Ισραήλ, όπως η κ. Αβραχάμ, σαφώς όταν δίνει ομιλία θα πρέπει να λαμβάνει υπόψη τις ευαισθησίες αυτών των κοινοτήτων, αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να υιοθετεί την θέση τους και να παραδίδει «πολιτικά ορθές» ομιλίες σύμφωνα με τις εβραϊκές κοινότητες της Διασποράς, (ελληνική, γαλλική, κλπ) επειδή δεν επιθυμούν αυτές να ακουστούν πράγματα για το Ισραήλ και την πολιτική του σε κάποιες εκδηλώσεις. Το να μιλήσει εκπρόσωπος του Ισραήλ, κύριε Κοέν, χωρίς να αναφερθεί στην χώρα του δεν γίνεται.
Τρίτον, όπως σημειώνει ο κ. Κοέν, στην ομιλία της η Αντιπρόεδρος της Κνεσέτ αναφέρθηκε και στον Πρόεδρο του Ιράν, Αχμαντινετζάντ, που αρνείται το Ολοκαύτωμα. Αλλά ο κ. Κοέν ενοχλείται από το γεγονός ότι η ισραηλινή βουλευτής αναφέρθηκε και στη Χαμάς και την Χεζμπολάχ, καθώς κάτι τέτοιο πρόκειται για «πολιτική ομιλία.» Μα πώς όμως να μην αναφερθεί η Αβραχάμ στη Χαμάς και την Χεζμπολάχ, τους κύριους συμμάχους του Ιράν στην περιοχή που ασπάζονται την ιδεολογία του και επιθυμούν και αυτές τις εξαφάνιση του Ισραήλ; Και ως Ισραηλινή γιατί είναι κακό να το κάνει; Κακά τα ψέματα, η αλήθεια είναι ότι σήμερα πολλές φορές και όχι μόνο στη Μέση Ανατολή, αλλά και σε κύκλους στην Ευρώπη, τα αντισημιτικά στερεότυπα συγχέονται και με αντι-ισραηλινά συνθήματα και με μια προσπάθεια απονομιμοποίησης του Κράτους του Ισραήλ. Αρκεί να δει κανείς την αύξηση των επιθέσεων και επεισοδίων κατά Εβραίων στην Ευρώπη όταν υπάρχει ένταση στη Μέση Ανατολή. Βεβαίως, αυτό δεν σημαίνει ότι όλη η κριτική κατά του Ισραήλ αποτελεί αντισημιτισμό. Όμως το να ισχυρίζεται κάποιος ότι το Ολοκαύτωμα και ο αντισημιτισμός δεν είναι και πολιτικό θέμα αλλά μόνο «ηθικό» και ότι δεν πρέπει να γίνεται σύνδεση με το Ισραήλ, την στιγμή που υπάρχει ούτως ή άλλως, όπως κάνει ο κύριος Κοέν, είναι απλώς σαν να εθελοτυφλεί μπροστά στη πραγματικότητα. Και ως άνθρωπος που μάχεται όχι μόνο κάτα του αντισημιτισμού αλλά και για μια αντικειμενικότερη παρουσίαση του Ισραήλ στην Ελλάδα εδώ και χρόνια, προκαλώντας την μήνιν πολλών που τού έχουν επιτεθεί, ο κύριος Κοέν γνωρίζει καλύτερα αυτήν την σκληρή πραγματικότητα απ΄όλους μας.
*Στην φωτογραφία διακρίνουμε την Αντιπρόεδρο της Ισραηλινής Κνεσέτ, βουλευτή του κεντρώου κόμματος "Καντίμα," η οποία εκπροσώπησε το Ισραήλ στα αποκαλυπτήρια του Μνημείο του Ολοκαυτώματος στην Αθήνα.
Το μεγαλείο του να διαφωνείς κόσμια.
ΑπάντησηΔιαγραφή